به دلیل ممنوعیت دولتی مشروبات الکلی در ایران، هیچ نظارتی بر تجارت زیرزمینی مشروب و کیفیت آنها در ایران وجود ندارد. بر اساس آمار رسمی سازمان پزشکی قانونی ایران، مسمومیت ناشی از مصرف مشروبات دست‌ساز در سال ۱۳۹۱ نسبت به سال ۱۳۹۰، صد درصد افزایش یافته است.

بنا بر آمار سازمان پزشکی قانونی ایران، تنها در هفت ماه نخست سال جاری، ۱۰۲ نفر به دلیل مصرف مشروب دست‌ساز و آلوده جان خود را از دست داده‌اند.

محی‌الدین سجادی رئیس دانشگاه علوم پزشکی استان کردستان روز پنج‌شنبه ۱۷ اسفند ۱۳۹۱ اعلام کرد ۵۲ نفر به دلیل مصرف مشروبات الکلی ترکیب شده با الکل چوب (متانول) به بیمارستان توحید سنندج مراجعه کردند که هشت نفر از آن‌ها فوت کردند و ۴ نفر دیگر از آن‌ها نیز در بخش آی‌سی‌یو بیمارستان توحید سنندج بستری شدند.

به گزارش منابع خبری ایران با وجود ممنوعیت خرید و فروش مشروبات الکلی در ایران، سالانه حدود ۶۰ تا ۸۰ ‌میلیون لیتر انواع مشروبات الکلی به ارزش ۷۳۰ ميليون دلار به ایران قاچاق می‌شود. این میزان جدا از مشروبات ساخته ‌شده در داخل ایران است.

به گفته حسن موسوی چلک رئیس انجمن مددكاران اجتماعی، مقامات مقامات قضایی و انتظامی در خوشبينانه ترين حالت، تنها ۲۰ تا ۳۰ درصد مشروبات الکی موجود در ایران را کشف می‌کنند.

قیمت ودکا اسمیرنوف اصل (Smirnoff) در تهران ۱۸۰ هزار تومان است و ودکا اسمیرنوف تقلبی ۸۰ هزار تومان. مهیار که دو هفته پیش در تهران ودکا تهیه کرده، درباره این قیمت‌ها به دویچه وله می‌گوید: «تازه خود فروشنده ادعا می‌کرد ودکا اسمیرنوف ۱۸۰ هزار تومانی، اصل است وگرنه راهی برای فهمیدن این‌که اصل است یا تقلبی وجود ندارد.»

مهیار از چندی پیش که به دلیل مصرف «عرق سگی» حالش بد شده، تصمیم گرفته خودش مشروب درست کند. او می‌گوید تهیه مشروبات الکلی در ایران همراه با ریسک است چون معلوم نیست اصل باشد: «این‌جا کپی بیداد می‌کند. برای همین اکثر کسانی که دوست دارند مشروب خوب مصرف کنند، سعی می‌کنند به نوعی فرمول تهیه آن را یاد بگیرند و خودشان آن را درست کنند. به همین دلیل این‌جا گرایش به شراب بیشتر از سایر مشروبات الکلی‌ست.»

مهیار در مورد تجربه خود از مصرف مشروب الکلی مسموم در ایران می‌گوید: «چند وقت پیش "عرق سگی" خوردم و واقعا حالم بد شد. احساس گیجی کردم. مطمئنم قرص خواب‌آور قاطی عرق کرده بودند که به خوابی سنگین و غیرطبیعی فرو رفتم. این‌جا قرص و خیلی چیزهای دیگر قاطی عرق می‌کنند.»

دکتر آرش عکاظی استادیار دانشگاه و متخصص پزشکی قانونی و مسمومیت‌ها به دویچه وله می‌گوید به دلیل این‌که مصرف الکل در دولت ایران و وزارتخانه های تابعه آن مثل وزارت بهداشت و درمان ممنوع است، راهی وجود ندارد که دولت الکل سالم و قابل شرب را در دسترس مصرف‌کنندگان قرار دهد . به همین دلیل کسانی که در ایران الکل را به‌صورت خوراکی مصرف می‌کنند، باید به میزان کافی در مورد الکلی که تهیه می‌کنند دقت کنند.

دکتر آرش عکاظی در توضیح احتمال ‌ایجاد متانول در برخی الکل‌های دست‌ساز می‌گوید: «گاهی به‌علت تهیه غیر استاندارد الکل‌های دست‌ساز در ترکیبات آن متانول نیز علاوه بر اتانول یافت می‌گردد. مثلا اگر موقع تهیه الکل، به اشتباه چوب داخل آن باشد، می‌تواند ترکیبات متانول ایجاد کند و وجود این متانول باعث تولید ترکیبات سمی اسید فرمیک در بدن شده و به‌دنبال آن عوارض مسمومیت و علائم آن ظاهر می‌شود.»

پویان یکی از جوانان ساکن تهران، درباره چگونگی خرید مشروبات الکلی در این شهر می‌گوید از طریق تلفن با فروشندگان الکل تماس می‌گیرد و آن‌ها مشروبات الکلی را در منزل تحویل می‌دهند. پویان نیز از تجربیات خود و دوستانش درباره مسمومیت پس از مصرف مشروبات الکلی می‌گوید و این که تا به حال در چند پارتی دیده که برخی از افراد پس از مصرف این مشروبات، مسموم شده و کارشان به بیمارستان کشیده است.

اگر فردی در ایران پس از مصرف الکل احساس مسمومیت کند و به بیمارستان هم دسترسی نداشته باشد چه‌کار می‌تواند انجام دهد؟ آرش عکاظی می‌گوید: «اولین درمان برای کسی که در حدود ۲۴ ساعت پس از مصرف الکل احساس اختلال در بینایی می‌کند و به بیمارستان هم دسترسی ندارد، استفاده از اتانول است. در همان ساعات اولیه باید اتانول، الکل اتیلیک یا همان مشروب معمول مثل ویسکی مصرف کند. در واقع پادزهر متانول، اتانول است.»

بر اساس گزارشی که اخیرا نشریه اشپیگل آلمان درباره «تاریخچه تولید الکل در دنیا» منتشر شد، نتایج تحقیقات پژوهش‌گران نشان می‌دهد چینی‌ها دست‌کم از ۹ هزار سال پیش و ایرانی‌ها حداقل از ۵ هزار و ۵۰۰ سال پیش مشروب تولید می‌کرده‌اند. بر اساس این گزارش، ایران جزو قدیمی‌ترین تولیدکنندگان "می" در جهان بوده است.