پس از حمله نظامی بین‌المللی به عراق با رهبری آمریکا در سال ۲۰۰۳ عبد حمید محمود نیز به همراه صدام حسین و پسرانش عدی و قصی، به عنوان نفر چهارم در فهرست مقامات عراقی تحت تعقیب نیروهای آمریکایی به شمار می‌رفت.

او در ۱۶ ژوئن سال ۲۰۰۳ در شهر تکریت دستگیر شد و در ۲۶ اکتبر سال ۲۰۱۰ همچون طارق عزیز، وزیر پیشین امور خارجه و سعدون شاکر، وزیر کشور دوره صدام حسین از سوی دادگاه بدلیل دست داشتن در قتل عام شیعیان عراق در دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی به مرگ محکوم شد.

عبد حمید محمود که در عراق به نام عبد حمود شهرت داشت، در دوران ریاست‌جمهوری صدام همواره در کنار وی دیده می‌شد و مسئولیت انتقال دستورات صادره از سوی صدام حسین به وزرای کابینه را بر عهده داشت.

عبد حمود و صدام حسین هر دو متولد روستای العوجه در حومه شهر تکریت بودند. سمت رسمی عبد حمود "منشی ویژه ریاست‌جمهوری" بود اما به استناد مدارک تهیه شده از سوی دولت بریتانیا او همچنین مسئول تأمین امنیت شخصی صدام و امورات اطلاعاتی و دفاعی وی بود.

در این مدارک آمده عبد حمود از سوی برخی به عنوان "مرد شماره ۲ رهبری عراق" تلقی می‌شده زیرا تمامی ارتباطات با صدام حسین از کانال ارتباطی وی رد شده و او همچنین می‌توانسته تصمیمات دولت را زیر پا بگذارد.

عبد حمود همچنین به هنگام آخرین حضور صدام حسین در تلویزیون عراق در تاریخ ۷ آوریل ۲۰۰۳ (پیش از دستگیری او) در کنار وی دیده شد.

در ماه اوت سال گذشته وکیل طارق عزیز به نقل از موکل خود خواهان اجرای هر چه سریعتر حکم اعدام وی شده بود. بدیع عارف به خبرگزاری فرانسه گفت: «وضعیت جسمانی موکلم بسیار وخیم است و او از من خواسته است تا در نامه‌ای به نوری المالکی، نخست‌وزیر عراق از او بخواهم تا حکم اعدام را هر چه زودتر به معرض اجرا بگذارد.»

وزیر خارجه پیشین عراق در دادگاه‌های قبلی در ابتدا به ۲۲ سال زندان محکوم شده بود. دادگاه ویژه‌ی جزایی سپس در دو سال پیش وی را به اعدام با طناب دار محکوم کرد.