بیش از ۵۰ نهنگی که خود را به سواحل استرالیای غربی رسانده بودند به گل نشستند و معمای دیگری از مرگ دستهجمعی نهنگها را آفریدند. علت چه بود؟ استرس یا بیماری و شاید هم فرار از دست نهنگهای قاتل به کام مرگ؟
تبلیغات
نزدیک ۱۰۰ نهنگ خلبان سهشنبه ۲۵ ژوئیه خود را به ساحلی در استرالیای غربی رساندند، اما در روز چهارشنبه به گواه مقامهای استرالیایی، ۵۱ نهنگ از میان آنها تلف شدند.
این پستانداران بسیار اجتماعی بالهبلند اغلب روابط نزدیکی با دسته خود دارند.
نهنگها اوایل سهشنبه در حال شنا در نزدیکی ساحل چینس بیچ (Cheynes Beach)، در شرق شهر بندری "آلبانی" در ایالت استرالیای غربی مشاهده شده بودند. عصر همان روز اما آنها با وجود تلاشهایی که برای هدایتشان به سمت دریا شد، در قسمتی از ساحل به گل نشستند.
وزارت تنوع زیستی، حفاظت و جاذبههای ایالتی استرالیای غربی کمپی شبانه برای نظارت بر نهنگها به پا کرد تا بتواند جانشان را نجات دهد.
پیتر هارتلی، از مدیران این دپارتمان گفت: «ما هنوز ۴۶ نهنگ زنده داریم و امروز تمرکزمان بر این است که آنها را به آب برگردانیم و تشویقشان کنیم به سمت آبهای عمیقتر بروند.»
او ابراز خوشبینی کرد که امدادگران بتوانند بسیاری از نهنگها را نجات دهند.
تیم نجات شامل دامپزشکان و کارشناسان جانوران دریایی از باغ وحش شهر پرث (Perth) است. تعداد زیادی داوطلب هم به کمک آمدهاند، اما مسئولان میگویند، شمار آنها آنقدر زیاد است که به مردم توصیه کردهاند به جای این که آنجا جمع شوند، از ساحل دور شوند.
پدیده به خشکی زدن نهنگها در استرالیا و نیوزیلند تازگی ندارد. اکتبر گذشته حدود ۵۰۰ نهنگ خلبان در جزایر دورافتاده "چاتام" نیوزیلند راه ساحل را پیش گرفتند.
در جاهای دیگر هم این پدیده دیده شده است. هفته گذشته ۵۵ نهنگ خلبان در جزیره "لویس" اسکاتلند در هبریدهای بیرونی به گل نشسته و جان دادند.
برخی از کارشناسان حیات وحش میگویند، این رفتار ممکن است ناشی از وجود استرس یا بیماری در میان دسته نهنگی باشد که راه خشکی را پی گرفته است.
برخی دیگر هم تصور میکنند که شاید نهنگها پس از تغذیه در نزدیکی ساحل از مسیر خود منحرف شدهاند.
عدهای هم گمان میبرند که شاید آنها دستهای از نهنگها را دنبال کردهاند که در معرض خطر قرار گرفتهاند.
و بالاخره بعضی هم احتمال میدهند که وجود نهنگهای قاتل (Orca) در همان نزدیکیها باعث شده که نهنگهای بیچاره به ساحل پناه بیاورند.
سوگواری حیوانات به روایت تصویر
نهنگ، سگ، گوریل... بسیاری از حیوانات در غم از دسترفتگانشان سوگواری میکنند. پژوهشها نشان میدهند که برخورد با مرگ در میان حیوانات بسیار پیچیدهتر از آن چیزی است که تا کنون تصور شده است.
عکس: picture alliance/WILDLIFE/M. Harvey
رنج جداییاز فرزند
گانا، گوریلی که در باغ وحش مونستر به سر میبرد نمیتواند مرگ فرزندش کلودیو را بپذیرد: او روزها پیکر بیجان فرزندش را با خود به این سو و آنسو میکشد و در مقابل مراقبین باغ وحش از او محافظت میکند. میمونهای مادر گاه هفتهها از کنار جسد فرزندشان جدا نمیشوند.
