مشاور پیشین امنیت ملی آمریکا همچون "خطری برای امنیت ملی"
۱۳۹۶ اردیبهشت ۱۹, سه‌شنبه
ترامپ با وجود تمامی هشدارها می‌خواسته مایکل فلین را به عنوان مشاور امنیت ملی در دستگاه خود داشته باشد. وزیر برکنارشده دادگستری آمریکا می‌گوید، روسیه می‌توانسته از فلین باج‌خواهی کند. اوباما هم به ترامپ هشدار داده بوده.
عکس: picture-alliance/dpa/EPA/A. Gombert
تبلیغات
در ادامه رسوایی بر سر تماس‌های مناقشه‌برانگیز تیم انتخاباتی دونالد ترامپ با روسیه، سالی ییتس، وزیر پیشین دادگستری و جیمز کلپر، رئیس پیشین دستگاه‌های امنیتی آمریکا، در کمیته قضایی سنای آمریکا در واشنگتن حاضر شدند.
سالی ییتس به اعضای کمیته قضایی گفت که در ماه ژانویه ۲۰۱۷ اندک زمانی پس از پیروزی ترامپ، در مورد نقطه ضعف مایکل فلین، مشاور امنیت ملی، در برابر باج‌خواهی احتمالی روسیه به کاخ سفید هشدار داده است.
به گفته خانم ییتس، او به کاخ سفید اطلاع داده که فلین به مایک پنس، معاون رئیس جمهوری آمریکا، در رابطه با گفت‌وگوهایش با سرگئی کیسلیاک، سفیر روسیه در واشنگتن، حقیقت را نگفته است.
ییتس از جمله گفته است که روس‌ها در مورد اظهارات نادرست فلین "مدرک" دارند. او افزود که مشاور امنیت ملی آمریکا نمی‌تواند در موقعیتی باشد که روس‌ها بتوانند بر او اعمال نفوذ کنند.
سالی ییتس خود در پایان ماه ژانویه سال جاری به دلیل موضع انتقادی‌اش در برابر فرمان مسافرتی ترامپ توسط رئیس جمهوری آمریکا از سرپرستی وزارت دادگستری کنار گذاشته شد.
جیمز کلپر و سالی ییتس در کمیته قضایی سنای آمریکاعکس: picture alliance/dpa/P. Martinez Monsivais/AP
هشدار اوباما به ترامپ
پیش از اظهارات ییتس، یکی از مقام‌های سابق دولتی گفته بود که باراک اوباما، رئیس جمهوری پیشین آمریکا نیز صراحتا در رابطه با انتصاب فلین به مقام مشاور امنیت ملی، به ترامپ هشدار داده است.
اما دونالد ترامپ در مقابل در شبکه توییتر نوشت، این خود دولت اوباما بوده که صلاحیت فلین را در "بالاترین سطح امنیتی" تأیید کرده است.
اوباما در سال ۲۰۱۲ فلین را به ریاست بخش امنیتی ارتش آمریکا منصوب، اما دو سال بعد او را زودهنگام از این مقام برکنار کرد. فلین همچنین تنها ۲۴ روز مشاور امنیت ملی ترامپ بود.
مایکل فلین در پی بالا گرفتن جنجال بر سر انتشار گزارش‌هایی درباره تماس تلفنی‌اش با سفیر روسیه در ایالات متحده روز ۱۳ فوریه سال جاری از مقام خود کناره‌گیری کرد.
اتهام مایکل فلین گفت‌وگویی تلفنی با سرگئی ایوانوویچ کیسلیاک در روز ۲۹ دسامبر سال گذشته میلادی (۲۰۱۶) در رابطه با تحریم‌های وضع‌شده‌ی دولت اوباما علیه مسکو و دادن اطلاعات نادرست در این رابطه از جمله به مایک پنس، معاون رئیس جمهوری ایالات متحده، بود.
"دمکراسی در معرض خطر"
جیمز کلپر، رئیس پیشین دستگاه‌های امنیتی آمریکا نیز در برابر کمیته قضایی سنا مخاطبان خود را به "هشیاری و اقدام علیه تهدید بنیان‌های نظام سیاسی دمکراتیک ما" فراخواند.
کلپر با اشاره به اتهام مسئولیت روسیه در حملات سایبری و تلاش برای تأثیرگذاری بر انتخابات آمریکا گفت که در صورت انفعال، روس‌ها "جسارت پیدا می‌کنند به چنین فعالیت‌هایی چه در اینجا و چه در سراسر جهان و چه بسا شدیدتر ادامه دهند".
میزان قدرت و اختیارات رئيس‌جمهور ایالات متحده آمریکا
می‌گویند فردی که به عنوان رئیس‌جمهور در کاخ سفید آمریکا سکونت می‌کند، اهرم قدرت سیاسی جهان را در دست دارد. بسیاری اما نمی‌دانند که قدرت رئيس‌جمهور آمریکا محدود است و تنها او نیست که در آمریکا نظرش اعمال می‌شود.
