به نوشته روزنامه گاردین، خانم هاریت شارنبرگ، مورخ آلمانی در یک مقاله تحقیقی، با استناد به مدارک آرشیو دوران هیتلری می‌گوید که همکاری خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس با رژیم هیتلری برای هر دو طرف سودمند بوده، و به خصوص آسوشیتدپرس با مجوز نازی‌ها، در قیاس با رسانه‌های دیگر اجازه دسترسی به اطلاعات بیشتری داشته است.

آسوشیتدپرس در چارچوب همکاری با رژیم نازی مطالب و خبرهایی را در اختیار نشریات آمریکایی قرار می‌داده که از سوی وزارت تبلیغات رژیم هیتلری تهیه یا دستچین شده بودند. به نوشته شارنبرگ، آسوشیتدپرس کوشیده است که یک جنگ ویرانگر و نسل‌کشانه را همچون جنگی متعارف جلوه دهد.

آسوشیتدپرس که شعار "حضور قبل از همه در محل خبر و خروج بعد از همه از محل خبر" را راهنمای کار خود می‌داند، تنها خبرگزاری غربی بود که در دوران رژیم هیتلری همچنان در آلمان اجازه فعالیت داشت. این فعالیت‌ها تا سال ۱۹۴۱ که آمریکا در کنار متفقین وارد جنگ جهانی دوم شد، ادامه یافت.

بنا بر یافته‌های شارنبرگ، آسوشیتدپرس که مقر آن در نیویورک است، برای فعالیت در آلمان هیتلری قانون خبررسانی این رژیم را امضا کرده بود. بر اساس این قانون آسوشیتدپرس متعهد بوده که نه در داخل آلمان و نه در خارج آن، اخباری که رژیم هیتلری را تضعیف می‌ساخت منتشر نکند. این قانون همچنین آسوشیتدپرس را متعهد می‌‌کرده تا خبرنگارانی را استخدام کند که با بخش تبلیغات حزب نازی همکاری داشته‌اند.

یکی از خبرنگار- عکاسان آسوشیتدپرس در آلمان در دهه ۱۹۳۰ فرانتس روت بود که با بخش تبلیغات رژیم نازی همکاری داشت و عکس‌هایی را که می‌گرفت در اختیار هیتلر قرار می‌داد تا او شخصا اجازه انتشار آنها را صادر کند.

رابطه بحث‌انگیز با رژیم‌های توتالیتر

آسوشیتدپرس بلافاصله پس از انتشار گزارش شارنبرگ عکس‌های فرانتس روت را از آرشیو خود حذف کرده است.
گاردین سپس به نقل از تحقیق شارنبرگ می‌نویسد که بخشی از همکاری آسوشیتدپرس با رژیم هیتلری شامل استفاده این رژیم از عکس‌های خبرگزاری برای تبلیغات ضد یهودی بوده است. از این عکس‌ها از جمله برای بروشورهای تبلیغاتی و یهودستیزانه رژیم هیتلری مانند "غیرانسان" یا "یهودی‌ها در آمریکا" استفاده می‌شده است.

شارنبرگ به گاردین می‌گوید که آسوشیتدپرس به جای عکس‌های قتل‌عام رژیم هیتلری در لمبرگ اواکراین که جان هزاران یهودی را گرفت عکس‌هایی مربوط به قربانیان شوروی‌ها و جنایات ارتش سرخ را در اختیار مطبوعات آمریکا قرار می‌داد.

یک نماینده رسمی آسوشیتدپرس یافته‌های شارنبرگ در باره همکاری داوطلبانه این خبرگزاری با رژیم هیتلری را تکذیب کرده است. آقای کولفورد به روزنامه نیویورک تایمز گفته است که آسوشیتدپرس همکاریی با رژیم هیتلری نداشته و توانسته در آن شرایط تا حد امکان خبرهایی روشنگر از اقدامات رژیم هیتلری منتشر کند. کمک به همکاران یهودی خبرگزاری برای فرار از چنگ رژیم هیتلری نیز از جمله مواردی است که سخنگوی این خبرگزاری در رد تحقیقات شارنبرگ مطرح کرده است.
نیویورک تایمز همچنین اشاره می‌کند که نشریه تایمز هم تا زمانی که آمریکا در سال ۱۹۴۱ وارد جنگ جهانی دوم شد دو خبرنگار در برلین داشت.

گاردین اما در انتهای گزارش خود می‌نویسد: «یافته‌های شارنبرگ شاید در حال حاضر برای تاریخدانان حائز اهمیت باشد... ولی رابطه بحث‌انگیز آسوشیتدپرس با رژیم‌های توتالیتر از سال ۲۰۱۲ که این خبرگزاری به عنوان اولین خبرگزاری غربی دفتری در پیونگ یانگ، پایتخت کره شمالی، گشوده است دوباره در مرکز توجه قرار گرفته. این سوال مطرح است که آیا خبرها و عکس‌های آسوشیتدپرس از کره شمالی به راستی بی‌طرفانه است؟»