لیگ قهرمانان؛ ادامه طلسم دیرینه رئال مادرید مقابل یوونتوس
SA۱۳۹۴ اردیبهشت ۱۶, چهارشنبه
در نخستین دیدار رفت مرحله نیمهنهایی رقابتهای لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا، یوونتوس تورین موفق شد با پیروزی بر تیم پرستاره رئال مادرید که مدافع قهرمانی است، گامی مهم در راه رسیدن به فینال بردارد.
تبلیغات
شامگاه سهشنبه (۵ مه / ۱۵ اردیبهشت) نخستین دیدار رفت دور نیمهنهایی لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا میان تیمهای یوونتوس تورین از ایتالیا و رئال مادرید از اسپانیا برگزار شد.
آخرین پیروزی مادریدیها در زمین یونتووس به ۵۳ سال پیش برمیگردد؛ دیداری که رئال توانست با گل آلفردو دیاستفانو، ستاره پرآوازه آن دوران بر میزبان ایتالیایی خود پیروز شود.
در دیدار شامگاه سهشنبه که در حضور ۴۱ هزار تماشاگر در تورین برگزار شد نیز بازیکنان رئال نتوانستند این طلسم چندین دههای را بشکنند و پیروز میدان را ترک کنند.
یووتنوس با ارائه بازیای تهاجمی و همچنین برخورداری از انسجام دفاعی توانست مهمان پرآوازه خود را ۲ بر یک شکست دهد و گامی مهم به سوی فینال این رقابتها بردارد.
بازیکنان یوونتوس بازی را پرجنب و جوش آغاز کرده و در دقیقه هشتم نیز توانستند با گل موراتا یک بر صفر از رئال پیشی بگیرند.
مادریدیها در اوایل نیمه نخست راهکاری برای شکستن دیوار دفاعی حریف نیافتند و تنها با شوت از راه دور خطرآفرین بودند، اما واکنشهای بوفون، دروازهبان یوونتوس مانع از آن شد که تلاشهای رئال به نتیجه برسد.
در دقیقه ۲۷ رئال مادرید موفق شد، اولین حمله نفوذی و خطرناک خود به محوطه جریمه حریف را عملی کند. کریستیانو رونالدو از فاصلهای کم توپ را به تور دروازه یوونتوس دوخت و بازی را به تساوی کشاند.
این ۷۶مین گلی بود که رونالدو در مجموع در رقابتهای لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا به ثمر رسانده است. نیمه نخست این دیدار با تساوی یک بر یک خاتمه یافت.
در نیمه دوم دیدار میان دو تیم چهرهی خشنتری به خود گرفت. به نظر میرسید که بازیکنان یوونتوس با تشدید نبردهای تنبهتن قصد سرخورده کردن حریف را دارند؛ تاکتیکی که تا اندازهی زیادی نیز موفقیتآمیز بود.
رئال مادرید که رویای دفاع از عنوان قهرمانی را در سر میپروراند، علیرغم تاکتیک حریف کوشید که بر حملات خود بیافزاید، اما یکی از حملات ناموفق این تیم فرصتی برای ضدحمله آفرید و امکان به ثمر رسیدن دومین گل یوونتوس را فراهم آورد.
مدافع رئال مادرید در مصاف یک به یک با کارلوس توز، مهاجم آرژانتینی یوونتوس چارهای جز خطا ندید و داور نیز در پی این حرکت به نفع یوونتوس سوت پنالتی زد.
توز نیز خود پشت توپ قرار گرفت و دروازه رئال در دقیقه ۵۷ برای بار دوم فرو ریخت.
تلاشهای رئال در وقت باقیمانده برای جبران این گل بینتیجه ماند و پیکار میان دو تیم پس از ۹۰ دقیقه با پیروزی ۲ بر یک یوونتوس به پایان رسید.
دیدار برگشت میان دو تیم روز چهارشنبه آینده (۱۳ مه /۲۳ اردیبهشت) در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو مادرید برگزار میشود.
اگر مادرید با نتیجه یک بر صفر یا اختلاف ۲ گل بر یوونتوس پیروز شود، بلیت حضور در فینال لیگ قهرمانان را کسب خواهد کرد، اگر نه این ایتالیاییها هستند که پس از سالها انتظار بار دیگر طعم حضور در دیدار نهایی را خواهند چشید.
