"اداره حکاکی و چاپ" (BEP) بزرگترین کارخانه تولید پول در ایالات متحده است. ساختمان این اداره با نمایی نئوکلاسیک از سنگ آهک و ستون‌های غول‌آسا به یک دژ مستحکم می‌ماند.

سراسر این ساختمان یادآور محصولی است که در آن تولید می‌شود. حتی به جای اعداد ساعت بزرگی که به یکی از دیوارها کوبیده شده هم اسکناس‌های دلار چسبانده شده است.

ایمنی کارمندان این اداره نیز از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. هر دستگاهی را می‌توان با استفاده از حسگرها یا با یک شستی قرمزرنگ و بزرگ از کار انداخت.

دستگاه صد اسکناس را می‌شمارد با باندرُل مرتب می‌کند. سپس ۱۰ بسته صدتایی اسکناس با پلاستیک بسته‌بندی می‌شود. یک کارگر بسته‌های پلاستیکی را روی هم می‌چیند و در نهایت همه را روی یک گاری می‌گذارد. این اسکناس‌ها تا زمانی که تحویل بانک مرکزی نشوند و شماره سریال آنها وارد سیستم پولی نشود، ارزشی ندارند.

اینجا هم طنز و شوخی هست و هم نمادهای وطن‌پرستانه، از جمله پرچم آمریکا که همه جا به اشکال مختلف دیده می‌شود.

کاغذهای اسکناس خام در ماشین افست قرار داده می‌شوند. وقتی کار چاپ شروع می‌شود، صدایی گوشخراش محیط را پر می‌کند.

در چاپخانه دلار از جمله ۲۰ دلاری چاپ می‌شود. از هر برگ کاغذ ۳۲ قطعه اسکناس ۲۰ دلاری تولید می‌شود. بدین ترتیب از ۱۰ هزار برگ بزرگ کاغذ اسکناس، شش میلیون و ۴۰۰ هزار دلار پول تولید می‌شود.

"اداره حکاکی و چاپ" ایالات متحده در مجموع از سه رنگ در رو و پشت اسکناس استفاده می‌کند. جیمز ساثرلند مسئول نخستین بخش تولید اسکناس است. در این بخش، پشت و روی اسکناس به صورت افست رنگ می‌شود.

رنگ سبز یکی از مهمترین و در حین حال قدیمی‌ترین ویژگی‌های امنیتی اسکناس‌های دلار است. طرز ساخت این رنگ سری و به صورت انحصاری ثبت شده است. اِد مجیا طرز ساخت رنگ را می‌داند. او مسئول فرونقش است. دستگاهی که مجیا روی آن کار می‌کند، ظرفیت کار روی ۱۰ هزار کاغذ ورقه بزرگ کاغذ اسکناس در ساعت را دارد.

هر سال حدود یک میلیون علاقه‌مند به صورت کنترل‌شده از فرایند تولید اسکناس‌های دلار دیدن می‌کنند. تشخیص جزئیات - مثلا فرایند اضافه‌کردن هولوگرام یا نخ امنیتی اسکناس - برای تماشاچیانی که پشت شیشه‌های ضدگلوله نشسته‌اند، تقریبا غیر ممکن است.

اسکناس‌ها به مدت سه روز در اتاقی دربسته و حفاظت‌شده قرار داده می‌شوند تا خشک شوند. هر روز در مجموع اسکناس‌هایی به ارزش ۵۶۰ میلیون دلار تولید می‌شود. هزینه کاغذ و تولید هر قطعه اسکناس سه و شش دهم سنت است.

دستگاهی ویژه با یک دمنده هوا کاغذهای بزرگ اسکناس را مرتب می‌کند. به اسکناس‌ها شماره سریال اضافه می‌شود، اسکناس‌ها مهر و موم می‌شوند و کاغذهای بزرگ در نهایت قطعه قطعه می‌شوند. کارمندان بخش کنترل کیفیت چاپ و تولید اسکناس‌ها را به‌طور مرتب زیر نظر دارند.

در بخش امنیتی هیچ‌کس اجازه ندارد به تنهایی کار کند. تابلویی که روی در این بخش نصب شده تأکید می‌کند که در این بخش همواره دو نفر باید همزمان کار کنند. در ضمن درآمد کارکنان این چاپخانه به‌طور متوسط ۹۳ هزار دلار در سال است. این تقریبا دو برابر متوسط درآمد سرانه در آمریکاست.

مرحله نهایی پیش از تبدیل‌شدن به ارزی جهانی: هر اسکناس یک شماره سریال منحصر به فرد دارد. دستگاه شماره‌زنی اسکناس‌ها با دست تنظیم می‌شود.