مانوک خدابخشیان، یکی از مشهورترین و آگاه‌ترین مفسران ورزشی ایران در دوران قبل از انقلاب، در پی سکته مغزی درگذشت. او در سال ۱۳۲۴ در خانواده‌ای ارمنی در آبادان زاده شده و در رشته ادبیات دانشگاه اصفهان تحصیل کرده بود. در بازی‌های آسیایی سال ۱۳۵۳ و جام جهانی ۱۳۷۴ این مانوک خدابخشیان بود که اطلاعات دور از دسترس و تفسیرهایی عینی و محتوایی به مخاطبان ایرانی ‌ارائه می‌داد.

وقتی تلویزیون ملی ایران در سال ۱۳۵۳ واحدهای ورزش برای دو کانال خود دایر کرد، مسئولیت شبکه دو به عهده مانوک خدابخشیان گذاشته شد. خدابخشیان در این شبکه با همکاری چند نفر دیگر برنامه "ورزش از نگاه دو" را بنا گذاشت؛ برنامه‌ای اجتماعی - ورزشی که دو سال جایزه پربیننده‌ترین برنامه را گرفت. خدابخشیان در روزنامه‌ها از جمله "آیندگان" نیز تفسیر ورزشی می‌نوشت.

خدابخشیان در تیر ۱۳۵۷ برای ادامه تحصیل در رشته ارتباطات به آمریکا رفت و با وقوع انقلاب اسلامی دیگر به ایران برنگشت. او از مخالفان سرسخت جمهوری اسلامی بود و در آمریکا بیشتر به عنوان مفسر سیاسی – اجتماعی در تلویزیو‌ن‌های فارسی زبان لس‌آنجلس  ظاهر شد. خدابخشیان در توییتر و فیسبوک نیز حضوری فعال داشت و اقدام‌های جمهوری اسلامی را به چالش می‌کشید.

رضا پهلوی در توییتر درگذشت مانوک خدابخشیان را تسلیت گفته است:

دوستداران مانوک خدابخشیان او را "عمو مانوک" خطاب می‌کردند و به "نسل شیک پاسارگادی" متعلق می‌دانستند. در توییتر موجی از تسلیت و ابراز اندوه برای رفتن "کودک سپید مو" به راه افتاده است. کاربری نوشته است: «مانوک یکی از خوبا و سالمای اپوزیشن بود. همه دوستش داشتن، خیلی حیف شد قبل از این که آزادی ایران رو ببینه رفت...»

کاربر دیگری  در توییتر می‌نویسد: «....فقط یه لحظه فکر کنید ثانیه آخر داشته به ایران، امجدیه، صدای هیاهوی تماشاگرها، گزارش بازی، خیابان‌ها بعد از مسابقه، جشن پیروزی، شادی مردم فکر می‌کرده و آرزو کرده فقط یک بار دیگه بتونه اونجا باشه ولی یه آه بلند کشیده مثل هایده، مهستی، ویگن، فریدون فرخزاد و ... تمام.»