پژوهش‌های جدید دانشمندان انگلیسی نشان داده‌ است که ذخیره‌ی گازکربنیک در زیر زمین و نگهداری آن برای میلیون‌ها سال ممکن است. بر همین اساس گاز گلخانه‌ای CO2 می‌تواند در لایه‌ها‌ی یخی سنگلایه‌های زیرین زمین حل ‌شود و تا حد زیادی به‌شکل ترکیب آب معدنی در آنها باقی بماند.

انباشت و ذخیره‌ی گازکربنیک در اروپا

دانشمندان گروه تحقیقاتی استوارت گیلفیلن از دانشگاه منچستر، ۹ حوزه‌ی گاز طبیعی را در ایالات متحده بررسی کرده و در آنها مقدار زیادی گاز دی‌اکسید کربن مشاهده کرده بودند. بنا به نوشته‌ی مجله‌ی تخصصی "Nature"، از اندازه‌گیری نسبت میان دی‌اکسید کربن و گازهای هلیوم و نئون می‌‌توان تعیین کرد که گاز گلخانه‌ای تا حد بسیاری در آب حل شده است. از نظر ورنر اشباخ-هرتیگ از دانشگاه هایدلبرگ این موضوع که گاز دی‌اکسید کربن به مواد معدنی تبدیل می‌شود، اهمیت زیادی ندارد.

محققان تیم استوارت گیلفیلن نسبت دو ایزوتوپ کربن را در نمونه‌های آزمایشگاهی مختلف مشخص کرده و نتیجه گرفته بودند که گاز کربنیک با تشکیل بلورهای تازه‌ی نمک کربنات متمرکز نشده است.

اما برای استفاده از روش انباشت و ذخیره‌ی دی‌اکسید کربن این پدیده مشکلی ایجاد نمی‌کند. برای استفاده از تکنولوژی انباشت و ذخیره‌ی گاز کربنیک، حل شدن گاز گلخانه‌ای در آب همواره بهتر از وجود آن به‌شکل گاز است. به‌هر حال باید در ذخیره‌گاه‌های بالقوه در زیر زمین، جریان آب زیرزمینی با دقت بیشتری بررسی شود. اگر شرایط زمین‌شناختی درست باشد، می‌توان گازکربنیک را در اعماق زمین نگهداری کرد.

در اکتبر سال گذشته آژانس بین‌المللی انرژی، فراخوانی برای توسعه‌ی تکنولوژی انباشت و ذخیره‌ی گازکربنیک صادر کرد. این روند می‌تواند نقش مهمی در مبارزه با گازهای گلخانه‌ای و افزایش گرمایش زمین ایفا کند که با تولید گاز دی‌اکسید کربن دامنه‌ی آن وسعت می‌یابد. برای اجرای فراگیر چنین تکنولوژی‌ای در اروپا سرمایه‌گذاری‌های عظیمی لازم است.

PR/DK