دیگر دیدار رفت مرحله نیمهنهایی لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا شامگاه چهارشنبه (۶ مه / ۱۶ اریبهشت) برگزار میشود که در طی آن تیم بارسلونا از اسپانیا میزبان بایرن مونیخ، نمایندهی آلمان در این رقابتها خواهد بود.
گزارش تصویری: رویارویی پپ گواردیولا با عشق دیرینهاش بارسلونا
رویارویی گواردیولا با عشق دیرینهاش بارسلونا
پپ گواردیولا، سرمربی پرآوازه عالم فوتبال، بخش بزرگی از زندگی حرفهای خود را در باشگاه بارسلونا گذرانده است، چه به عنوان بازیکن و چه به عنوان سرمربی. او حال به بارسلونا برمیگردد، اما در مقام سرمربی بایرن مونیخ.
عکس: AP
استراتژیستی موفق
پپ گواردیولا که در استان بارسلون به دنیا آمده، در سن ۱۳ سالگی موفق شد به آموزشگاه معروف باشگاه اف ث بارسلونا، "لا ماسیا" راه یابد. او پس از گذراندن مراحل گوناگون به تیم اول بارسلونا راه یافت و به بازیساز این تیم بدل شد. او در بین سالهای ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۱ به عنوان بازیکن این تیم شش بار قهرمان لیگ دسته اول اسپانیا، دو بار قهرمان جام حذفی این کشور و یک بار نیز قهرمان جام قهرمانان باشگاههای اروپا شد.
عکس: Andreas Rentz/Bongarts/Getty Images
یار گذشته و رقیب کنونی
گواردیولا همچنین در سال ۱۹۹۲ موفق شد به همراه اسپانیا مدال طلای بازیهای المپیک بارسلون را به دست آورد. یکی از یاران قدیمی او در تیم ملی و تیم بارسلونا لوییز انریکه، سرمربی کنونی اف ث بارسلونا است. انریکه پس از ترک رئال مادرید و پیوستن به بارسلونا در سال ۱۹۹۶ چند سالی در کنار گواردیولا به میدان رفت. دوئل بارسلونا و بایرن مونیخ در دور نیمهنهایی لیگ قهرمانان اروپا، رویارویی یاران قدیمی است.
عکس: Peter Schatz/Bongarts/Getty Images
بازگشت به عنوان سرمربی
در سال ۲۰۰۱ بود که گواردیولا اف ث بارسلونا را ترک گفت، چرا که لوئیس فان خال، سرمربی بارسلونا در آن زمان، بیشتر به بازیکنان جوان میدان میداد. گواردیولا در لیگهای ایتالیا، قطر و مکزیک توپ زد تا اینکه در سال ۲۰۰۷ به بارسلونا بازگشت، البته این بار به عنوان مربی. او یک سال تیم جوانان بارسلونا را مربیگری کرد و در سن ۳۷ سالگی سکان هدایت تیم اصلی بارسلونا را برعهده گرفت.
عکس: picture-alliance/dpa/J. Giddens
بیاعتنایی به ستارگان نامدار
گواردیولا به محض آنکه هدایت تیم پرآوازه بارسلونا را عهدهدار شد، روشن ساخت که میل چندانی به ستارگانی چون "اتو"، "دکو" و "رونالدینیو" را ندارد. او ترجیح میداد از بازیکنانی استفاده کند که در خدمت تیم هستند و توان آن را دارند که فلسفه و بینش او از مالکیت توپ و پاسکاریهای سریع و کوتاه را در میدان پیاده کنند. ابراهمیوویچ نیز یکی دیگر از ستارگانی بود که در دوران گواردیولا ناگزیر به ترک بارسلونا شد.
عکس: Getty Images/Afp/Josep Lago
دوران طلایی
بارسلونا با هدایت گواردیولا دورانی طلایی را تجربه کرد؛ دورانی که این باشگاه توانست در عرض تنها ۴ سال ۱۴ عنوان قهرمانی به دست آورد. شیوه بازی بارسلونا معیارهایی تازه در فوتبال بر پا کرد و به الگویی برای بسیاری از تیمهای دیگر بدل شد. بارسلونا در نخستین سالی که گواردیولا سرمربی این تیم شد، به قهرمانی سهگانه (لیگ اسپانیا، جام حذفی اسپانیا و لیگ قهرمانان اروپا) دست یافت.
