پارلمان اسرائیل قانونی را تصویب کرد که بر اساس آن دیگر نمیتوان نخستوزیر را به راحتی عزل کرد. منتقدان، تصویب این قانون را تلاش نتانیاهو برای فرار از مجازات در پرونده فساد مالیاش میدانند.
تبلیغات
از این پس در اسرائیل دیگر نمیتوان نخستوزیر را به راحتی عزل کرد. بر اساس قانون جدیدی که با رأی ۶۱ نماینده پارلمان در مقابل ۴۷ رأی مخالف به تصویب رسید، نخستوزیر تنها در صورت بیماری جسمی یا روحی میتواند برکنار شود و آن هم تنها زمانی که خود نخستوزیر و یا سه چهارم اعضای کابینه چنین تصمیمی اتخاذ کنند.
اتهام فساد مالی یا تضاد منافع شخصی با اختیارت و وظایف نخستوزیر برای برکناری او کافی نیست.
این قانون در حالی به تصویب پارلمان رسیده که مدتهاست علیه بنیامین نتانیاهو نخستوزیر اسرائیل پروندهای به اتهام فساد مالی در جریان است. با این تغییر در قانون که بخشی از اصلاحات قضایی نتانیاهو است، او قصد دارد از نفوذ دادگاه عالی یا دادستانی بر عزل احتمالیاش جلوگیری کند.
این قانون اولین قدم در سلسله تغییرات مناقشهبرانگیزی است که دولت راست مذهبی جدید در اسرائیل به ریاست نتانیاهو به تصویب مجلس رسانده است. این تغییرات در نهایت منجر به محدود شدن قدرت سیستم قضایی میشود. منتقدان میگویند این قانون برای نتانیاهو طراحی شده، فساد را تشویق کرده و شکاف میان اسرائیلیها را عمیقتر میکند.
پیشتر جزییات روند خلع قدرت با دقت مشخص نشده بود. انستیتو دموکراسی اسرائيل که نهادی غیرحزبی است، میگوید در شکل قبلی این قانون، عزل نتانیاهو به دلیل پرونده فساد علیه او آسانتر بود.
سایت شبکه اول تلویزیون آلمان به نقل از یک کارشناس این موسسه نوشته است که حالا در قانون جدید این موضوع منتفی است که دادستان کل که در حال تحقیق درباره پرونده نتانیاهوست بتواند او را برای ماندن در قدرت فاقد صلاحیت اعلام کند.
امیر فوکس میگوید البته این موضوع به هر حال بعید بود.
نتانیاهو تحقیقات دادستان را تلاش برای برکناری خود میداند. او تمامی تخلفات نسبت داده شده و اتهامات وارده به خود را رد میکند و میخواهد با این قانون در حقیقت دادگاه را دور بزند.
اپوزیسیون قانون جدید را "ناشایست و فاسد" میداند. آویگدور لیبرمن یکی از سیاستمداران اپوزیسیون اعلام کرده که علیه این قانون به دادگاه عالی شکایت میکند. زیپی لیونی وزیر خارجه سابق اسرائیل نیز گفته است: «اسرائیل یا یک کشور یهودی، دموکراتیک و پیشرفته میشود یا یک کشور مذهبی، توتالیتر، شکستخورده، منزوی و بسته.»
اسرائیل نزدیک به سه ماه است که شاهد تظاهرات و اعتراضات گسترده علیه تصویب قوانین جدید بوده است. تلاش برای حصول یک توافق میان اپوزیسیون و دولت نیز تا کنون بینتیجه بوده است. خطر درگیرشدن کشور با یک بحران جدی هرروز بیشتر میشود.
تظاهرکنندگان همچنان به خیابانها میروند و راهها را مسدود میکنند، لاستیکها را در ساحل آتش میزنند و دیوارهای مرکز شهر اورشلیم را با پرچم بزرگ اسرائیل و یک کپی از بیانیه استقلال این کشور آذین میبندند، هیچ نشانهای از پایان گرفتن اعتراضات دیده نمیشود.
