هلموت کهل در اول اکتبر سال ۱۹۸۲ صدراعظم آلمان شد. او بیش از هر صدراعظم دیگری قدرت سیاسی را در این کشور دراختیار داشت و ۱۶ سال رهبری کرد. با شکست حزب دمکرات مسیحی آلمان در انتخابات سال ۱۹۹۸ این کشور، هلموت کهل نیز استعفا کرد.

هلموت کهل در سال ۱۹۴۷ به عضویت حزب دمکرات مسیحی آلمان درآمد و یکی از اعضای هیئت موسس سازمان جوانان این حزب در شهر محل تولدش لودویگزهافن شد. کهل از سال ۱۹۵۰ ابتدا در رشته حقوق و سپس در رشته تاریخ و علوم سیاسی به تحصیل پرداخت. او از سال ۱۹۶۶ به عضویت هیئت رئیسه حزب دمکرات مسیحی آلمان درآمد.

هلموت کهل در سال ۱۹۶۶ ریاست حزب دمکرات مسیحی آلمان را در ایالت راینلند فالتس به دست آورد. او در سال ۱۹۶۹ موفق شد با کنار گذاشتن پتر آلتمایر، به ریاست دولت ایالتی انتخاب شود. دوسال بعد موفقیت بعدی کهل به سراغش آمد: او در سال ۱۹۷۱ موفق شد اکثریت مطلق آرا را در ایالت راینلند فالتس آلمان به دست آورد.

هلموت کهل، صدراعظم پیشین آلمان، بخصوص در زمان استراحت‌اش سعی می‌کرد از خود و افراد خانواده‌اش تصویری جذاب حاکی از صفا و صمیمیت عرضه کند. این در حالی بود که همسرش‌هانه‌لوره و پسرانش والتر و پتر از نبود پدر سیاست‌مدارشان در خانه و زیر نظر بودن فعالیت‌های‌شان در رسانه‌ها رنج می‌بردند.

هلموت کهل در سال ۱۹۷۳ به ریاست حزب دمکرات مسیحی آلمان انتخاب شد و این پست را ۲۵ سال تمام در اختیار داشت. تصویری از او پس از اولین پیروزی با رضایت کامل در کنار یار حزبی‌اش کورت بیدن‌کوپف.

در سال ۱۹۸۲ بحرانی در روابط دو حزب سوسیال دمکرات و دمکرات‌های آزاد آلمان که در ائتلافی دولت آلمان را زیر نظر هلموت اشمیت، صدراعظم پیشین آلمان تشکیل داده‌ بودند، بوجود آمد. حزب دمکرات‌های آزاد به حزب دمکرات مسیحی آلمان متمایل شد و از ائتلاف این دو حزب دولتی تشکیل شد که هلموت کهل، صدراعظم آن بود. هلموت اشمیت، صدراعظم پیشین آلمان پیروزی کهل را به او تبریک گفت.

تصویر دوستی و همبستگی صدراعظم آلمان و رئیس جمهوری فرانسه به سراسر جهان مخابره شد. این دو در سال ۱۹۸۴ در یک مراسم نظامی در قبرستانی در نزدیکی شهر وردن فرانسه به نشانه آشتی دو کشور دست‌های یکدیگر را گرفتند. دو کشور آلمان و فرانسه در سال ۱۹۱۶ در جریان جنگ جهانی اول در این محل نبردهای سنگین و پرتلفاتی داشتند.

کهل با فروریزی دیوار برلین در سال۱۹۸۹ سرانجام موفق شد در عرصه جهانی اتحاد دوآلمان را با موفقیت تحقق بخشد. در سوم اکتبر سال ۱۹۹۰ جمهوری دمکراتیک آلمان به جمهوری آلمان فدرال پیوست. کهل به همراه همسر سابق‌اش ‌هانه‌لوره و بسیاری از بلندپایگان سیاسی آلمان برای علاقمندان دست تکان می‌دهند.

