۲۸ کشور عضو ناتو روز سه‌شنبه (۴ دسامبر/ ۱۴آذر) در نشست بروکسل اعلام کردند که هدف از استقرار سیستم دفاعی موشکی پاتریوت جلوگیری از حملات رژیم بشار اسد، رئیس جمهور سوریه به خاک ترکیه است.

قرار است که آلمان، هلند و آمریکا موشک‌های پاتریوت را طی چند هفته دیگر به ترکیه بفرستند.

گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان در نشست امروز گفت، در هفته جاری کابینه این کشور در مورد اعزام موشک‌های پاتریوت به ترکیه تصمیم خواهد گرفت و از مجلس این کشور نیز خواسته می‌شود، تصمیم خود در این مورد را اعلام کند.

در باره شمار دقیق موشک‌ها و محل استقرار آن‌ها تا کنون تصمیمی اتخاذ نشده است.

بنا بر اظهارات دیپلمات‌ها از بروکسل، وزاری خارجه ناتو در بیانیه‌ای اعلام کردند، این سامانه موشکی دفاعی تنها به دلیل حفاظت و دفاع از خاک ترکیه، متحد ناتو مستقر می‌شود. طبق این بیانیه، ترکیه حق ندارد از این سامانه برای اهدافی دیگر، نظیر کنترل منطقه پرواز ممنوع بر فراز سوریه استفاده کند.

موضع روسیه

وزیر خارجه روسیه روز سه‌شنبه (۴ دسامبر) در بروکسل گفت، روسیه هیچ مخالفتی با استقرار موشک‌های پاتریوت در ترکیه ندارد، بلکه تنها دغدغه این کشور این است که در مورد تهدید خاک ترکیه از جانب سوریه اغراق نشده باشد.

سرگئی لاوروف گفت:«ما هیچ اعتراضی نداریم و در استفاده ترکیه از قراردادهای ناتو دخالت نخواهیم کرد.»

لاوروف ادامه داد: «ما تنها به این نکته اشاره میکنیم که در مورد تهدید نباید مبالغه شود. بله حملات توپخانه‌ای (به خاک ترکیه) اتفاق افتاده اما ما معتقد به عمدی بودن آن نیستیم.»

وزیر خارجه روسیه با ابراز نگرانی از این‌که اختلافات ترکیه و سوریه هر چه بیشتر رنگ "نظامی" به خود بگیرد، خبر انتقال سلاح‌های شیمیایی در سوریه را مورد تردید قرار داد.

او گفت، روسیه موارد مربوط به این موضوع را همواره تحت کنترل دارد و هر بار معلوم میشود که چنین اتفاقی نیافتاده است.

موشک‌های پاتریوت

سامانه موشکی پاتریوت به سامانه‌ای دفاعی گفته میشود که توانایی مقابله با موشک‌های دوربرد تاکتیکی، موشک‌های کروز، موشک‌های بالدار و همچنین هواپیماهای پیشرفته را دارا است. این سامانه توسط شرکت آمریکایی ریتئون (Raytheon) ساخته شده است.

رویترز در گزارشی در این مورد مینویسد، به نظر میرسد که موشک‌های پاتریوت با توجه به ویژگی آنها چندان برای دفاع در برابر حملات توپخانه‌ای که تاکنون به عنوان خطر اصلی در مناطق مرزی ترکیه با سوریه مطرح شده مناسب نباشند.

این سامانه موشکی در سال ۱۹۹۱ توسط آمریکا در جنگ عراق به کار گرفته شد تا ارتش این کشور بتواند موشک‌های اسکاد عراق را شکار کند.

آلمان نیز باتری‌های پاتریوت خود را که ساخت سال‌های دهه ۸۰ است، برای هدفی مشابه به اسرائیل ارائه کرده است.

بخش‌های مختلف سامانه موشکی پاتریوت بر روی کامیون سوار میشود. این بخش‌ها شامل باتری پاتریوت، رادار برای کشف و رهگیری هدف و حدود ۸ سکوی پرتاب شامل ۸ موشک است. پاتریوت میتواند یکباره۵۰ هدف را کنترل کند و ۵ شلیک انجام دهد.

موشک‌های پاتریوت این قابلیت را دارند که فرمان‌های اصلاحی را در نیمه‌راه از مرکز کنترل دریافت کنند.

ناتو در سال ۲۰۰۳ باتری‌های پاتریوت را در ترکیه مستقر کرد. علت این اقدام تنش‌های فزاینده در مناطق مرزی ترکیه به دلیل جنگ عراق بود. آلمان در آن زمان تنها موشک پاتریوت را در اختیار ترکیه قرار داد و هلند نیز سکوهای پرتاب، بقیه اجزا و شماری سرباز آموزش‌دیده را راهی ترکیه کرد.

آلمان، هلند و آمریکا تنها اعضای ناتو هستند که در حال حاضر از پیشرفته‌ترین انواع این سامانه دفاعی برخوردارند. نرم‌افزار این انواع، اصلاح شده و رادار آن‌ها دقیق‌تر است. سامانه‌های پیشرفته‌تر قابلیت استفاده از موشک‌های بهسازی شده Pac-2  و  Pac-3را دارند. در این دو سیستم حساسیت جستجوگر برای یافتن هدف بیشتر شده است.

در نوع Pac-3 تخریب کامل هدف با استفاده از انرژی جنبشی ناشی از برخورد دماغه موشک به هدف نیز میسر شده است.

رویترز مینویسد، پاتریوت برای دفاع از اسرائيل در برابر حمله موشکی احتمالی ایران مناسب نیست. چرا که این سیستم تنها میتواند موشک‌هایی را نابود کند که برد آن‌ها ۱۰۰۰ کیلومتر است.