اسرائیل؛ ۷۰ سال پس از اعلام موجودیت
دولت اسرائیل ۷۰ سال پیش اعلام موجودیت کرد. نقطه عطفی در تاریخ یهودیان پس از تجربه هولوکاست. دویچه وله در این گالری نگاهی دارد به رویدادهای مهمی که تاریخ اسرائیل را ظرف این ۷۰ سال شکل دادند.
عکس: Imago/W. Rothermel
امیدی دیرینه برای پیروزی
داوید بن گوریون، کسی که پس از تشکیل دولت اسرائیل به عنوان نخستین نخستوزیر کشور انتخاب شد، روز ۱۴ ماه مه ۱۹۴۸ استقلال دولت اسرائیل را اعلام کرد. او درباره امید دیرینه یهودیان گفت: «مردم یهود بهرغم پراکندگی خود هرگز سرزمین موعود را از یاد نبردند و هیچگاه از نیایشهای خود برای فرارسیدن روز بازگشت چشمپوشی نکردند. بازگشتند تا آزادی سیاسی خود را احیا کنند.»
عکس: picture-alliance/dpa
روزگار سیاه
گرچه باور به سرزمین موعود در تورات ریشه دارد، اما جنایات هولوکاست نیز نقشی مهم در شکلگیری دولت اسرائیل داشت. رژیم نازی در دوران جنگ جهانی دوم اقدام به کشتار ۶ میلیون یهودی در سراسر اروپا نمود. آنانی که از اردوگاههای مرگ جان سالم بهدر برده بودند نیز مورد استثمار وحشیانه قرار گرفتند و ناگزیر تن به کار اجباری دادند. این تصویری است از کسانی که از اردوگاه آشویتس جان سالم بهدر بردند.
عکس: picture-alliance/dpa/akg-images
"نکبت فلسطینیان"، تعبیر اعراب از استقلال اسرائیل
واژه "نکبت" واژهای است که فلسطینیها و هوادارانشان برای توصیف استقلال اسرائیل به کار میبرند. زمانی که مهاجران یهودی برای تشکیل دولت خود به فلسطین آمدند، ۷۰۰ هزار عرب ناگزیر به فرار و ترک زادگاه خود شدند. تولد دولت اسراییل همانهنگام سرآغاز بحران خاورمیانه بود. مناقشهای که پس از ۷۰ سال و بهرغم تلاشهای بسیار، کماکان حل نشده باقی مانده است.
عکس: picture-alliance/CPA Media
زندگی در کیبوتسها
کیبوتس به زبان عبری به معنی جمع و تعاون است. کیبوتسها دهکدههای اشتراکی بودند که پس از اعلام استقلال در سراسر اسرائیل تشکیل شدند. اداره بسیاری از این کیبوتسها برعهده نیروهای سکولار و سوسیالیستهای یهودی بود. آنان بر آن بودند تا باور خود را از جامعه اشتراکی تحقق بخشند.
عکس: G. Pickow/Three Lions/Hulton Archive/Getty Images
دولت در جنگ
تنش حاکم بر مناسبات اسرائیل با همسایگان عرباش به جنگ ۶ روزه در ماه ژوئن ۱۹۶۷ انجامید. اسرائیل با دست یازیدن به چند حمله ناگهانی موفق شد مقاومت نیروهای نظامی مصر، اردن و سوریه را در هم شکند و مناطقی از شبه جزیره سینا، نوار غزه، کرانه باختری رود اردن، شرق اورشلیم و بلندیهای جولان را به تصرف خود در آورد. این پیروزی منجر به اشغال این سرزمینها و از اینرو منجر به تشدید تنش و مناقشه شد.
عکس: Keystone/ZUMA/IMAGO
شهرکسازی در مناطق مورد مناقشه
سیاست شهرکسازی دولت اسرائیل به مناقشه با فلسطینیان دامن زده است. سیاستمداران فلسطینی با اشاره به سیاست شهرکسازی اسرائیل، دولت این کشور را متهم میکنند که با چنین سیاستی، عملا امکان ایجاد یک دولت فلسطینی در آینده را نابود میکند. اسرائیل تا امروز همواره با این استدلال که سیاست شهرکسازی تضمینی برای امنیت این کشور بوده و امری قانونی است، به انتقادهای جامعه جهانی توجهی نکرده است.