عکس: Klaus Aßmann
حیطه قدرت و اختیارات رئیس‌جمهور بر مبنای قانون اساسی
رئيس جمهوری ایالات متحده آمریکا به مدت چهارسال به طور مستقیم انتخاب می‌شود. او حق شرکت در انتخابات ریاست جمهوری را تنها در دو نوبت دارد. رئيس جمهوری به عنوان عالی‌ترین مقام سیاسی کشور و رئیس قوه مجریه هم‌زمان رهبری کشور و دولت را در اختیار دارد. او موظف به اجرای قوانین مصوب کنگره آمریکا است. حدود چهار میلیون نفر در خدمت قوه مجریه آمریکا هستند.
عکس: Klaus Aßmann
قوای سه‌گانه
قوه مجریه آمریکا به رهبری رئیس‌جمهور در هماهنگی با دو قوه دیگر این کشور، یعنی قوه قانون‌گذاری و قوه قضائیه عمل می‌کند. رئیس‌جمهور حق تعیین وزیران، سفیران، درخواست بخشش و عفو محکومان را دارد، اما قضات دیوان عالی این کشور با موافقت سنای آمریکا تعیین می‌شوند. موافقت کنگره کنترلی است بر فعالیت‌های رئیس جمهور در این موردها.
عکس: Klaus Aßmann
قدرت "ایالات متحده"
رئیس‌جمهور در "سخنرانی در باره شرایط ملی" کنگره را در جریان تصمیم‌گیری‌های مربوط به سرنوشت کشور قرار می‌دهد. او گرچه در این سخنرانی به قوانینی که باید تصویب شوند اشاره نمی‌کند، اما موضوع‌هایی را معرفی می‌کند که به نظرش پراهمیت هستند و باید در کنگره به تصویب برسند.
عکس: Klaus Aßmann
رد پیش‌نویس قوانین
رئیس‌جمهور می‌تواند با پیش‌نویس قوانین مخالفت کند. کنگره اما این حق را دارد که پیش‌نویس وتو شده توسط رئیس‌جمهور را دوباره مطرح کند. برای تایید مجدد همین پیش‌نویس موافقت دو-سوم نمایندگان هر دو نهاد قانون‌گذاری، یعنی مجلس نمایندگان و سنای آمریکا ضروری است. روسای جمهور آمریکا تاکنون ۱۵۰۰ پیش‌نویس قانون را وتو کرده‌اند و تنها ۱۱۱ مورد آنها موفق به گرفتن تایید دو-سوم نمایندگان کنگره شده‌اند.
عکس: Klaus Aßmann
حوزه‌های نامشخص در تعریف قدرت رئیس‌جمهور
قانون اساسی و احکام دادگاه عالی آمریکا به طور دقیق حد و مرز قدرت و اختیارات رئیس‌جمهور را در ایالات متحده آمریکا مشخص نمی‌کنند. وتوی روسای جمهوری آمریکا می‌تواند به راحتی پیش‌نویس یک قانون را ناکارا کند.
عکس: Klaus Aßmann
دستورالعمل‌هایی که چون مواد قانونی عمل می‌کنند
رئیس‌جمهوری می‌تواند با دستورالعمل‌هایی وظایف کارمندان دولت را مشخص کند. این دستورالعمل‌ها (Executive Orders) که هیچ کس زیر آنها را امضا نکرده، برای کارمندان دولت حکم قانون را دارند. البته دادگاه‌ها می‌توانند برخی از این دستورالعمل‌ها را ناکارا سازند و کنگره نیز این حق را دارد که قوانینی مخالف همین دستورالعمل‌ها به تصویب برساند.
عکس: Klaus Aßmann
دور زدن کنگره
رئیس جمهور می‌تواند موافقت‌نامه‌هایی با کشورهای دیگر منعقد کند. مجلس سنای آمریکا باید این موافقت‌نامه‌ها را با دو-سوم آرا تصویب کند. روسای جمهوری آمریکا برای دور زدن تصویب این موافقت‌نامه‌ها توسط مجلس سنای آمریکا، نام موافقت‌نامه را از روی این قراردادها برداشته و به آنها "توافق اجرایی" (Executive Agreements) می‌گویند. در چنین حالتی دیگر موافقت کنگره آمریکا با آن ضروری نخواهد بود.
عکس: Klaus Aßmann
فرمانده کل قوا
فرماندهی کل نیروهای مسلح و نیروهای شبه‌نظامی در دست رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا است. اما اعلان جنگ و صلح از اختیارات کنگره است. آنچه مشخص نیست این نکته است که رئیس‌جمهور تا چه حد بدون تایید کنگره، اختیار ارسال سربازان کشور را به مناطق جنگی دارد. در عمل پرزیدنت آمریکا تا زمانی که کنگره مخالفتی نکرده، به اقدامات خود ادامه می‌دهد.
عکس: Klaus Aßmann
کنترل نهایی رئیس جمهور
در صورتی که رئیس جمهور آمریکا از موقعیت خود سوءاستفاده کند یا مرتکب خطا و بزهکاری شود، مجلس نمایندگان می‌تواند او را استیضاح کند. در تاریخ آمریکا تنها دو رئیس جمهور استیضاح شده‌اند و استیضاح در هر دو بار ناموفق بوده است. راه حل بهتر برای متوقف کردن برنامه‌های رئیس جمهور، جلوگیری از تصویب بودجه پیشنهادی او از سوی کنگره است.