هلموت کهل در آغاز سال ۱۹۹۰ به شرق آلمان رفت و از طرف مردم ایالت‌های جدید کشورش به عنوان صدراعظم مشترک هر دوبخش آلمان به شدت مورد تشویق قرار گرفت.

بدون حمایت‌های هلموت کهل، صدراعظم پیشین آلمان، قدرت یافتن آنگلا مرکل، صدراعظم کنونی آلمان، تصورناپذیر بود. کهل ابتدا در دهه ۱۹۹۰ این سیاست‌مدار شرق آلمان را به وزارت خانواده منصوب کرد. خانم مرکل چندی بعد وزیر محیط زیست آلمان شد.

حزب دمکرات مسیحی آلمان به رهبری هلموت کهل در سپتامبر سال ۱۹۹۸ در انتخابات پارلمانی شکست خورد و راه برای به قدرت رسیدن حزب سوسیال دمکرات آلمان با حمایت حزب سبزهای این کشور آماده شد. هلموت کهل در اکتبر سال ۱۹۹۸ طی مراسمی نظامی از قدرت کناره‌گیری کرد. او ۱۶ سال صدراعظم آلمان بود.

هلموت کهل در سال ۲۰۰۰ در پی رسوایی کمک‌های مالی به حزب دمکرات مسیحی آلمان با انتقادهای زیادی روبرو شد. ولفگانگ تیرزه، رئیس مجلس نمایندگان آلمان "بوندس تاگ" به خاطر این رسوایی حزب دمکرات مسیحی آلمان را بیش از ۴۰ میلیون مارک جریمه کرد. اختلاف در رهبری این حزب رشد می‌کرد. کهل رهبری افتخاری این حزب را نیز واگذار کرد.

در ماه ژوئیه سال ۲۰۰۱‌هانه‌لوره کهل، همسر هلموت کهل پس از یک دوره بیماری سخت، دست به خودکشی زد. او حساسیت شدیدی نسبت به نور پیدا کرده بود. ازدواج این دو چهل ساله شده بود که‌هانه‌لوره خودکشی کرد. والتر و پتر دوپسر این دو در کنار پدرشان در مراسم خاک‌سپاری مادر.

هلموت کهل چهار سال پس از مرگ همسرش بار دیگر عاشق شد. مایکه ریشتر، زنی ۳۴ ساله و فارغ‌التحصیل رشته اقتصاد، فاتح قلب هلموت کهل شده بود. این دو در سال ۲۰۰۸ به هنگامی که کهل در درمانگاهی بستری بود، ازدواج کردند.

پاپ بندیکت شانزدهم، رهبر مستعفی کاتولیک‌های جهان، در سال ۲۰۱۲ به آلمان آمد. او می‌خواست مرد اتحاد دوآلمان را ملاقات کند. ملاقات این دو ۲۵ دقیقه به طول انجامید و در این ملاقات مایکه کهل-ریشتر، همسر هلموت کهل نیز حضور داشت.

دوازده سانتیمتر مربع برای تقدیر از هلموت کهل، صدراعظم پیشین آلمان. دولت آلمان در سال ۲۰۱۲ با پخش تمبرهایی از هلموت کهل، از رهبر اتحاد آلمان و اروپا تقدیر کرد. شمار کسانی که دولت آلمان در زمان زندگی‌شان با تولید تمبرهایی از آنها تقدیر کرده بسیار معدودند.

هریبرت شوان و تیلمان ینس در کتابی پرفروش به نام "میراث: پروتکل‌های کهل" اظهارتی از صدراعظم پیشین آلمان را منتشر کردند که او در دوران صدراعظمی علیه عده‌ای از سیاست‌مداران بلندپایه آلمان مثل آنگلا مرکل به هریبرت شوان اظهار داشته بود. انتشار این کتاب به رغم مخالفت‌های شخص کهل صورت گرفت. گرچه دادگاهی جلوی کتاب‌های بعدی از این سری را گفت، اما این اظهارات را دیگر همه علاقمندان خوانده بودند.