عکس: picture-alliance/newscom/D. Hill
خشم، نفرت و سنگ: انتفاضه اول
در زمستان سال ۱۹۸۷، فلسطینیان به یک اعتراض تودهای دست زدند. ناآرامیها از نوار غزه به شرق اورشلیم و همچنین کرانه باختری رود اردن نیز گسترش یافت. ناآرامیها کاهش یافت و به توافقنامه اسلو راه برد؛ یعنی به نخستین توافق مستقیم بین دولت اسرائیل و جنبش آزادیبخش فلسطین که نمایندگی فلسطینیان را برعهده داشت.
عکس: picture-alliance/AFP/E. Baitel
و صلح؟
رئیس جمهوری وقت آمریکا، بیل کلینتون به عنوان میانجی و اسحاق رابین و یاسرعرفات در مذاکرات صلح شرکت کردند. نتیجه توافق اسلو یک، به رسمیت شناختن متقابل بود. این توافقنامه به امیدهای فراوانی برای حل مناقشه فلسطینیان و اسرائیل دامن زده بود. اما ترور رابین دو سال پس از توافق اسلو، ضربهای جدی بر مذاکرات صلح بین طرفین بود.
عکس: picture-alliance/CPA Media
جای خالی رابین
یک یهودی افراطی و بنیادگرا روز ۴ نوامبر سال ۱۹۹۵ اقدام به ترور رابین نمود. رابین در جریان راهپیمایی صلح در تلآویو هدف گلوله واقع شد و به قتل رسید. ترور رابین به نزاع اجتماعی در جامعه اسرائیل دامن زد. این ترور جامعه اسرائیل را به دو بخش تقسیم کرد. در یکسو نیروهای سکولار و معتدل و در سوی دیگر نیروهای تندرو و مذهبی. این عکس شیمون پرز، جانشین رابین را در کنار جای خالی او تصویر میکند.
عکس: Getty Images/AFP/J. Delay
یک سخنرانی تاریخی
مناسبات اسرائیل با آلمان پس از فروپاشی ناسیونال سوسیالیسم در آلمان نیز تیره ماند. در فوریه سال ۲۰۰۰، برای نخستین بار، رئیس جمهوری آلمان، یوهانس رآو، در پارلمان اسرائیل به زبان آلمانی سخنرانی کرد. سخنرانی که برای هر دو طرف، چالشی بزرگ بود. بهویژه برای کسانی که از هولوکاست جان سالم بهدر برده بودند. اما همین اقدام گام بزرگی در راستای عادی سازی مناسبات پس از جنایات فراموش ناشدنی نازیها بود.
عکس: picture-alliance/dpa
دیوار اسرائیل
در سال ۲۰۰۲، در سایه موج جدید خشونت برخاسته از انتفاضه دوم، اسرائیل اقدام به احداث یک دیوار ۱۰۷ کیلومتری نمود. دیواری بین اسرائیل و مناطق فلسطینینشین در کرانه باختری رود اردن. گرچه این دیوار از دامنهی خشونت کاست، اما برای این مناقشه سیاسی راه حلی نبود. بر درازای این دیوار به مروز زمان افزوده شد و حال قرار است که طول آن به ۷۰۰ کیلومتر برسد.
عکس: picture-alliance/dpa/dpaweb/S. Nackstrand
ادای احترام به قربانیان هولوکاست
هایکو ماس، وزیر امور خارجه دولت کنونی آلمان، خواستار مناسبات بهمراتب بهتری با دولت و مردم اسرائیل است. از همین رو، نخستین سفر او در مقام ریاست بر وزارت امور خارجه آلمان به اسرائیل بود. او ماه مارس سال ۲۰۱۸ به اسرائیل رفت و به قربانیان هولوکاست در ید وشم (تپه یادبود) واقع در بلندیهای اورشلیم ادای احترام کرد.