در آستانه آغاز بازی‌های المپیک توکیو، تست مثبت دو ورزشکار کاروان ورزشی ایران که سهمیه حضور در المپیک را به دست یافته‌اند، باعث تعجب و ناراحتی جامعه ورزش ایران شده است.
عکس: picture alliance/Andreas Franke
تبلیغات
خبر نتیجه مثبت تست دوپینگ دو ورزشکار عضو کاروان ورزشی ایران در بازی‌های المپیک ۲۰۲۱ توکیو، کمتر از یک ماه پیش از آغاز مسابقات المپیک باعث ایجاد فضای ناآرامی در صحنه ورزش ایران شده است.
بهمن عسگری از تیم ملی کاراته ایران و یکی از جدی‌ترین بخت‌های کسب مدال برای ایران در المپیک و همچنین یلدا ولی‌نژاد از تیم ملی تکواندو به اتهام دوپینگ، امکان شرکت در مسابقات المپیک توکیو را از دست دادند.
سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ (WADA)، نتیجه مثبت دوپینگ این دو ورزشکار ملی‌پوش ایران را در تست نخست، تائید کرده است. این در حالی است که رسانه‌های داخل ایران اجازه نام بردن از ورزشکارانی که به دوپینگ متهم شده‌اند را ندارند. گمان می‌رود که این سیاست رسانه‌ای در ایران، عدم اعلام نتیجه تست دوم از سوی WADA و موقعیت استفاده از فرصت اعتراض به آن است.
بهمن عسگری، یکی از مطرح‌ترین امیدهای ورزش ایران برای کسب مدال طلای المپیک محسوب می‌شد. این کاراته‌کار چهار مدال طلا، یک نقره و یک برنز رقابتهای قهرمانی آسیا، مدال طلای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ و همچنین چهار مدال طلای رقابتهای جهانی را در فهرست افتخارات خود دارد.
خبرگزاری‌های داخلی در ایران، استفاده از یک داروی خاص بدون مشاوره حرفه‌ای پزشکی را به عنوان دلیل مثبت شدن تست دوپینگ بهمن عسگری عنوان می‌کنند.
گفته می‌شود که بهمن عسگری در سال ۱۳۹۹ خورشیدی از دارویی را برای درمان ناباروری استفاده کرده است و این دارو به عنوان یک ماده ممنوع، در لیست داروهای غیرمجاز سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ قرار دارد.
یلدا ولی‌نژاد، ملی‌پوش تکواندو ایران، دیگر ورزشکار دوپینگی کاروان ورزشی ایران است. این ورزشکار قرار بود در مسابقات المپیک توکیو در ترکیب مسابقات تیمی برای تیم ایران به میدان برود.
یلدا ولی‌نژاد نیز از بخت‌های اصلی کسب مدال برای ایران در المپیک توکیو محسوب می‌شد. گفته می‌شود که این ورزشکار برای کاهش وزن خود از دارویی استفاده کرده که در فهرست ممنوعه WADA قرار گرفته است.
از سوی دیگر فدراسیون جهانی کاراته نیز رای نخست خود پیرامون پرونده دوپینگ بهمن عسگری را اعلام کرد. طبق این رای بهمن عسگری به مدت ۲۰ ماه از حضور در مسابقات کاراته محروم خواهد بود.
فدراسیون کاراته ایران نیز اعتراض خود را نسبت به این محرومیت اعلام کرده است. فدراسیون جهانی کاراته در روزهای آینده اعتراض مقامات ورزش ایران را بررسی خواهد کرد.
شایان ذکر است که سازمان جهانی مبارزه با دوپینگ یک نهاد مستقل و غیروابسته به ارگان‌های دولتی و خصوصی است که توسط کمیته بین‌المللی المپیک راه‌اندازی شده است.
WADA در مبارزه با دوپینگ بسیار سخت‌گیرانه عمل می‌کند. به عنوان مثال، این نهاد جهانی به علت اتهام دوپینگ، همه ورزشکاران روسیه را از حضور در بازی‌های المپیک زیر پرچم کشور روسیه و نیز از شرکت در جام جهانی فوتبال ۲۰۲۲ قطر، محروم کرد.
المپیکی شدن زنان به روایت تصویر
۶ تا ۱۵ آوریل سال ۱۸۹۶ میلادی اولین دوره از رقابتهای المپیک معاصر در آتن برگزار شد. در آن دوره زنان حضور نداشتند و دوره‌های بعد بود که آرام‌ارام اجازه حضور در بازی‌ها را یافتند. روایتی تصویر از ورود زنان به المپیک.
عکس: picture alliance/dpa
اولین دوره رقابتهای المپیک در تاریخ معاصر در روز ششم آوریل سال ۱۸۹۶ با حضور هفتاد هزار تماشاگر در استادیوم شهر آتن یونان آغاز شد. در این رقابت‌ها، همچون رقابتهای دوران یونان باستان هیچ ورزشکار زنی در میدان حضور نداشت.
عکس: picture alliance/dpa
چهار سال بعد در رقابتهای المپیک پاریس در سال ۱۹۰۰ زنان اجازه یافتند در دو رشته گلف و تنیس به میدان بروند.
عکس: WHA/ United Archives/picture alliance
تنیس زنان از نخستین رشته‌های وزرشی بود که به میادین المپیک راه یافت. جالب اینکه زنان در سال ۱۹۰۰ باید با جوراب بلند، دامن بلند و موی سر پوشیده وارد میدان شده و به رقابت می‌پرداختند. تصویر: سوزان لونگلن دارنده مدال طلای المپیک سال ۱۹۲۰ که بلژیک میزبانی آن را برعهده داشت.
