موقعیت متزلزل حزبالله لبنان در سالگرد جنگ ۳۳ روزه
۱۳۹۰ تیر ۲۱, سهشنبه
۱۲ ژوئیه ۲۰۰۶ میلادی شبهنظامیان حزبالله لبنان از مرزهای جنوبی این کشور وارد خاک اسرائیل شدند و پس از کشتن سه سرباز اسرائیلی دو نظامی دیگر را به گروگان گرفتند. این حمله سرآغاز درگیریهای وسیعی شد که ۳۳ روز طول کشید.
«پیروزی الهی» رنگ میبازد
ناظران معتقدند در جنگ حزبالله و اسرائیل هیچ یک از طرفین پیروزی قاطعی به دست نیاورده است. به رغم این، حزبالله و حامیانش این جنگ را به عنوان یک "پیروزی الهی" و حماسه جشن میگیرند. در نظر بسیاری از شهروندان کشورهای عربی عدم شکست حزبالله خود یک پیروزی بزرگ به شمار میرفت.
پاول سالم یکی از اعضای بنیاد کارنگی در بیروت به گزارشگر کانال یک تلویزیون آلمان میگوید، در آن زمان، حسن نصرالله رهبر حزبالله حتا میان سنیهای ساکن کشورهای عربی به عنوان قهرمان مورد احترام بود. شیعیان با خاتمهی جنگ موزهای در جنوب لبنان تاسیس کردهاند تا خاطرهی آنچه را "پیروزی الهی" و "مقاومت در برابر اشغالگران اسرائیلی" میخوانند گرامی بدارند. گزارشگر تلویزیون آلمان میگوید این "پیروزی الهی" با دشوار شدن موقعیت حزبالله رنگ میبازد.
اعلام جرم علیه اعضای ارشد حزبالله
بر اساس گزارش یاد شده، اکنون محبوبیت نصرالله به شدت کاهش یافته و موقعیت حزب و شبهنظامیان تحت فرمانش تضعیف شده است. یکی از علتهای این موقعیت اعلام حکم دادگاه رفیق حریری نخستوزیر پیشین لبنان است. حریری سال ۲۰۰۵ در پی انفجار یک بمب در بیروت به قتل رسید. دادگاه بینالمللی لاهه طی سه سال پروندهی ترور رفیق حریری را بررسی کرد و سرانجام حدود دو هفته پیش (۹ تیر/۳۰ ژوئن) کیفرخواست تنظیم شده را تحویل دادستان کل لبنان داد.
بر اساس رای دادگاه لاهه چهار عضو ارشد حزبالله متهم به دست داشتن در ترور حریری شدهاند و حکم بازداشتشان صادر شده است. شیعیان لبنان تمام تلاش خود را کردند تا جلوی کار این دادگاه را بگیرند اما موفق نشدند. اکنون دولت نجیب میقاتی که کابینهی ائتلافی خود را ابتدای امسال با یاری اعضای ارشد حزبالله معرفی کرد از سوی جامعهی جهانی تحت فشار است تا اجرای حکم دادگاه لایحه را پیگیری کند.
خطر ناآرامیهای سوریه برای حزبالله
موضوع مهمتری که موقعیت حزبالله را دشوار کرده گسترش جنبش اعتراضی در سوریه است. سوریه و جمهوری اسلامی ایران مهمترین حامیان و یاریکنندگان حزبالله به شمار میروند. تحلیلگران معتقدند بدون پشتیبانیهای مالی و تسلیحاتی این دو کشور شیعیان توان مقاومت در برابر حملهی اسرائیل را نداشتند.
شبهنظامیان شیعهی لبنان نگرانند در صورت سقوط احتمالی حکومت بشار اسد، ضمن از دست دادن یک حامی مهم، اصلیترین راه دریافت کمک و اسلحه از ایران را نیز از دست بدهند. پاول سالم معتقد است در صورت وقوع یک جنگ داخلی در سوریه که به تغییر حکومت منجر شود «حزبالله نقش استراتژیک خود را از دست میدهد.» او میافزاید «در چنین حالتی ایران نیز دروازهی اصلی نفوذ خود در لبنان را از دست خواهد داد و موقعیت به کلی دگرگون خواهد شد.»
افزایش ناخشنودی از حسن نصرالله
حسن نصرالله همیشه بر ارادت و علاقهی خود به رهبران ایران و سوریه تاکید داشته است. او پس از خاتمهی جنگهای ۳۳ روزه در گفتوگویی با تلویزیون دولتی ایران، رهبر جمهوری اسلامی، علی خامنهای را مولای خود خواند و گفت در طول جنگ از رهنمودها و راهنماییهای او بهرهمند بوده است. رهبر حزبالله لبنان ماه مه سال جاری نیز از شهروندان سوری خواست از بشار اسد حمایت کنند و به او امکان دهند اصلاحات سیاسی در کشور را پیش ببرد.
حمایت آشکار رهبر حزبالله از بشار اسد، نه تنها در میان شهروندان سوریه که در تمام جهان عرب با ناخشنودی روبرو شده است. از ابتدای سال جاری میلادی و با گسترش جنبش آزادی خواهی در کشورهای اسلامی و عربی، افکار عمومی تمایل بیشتری به حمایت از حرکتهای مردمی دارد و ایستادن در کنار دیکتاتورهای منطقه را برنمیتابد. به اعتقاد ناظران، حمایت بیدریغ نصرالله از رهبران ایران و سوریه نیز، به ویژه پس از سرکوب خشونتآمیز جنبش اعتراضی در این دو کشور وجههی حزبالله و رهبرش را به شدت مخدوش کرده است.
BK/JT