عکس: Imago/BPI
قهرمان کاتالونیا
پپ گواردیولا توانست به این موفقیتهای چشمگیر به قهرمان مردم کاتالونیا بدل شود. او توانست با بارسلونا به اقتدار "کهکشانیهای" رئال مادرید خاتمه دهد و سبب شود که تیم پایتختنشین اسپانیا که سرسختترین رقیب بارسلونا محسوب میشود، با دستان خالی میدان را ترک کند. گواردیولا که به عنوان بازیکن در بارسلون محبوب بود، در پی پیروزیهای خود با این باشگاه به عنوان مربی محبوبیتی دوچندان کسب کرد.
عکس: picture-alliance/EPA/A. Dalmau
محور جاودیی
یکی از ستارگانی که ضامن موفقیت گواردیولا بودهاند، لیونل مسی (چپ) است که در زمین از آزادی کامل برخوردار بود. مسی نیز با گلهای خود از اعتمادی که گواردیولا به او داشت قدردانی کرد. آندرس اینیستا و ژاوی دو ستارهی دیگر بودند که محور جادویی این تیم را تکمیل میکردند. پویول و پیکه و همچنین والدس، سنگربان بارسلونا، نیز ضامن آن بودند که دروازه این تیم بهدشواری باز شود.
عکس: Javier Soriano/AFP/Getty Images
شاگرد محبوب
گواردیولا رابطهای ویژه و بسیار نزدیک با شاگرد محبوبش تیاگو (راست در تصویر) دارد. در سال ۲۰۱۱ که گواردیولا با بارسلونا به قهرمانی لیگ قهرمانان باشگاههای اروپا دست یافت، تیاگوی جوان در کادر تیم بود، اما حضور چندانی در میدان نداشت. گواردیولا پس از آنکه هدایت بایرن مونیخ را برعهده گرفت، ترتیب انتقال تیاگو از بارسلونا به بایرن را نیز داد و هدایت او را بار دیگر در دست گرفت.
عکس: Getty Images/D. Ramos
خسته و بیرمق
گواردیولا پس از هدایت چهارساله بارسلونا و کسب ۱۴ عنوان با این تیم به همکاری خود پایان داد. استرس دائمی سبب شده بود که او بیش از اندازه خسته و بیرمق شود. بارسلونا در آخرین فصلی که گواردیولا سرمربی این تیم بود، آن اقتدار همیشگی را نداشت. این تیم قهرمانی لیگ اسپانیا را به رئال مادرید و قهرمانی باشگاههای اروپا را به چلسی واگذر کرد. قهرمانی جام حذفی آخرین عنوان گواردیولا با بارسلونا بود.
عکس: picture-alliance/dpa/Albert Olive
پایان دوستیای عمیق
تیتو ویلانووا که کمکمربی گواردیولا در بارسلونا بود، پس از رفتن وی هدایت این تیم را در دست گرفت. از آن پس بود که در دوستی میان آنان شکاف پدید امد. ویلانووا به سرطان مبتلا شد و برای معالجه به نیویورک رفت. گواردیولا که در دوران استراحت خود در نیویورک به سر میبرد، از سر زدن به او خودداری کرد. ویلانووا بی آنکه این دو دوست با هم آشتی کنند، درگذشت.
عکس: picture-alliance/EPA/A. Olive
هوادار همیشگی
گواردیولا هر جا هم که کار کند، بارسلونا باشگاهی است که در دل او جای دارد. او در ماه مارس امسال به همراه پدرش روانه استادیوم شد تا دیدار بارسلونا و منچستر سیتی را تماشا کند. او حتی در یک لحظه از این دیدار از تشویق بارسلونا دست نکشید و لحظهای هم عشق خود به این باشگاه را پنهان نکرد. ناگفته نماند که گواردیولا صاحب بلیتی دائمی برای دیدن بازیهای بارسلونا است.
عکس: picture-alliance/epa/A. Estevez
نخستین بار در مقام مهمان
گواردیولا حال به بارسلونا برمیگردد، البته در مقام سرمربی تیم مهمان. بارسلونا برای گواردیولا فرای یک باشگاه است و هیچ مصافی نمیتوانست از این ویژهتر باشد، با وجود این وی در آستانه این دوئل گفته است: "این فقط یک بازی است" و دیگر هیچ.