غفار از رده سنی نوجوانان عضو تیم ملی جودو بوده است. او سال گذشته در مسابقات جهانی جوجیتسو در کلمبیا مدال برنز وزن ۷۰ کیلوگرم را برای ایران کسب کرد.

پیش از او، وحيد سرلک نفر پنجم سال ۲۰۰۹ جهان در رشته ورزشی جودو نیز از آلمان درخواست پناهندگی کرده بود و هم اکنون در این کشور ضمن حضور در مسابقات، مشغول مربیگری است.

محسن غفار در مسابقات مختلف جام جهانی، جهانی و قاره‌ای در تیم‌های ملی جودوی ایران عضویت داشته و در سال‌های اخیر همواره در رنکینگ جهانی این رشته نیز قرار داشته است.

ورزش‌های رزمی در ایران بیشترین آمار را در تعداد ورزشکاران پناهنده دارند. در این بین، آمار جودوکاران سرشناسی که از کشورهای اروپایی درخواست پناهندگی کرده‌اند نیز جالب توجه است.

واکنش به پناهندگی محسن غفار

پس از حضور غفار در آلمان در حالی که هنوز ابهاماتی پیرامون احتمال بازنگشتن وی وجود داشت، گفت: «وقتی حقم در ایران ضایع می‌شد و جوایز متعددی که برای مدال‌آوری می‌گرفتم را نمی‌دادند، هیچ‌کس به دنبال غفار نبود ولی وقتی از ایران خارج شدم همه دنبال این هستند که ببینند من پناهنده شدم یا خیر.»

همزمان، خبرگزاری مهر نوشته بود محسن غفار برای مدت سه ماه به آلمان آمده و در حال تمرین در یک تیم آلمانی است و پس از پایان مسابقات بوندس لیگا و رقابت‌های جایزه بزرگ دوسلدورف به ایران باز خواهد گشت.

مطالبی از این دست، معمولاً هربار که یکی از ورزشکاران به کشورهای اروپایی پناهنده می‌شود، در رسانه‌های رسمی ایران به چاپ می‌رسد. اما چند روز بعد مشخص می‌شود که آن ورزشکار، رسماً درخواست پناهندگی کرده و بازگشتی در کار نخواهد بود.

محسن غفار نیز اینک در یکی از کمپ‌های مخصوص پناهندگان در هامبورگ به سر می‌برد و در انتظار طی شدن فرایند قانونی برای رسیدگی به وضعیت پرونده‌اش است.

آمار پناهندگی در ورزش ایران به قدری بالاست که با اعزام هر تیم ورزشی از ایران به اروپا، حتی اگر کسی از کاروان اعزامی پناهنده هم نشود، با وجود این شایعه پناهنده شدن یک یا چند نفر از ورزشکاران و همراهان مطرح می‌شود. دو ماه قبل، زمانی که تیم ملی جوجیتسو راهی رقابت‌های جهانی در اتریش شد نیز خبر بازنگشتن یکی از اعضای تیم منتشر و سپس تکذیب شد.

محمدحسن رستمیان مسئول جوجیتسوی ایران، مسئولیت این انجمن در خروج غفار را تکذیب کرد و در این مورد به مهر نیوز گفت: «نام محسن غفار ده روز قبل از اعزام تیم به اتریش از لیست نفرات اعزامی خارج شد و او  تیم ملی را در سفر به اتریش همراهی نکرد.»

ورزشکار همیشه منتقد

محسن غفار از جمله ورزشکاران همواره منتقد به برخی سیاست‌های مدیران ورزش در سال‌های اخیر بوده است. زمانی از توجه برخی مسئولین بلندپایه جمهوری اسلامی ایران به رقیبش، آرش میراسماعیلی گله‌مند بود و عقیده داشت فدراسیون جودو باید شرایط برابری برای اعزام او و میراسماعیلی به رقابت‌های انتخابی المپیک ایجاد کند تا هر کسی شایسته‌تر است، سهمیه المپیک را بگیرد.

غفار در مصاحبه‌هایش تاکید می‌کرد در فدراسیون جودو به جای شایسته‌سالاری، معیارهای دیگری حاکم شده است. غفار پیشتر در این‌باره گفته بود: «دو سال است عضو تیم ملی هستم و در تمامی انتخابی‌ها و اردوها شرکت داشتم. نفر فیکس تیم ملی شدم، ولی زمان اعزام‌های برون مرزی آرش میراسماعیلی جایگزینم می‌شود.»

میراسماعیلی پرچمدار کاروان ورزش ایران در کاروان المپیک ۲۰۰۴ آتن بود که به خاطر عدم مبارزه با ورزشکار اسرائیلی، با تجلیل ویژه آیت‌الله خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی ایران روبرو شد.

محسن غفار که رقیب میراسماعیلی بود و در تمام مسابقات داخلی به قهرمانی رسیده بود، در مصاحبه‌ای به ایسنا گفت: «متاسفانه مسئولان به راحتی من را نادیده می‌گیرند و از توانایی‌هایم چشم پوشی می‌کنند. دارم زحمت می‌کشم. با بی‌پولی‌ها ساختم اما به جای من میراسماعیلی به چهار مسابقه پیاپی اعزام می‌شود و مدال نمی‌گیرد، حالا آیا او در المپیک شانس بیشتری برای کسب مدال دارد؟»

غفار مدام از وضعیت معیشتی نامناسب ورزشکاران نیز انتقاد می‌کرد. انتقاداتی که سرانجام راه فعالیت او در جودو را محدود کرد و باعث شد سر از رشته جوجیتسو در بیاورد. گرچه در این رشته نیز دوام نیاورد و حالا گذار این قهرمان ملی به اروپا و کمپ پناهندگان افتاده است.