عکس: picture-alliance/dpa/F. Gentsch
سوگواری نهنگها
حتی آبزیانی چون نهنگ (ارکاس) و دلفین فرزند از دست رفته شان را مدتهای مدید در آب حمل میکند، کاری که بسیار دشوار است. پژوهشگران مشاهده کردهاند که چگونه دلفین مادر تلاش میکند جسد فرزندش را روی پوزهاش به حالت تعادل نگه دارد و با خود بکشد و وقتی میافتد چگونه به جستجوی او در آب فرو میرود. حتی هنگامی که دلفینهای بزرگسالتر از دست میروند، همنوعانش روزهای متوالی ازجسد آنها مراقبت میکنند.
عکس: Public Domain
نگهبانی از عزیز از دست رفته
فیلها به داشتن حافظه قوی شهرت دارند. پس جای شگفتی نیست که سوگواریشان مدتهای طولانی ادامه یابد. وقتی فیلی جان میدهد دیگر فیلها چندین روز بالای سرش نگهبانی میکنند. حتی گاه گروه دیگری از فیلها برای آخرین بار از عزیز از دست رفته دیدار میکنند.
عکس: picture alliance/WILDLIFE/M. Harvey
روش تسکین درد در میان عنترها
ابراز احساسات عنترها هنگامی که یکی از نزدیکشان میمیرد، بسیار شدید است. در این موارد میزان هورمون استرس موجود در خون این حیوانات به شدت افزایش مییابد. آنها برای کنار آمدن با مرگ عزیز از دست رفته به سراغ عنترهای دیگر میروند و یکی از واکنشهایشان برای تسکین رنج خود جوریدن پوست یکدیگر است.
عکس: picture alliance/chromorange
مراسم وداع
هنگامی که کلاغها جسد همنوعشان را پیدا میکنند، به دیگر کلاغها خبررسانی میکنند. سپس همگی در کنار لاشه حیوان جمع میشوند. آنها تا مدتی هیچ غذایی نمیخورند. سوگواری غازها و پرندگان آوازخوان که تمام عمر را در کنار جفت خود میمانند، از گونههای دیگر پرندگان شدیدتر است تا حدی که ممکن است مدتها لب به هیچ غذایی نزنند و خود از دست بروند.
ماهیهایی که در یک آکواریوم زندگی میکنند در اغلب موارد هنگام مرگ همنوعشان به طرزی غیرعادی خونسرد و آرامند. پژوهشگران بر این عقیدهاند که این امراحتمالا به دلیل وجود هورمون استرسی است که ماهی در حال مرگ به درون آب میریزد. اما نوعی حیوان آبزی وجود دارد که برای جفت از دست رفته خود رفتاری شبیه به سوگواری از خود بروز میدهد، برای مثال فرشته ماهی که نوعی ماهی فرانسوی است.
عکس: picture-alliance/Arco Images GmbH/C. Huetter
سوگواری گربه برای خرس
برخی حیوانات نسبت به مرگ حیوانات غیرهمنوع خود نیز واکنش نشان میدهند. مثل گربه و خرس باغ وحش برلین که با هم رفیق بودند. پس از مرگ خرس گربه حاضر نمیشود جایگاه رفیقش را ترک کند و به طرزی غمانگیز میو میو میکند.
عکس: picture-alliance/dpa/A. Rüsche
سگ نگهبان بر مزار صاحبش
هنگامی که انسان سگ محبوبش را از دست میدهد رنج بسیاری را متحمل میشود. سگ نیز در غم از دست دادن صاحب خود به سوگ مینشیند. کاپیتان نام سگی از نژاد سگهای نگهبان است که سالها از مزار صاحبش در آرامگاه شهر ویلاکارلوسپاس در آرژانتین پاسداری میکرد.