مجمع جهانى اقتصاد، اين بار، در سايه ترسى تشكيل شد كه تغيير وضعيت اقتصادى دو كشور چين و هند در كشورهاى صنعتى پيشرفته برانگيخته است. به موجب گزارش دفتر ملى آمار جمهورى خلق چين، رشد اقتصادى اين كشور در سال ۲۰۰۵ به ۹ و نيم درصد رسيد و توليد صنعتى آن يازده درصد افزايش يافت. در ماه دسامبر سال ۲۰۰۵ پس از آن كه روشن شد بازده بخش خدماتى چين نيز به ميزان غير منتظره‌اى رشد كرده است، ارقام مربوط به رشد اقتصادى اين كشور، در مسير مثبت تصحيح شد.

كارشناسان اقتصادى چين معتقدند كه كشورشان اكنون به چهارمين قدرت اقتصادى جهان تبديل شده است. حتى اگر اين ادعا اغراق‌آميز باشد، مراكز تحقيقاتى و آمارى غرب اكنون چين را به عنوان ششمين قدرت اقتصادى كره زمين به رسميت می‌شناسند. اما آيا چين در سايه اين پيشرفت اقتصادى توانسته است سطح زندگى مردم خود را به گونه‌اى بهبود بخشد كه ديگر يك كشور در حال توسعه تلقى نشود؟

پاسخ اين پرسش، دست كم در مورد دهقانان چين منفى است. به عقيده Feng Jun از مسئولان بنياد مشورتى براى سازمان تجارت جهانى در شانگهاى، ارقام فريبنده‌اند. او می‌گويد:

O-Ton Feng Jun, Chin.:

”در كشور ما ۲۰۰ ميليون انسان با درآمد روزانه كمتر از يك يورو زندگى می‌كنند. يك كشاورز چينى سالانه ۳۰۰ يورو درآمد دارد كه با آن بايد خانواده خودش را تغذيه كند”.

در حقيقت، تضادهاى طبقاتى در چين به شدت عميق شده است. مساله‌اى كه روساى واحدهاى اقتصادى در كلانشهرهاى درخشانى مثل شانگهاى آن را نمی‌بينند. در فاصله اندكى از مراكز خريد مدرن و بزرگ، سه نسل يك خانواده در كلبه‌هائى به مساحت ۳۰ متر مربع زندگى می‌كنند. اما تعداد ميليونرها نيز با سرعتى افزايش می‌يابد كه در هيچ كجاى ديگر جهان مشابه آن را نمی‌توان يافت. آسمانخراش‌ها با سرعتى حيرت‌آور بر زمين می‌رويند و تراز مالى كنسرن‌هاى سازنده اتومبيل‌هاى لوكس مثل پورشه، مرسدس و بى ام و با رشدى انفجارى روبرو هستند. چين، داراى سومين بازار تبليغاتى جهان است و صنعت بين‌المللى هواپيماسازى پيش‌بينى می‌كند كه در آينده نزديك سفارشات هيچ كشورى براى هواپيماهاى مسافربرى به حد چين نخواهد رسيد.

همه اين تحولات، سبب شده است كه كارشناسان اقتصادى غرب چين را كشورى بدانند كه به لحاظ پيشرفت اقتصادى قابل رقابت نيست. از اين رو نشست مجمع جهانى اقتصاد، مهمترين بخش مذاكرات خود را به بررسى آثار پيشرفت اقتصادى چين بر وضعيت بازار كار جهان اختصاص داد.

به گفته فنگ يون، در سال ۲۰۱۴ ميلادى، توليد ناخالص ملى چين با ايالات متحده آمريكا برابر خواهد شد. اما با توجه به يك ميليارد و ۳۰۰ ميليون جمعيت، در آمد سرانه مردم آن با درآمد سرانه آمريكائى‌ها بسيار فاصله خواهد داشت.

مجمع اجتماعى جهانى

يك روز پيش از گشايش مجمع جهانى اقتصاد در سويس، دهها هزار نفر از مخالفان و منتقدان روند جهانى‌سازى سرمايه، در كاراكاس پايتخت ونزوئلا دست به تظاهرات عليه بوش و جنگ عراق زدند. آن‌ها، در پلاكات‌هائى كه حمل می‌كردند از شركت كنندگان در مجمع جهانى اقتصاد خواستند كه سياست اقتصاد جهانى و جنگى جورج بوش رئيس جمهور آمريكا را متوقف سازند. شركت كنندگان در تظاهرات، شعار می‌دادند: ”ميليون‌ها دلار براى جنگ و هيچ براى تهى دستان”. بر پلاكات‌ها، ضمنا كنسرن‌هاى بين‌المللى مورد انتقاد قرار گرفتند. پرچم‌هاى جنبش اتك، كاريتاس و جنبش دهقانان فاقد زمين برزيل، بر فراز سر تظاهركنندگان در اهتزاز بود. شركت كنندگان، مبارزه با فقر جهانى، حفظ محيط زيست و حقوق بشر، مبارزه با بدهكار كردن كشورهاى فقير و سياست اقتصادى نوليبراليستى را اهداف عمده گردهمائى خود اعلام كردند و خواستار آغاز يك گفت و گوى جهانى فرا مذهبى شدند.

Cindy Sheehan مادر آمريكائى كه فرزند سربازش در عراق به قتل رسيده و در ماه‌هاى اخير به مظهر مخالفت با جنگ عراق تبديل شده است، در ميان تظاهركنندگان كاراكاس بود و در حالى كه جمعيت او را تشويق می‌كرد گفت: ”ما بايد به جنگ عراق پايان بدهيم و سربازانمان را به خانه برگردانيم”.