عکس: empics/dpa
در سال ۱۹۰۴ میلادی تیراندازی با کمان نیز به رقابتهای المپیک سنت لوئیس آمریکا افزوده شد و زنان در این دوره در رشته‌های تنیس و تیراندازی با کمان اجازه شرکت داشتند.
عکس: picture alliance/dpa
در المپیک سال ۱۹۰۸ لندن نیز اسکیت روی یخ برای زنان مجاز شد. در المپیک لندن ۲ هزار و ۸ ورزشکار از کشورهای مختلف جهان شرکت کردند که تنها ۳۷ نفر آنان زن بودند. تصویر: المپیک سال ۱۹۰۸، فلورانس و ادگار سایرس برندگان مدال برنز در رشته اسکیت روی یخ.
عکس: picture alliance/dpa
در المپیک سال ۱۹۱۲ استکهلم سوئد، زنان نیز اجازه پیدا کردند در رشته‌های شنا به رقابت بپردازند. تیم ملی بریتانیا (عکس) برنده مدال طلا شد.
عکس: picture-alliance / akg-images
با این همه رشته‌های ورزشی زنان همچون دو و میدانی، بسکتبال، هاکی اجازه حضور در المپیک نداشتند. باشگاه‌های ورزشی زنان در بسیاری از کشورهای اروپایی ایجاد شدند. در پاریس با ریاست آلیس میلیا در کلوپ ورزشی زنانه در سال ۱۹۱۵ آعتراض‌ها بالاگرفت و حضور زنان در رقابتهای المپیک پیوسته پررنگ‌تر شد.
عکس: FRANCK FIFE/AFP
با افزایش فشارها کمیته بین‌المللی المپیک بالاخره تصمیم گرفت به‌صورت آزمایشی در المپیک آمستردام در سال ۱۹۲۸ به چهار رشته دو و میدانی زنان اجازه حضور بدهد: یکصد متر، ۸۰۰ متر، ۴ در ۱۰۰ متر امدادی، پرش ارتفاع و پرتاب دیسک. تصویر: اولین رقابت دو ۱۰۰ متر المپیک در رشته دو و میدانی زنان با پیروزی ورزشکار شماره ۸۷۹ ، روبینسون به پایان رسید.
عکس: picture alliance/dpa
باور کردنی نیست، اما وقتی لینا راتکه اولین مدال طلای تاریخ آلمان در دو ۸۰۰ متر را به‌دست آورد، نیویورک تایمز نوشت: «فینال رشته ۸۰۰ متر زنان که یک خانم آلمانی با نام لینا راتکه رکورد جهانی در آن به جای گذاشت، نشان داد که این مسافت برای قدرت بدنی زنان مناسب نیست». پس از آن این رشته برای زنان از بازی‌های المپیک تا سال ۱۹۶۰ خط خورد.
عکس: picture-alliance / dpa
از آنجایی که دعوت از زنان برای شرکت در رقابتهای دو و میدانی المپیک آمستردام دیر انجام شد، ورزشکاران بریتانیایی آن بازی‌ها را بایکوت کردند. این اقدام، اولین بایکوت "جنسیتی" رقابتهای المپیک بود. در رشته پرش ارتفاع "اتل کاتروود" از کانادا با بجای گذاشتن رکورد جهانی جدید اولین قهرمانی المپیک زنان در رشته پرش ارتفاع را در سال ۱۹۲۸ به دست آورد.
عکس: IMAGNO/Austrian Archives/picture alliance
رشته دو با مانع زنان از سال ۱۹۳۲ المپیکی شد و زنان تا سال ۱۹۶۸ مسیر ۸۰ متری را پشت سر می‌گذاشتند. از سال ۱۹۷۲ مسیر یکصد متر و از المپیک لس آنجلس در سال ۱۹۸۴ مسیر ۴۰۰ متر نیز به آن اضافه شده است. تصویر: دو ۸۰ متر با مانع در المپیک ۱۹۳۶ برلین؛ تربیزوندا والا از ایتالیا مدال طلا را کسب کرد و آنی اشتویر از آلمان به مدال نفر دست یافت.
عکس: picture alliance
رشته پرش طول از همان نخستین دوره در سال ۱۸۹۶ برای مردان رشته‌ای المپیکی بود، زنان اما تازه در المپیک سال ۱۹۴۸ لندن اجازه پرش یافتند. تصویر: اولگا گیارماتی از مجارستان با ۵ متر و ۶۹ سانتیمتر برنده اولین مدال طلای المپیک در رشته پرش طول.
عکس: picture alliance/dpa
اگر پرتاب وزنه برای مردان از سال ۱۸۹۶ المپیکی بود، زنان از بازی‌های المپیک سال ۱۹۴۸ لندن اجازه یافتند در این رشته به رقابت بپردازند.
عکس: Austrian Archives/IMAGNO/picture alliance
شاید تعجب‌برانگیر باشد که از المپیکی شدن برخی از رشته‌ها همچون ماراتن برای زنان مدت زمان زیادی نمی‌گذرد. دو ماراتن زنان برای اولین بار در المپیک لس‌آنجلس در سال ۱۹۸۴ برگزار شد. تصویر: ژوئن بنوا، ورزشکار آمریکایی با ۲ ساعت و ۲۴ دقیقه و ۵۲ ثانیه اولین مدال طلای دو ماراتن در المپیک را به گردن آویخت.
