مکرون: فرانسه اجازه نمیدهد کانال مانش به قبرستان تبدیل شود
۱۴۰۰ آذر ۴, پنجشنبه
بار دیگر ۳۱ پناهجو در آبهای کانال مانش غرق شدند. این آبراه مدام قربانی میگیرد و پس از هر فاجعه، بریتانیا و فرانسه یکدیگر را به بیمسئولیتی در قبال آن متهم میکنند. در سال جاری ۲۵ هزار و ۷۰۰ پناهجو از آن گذشتهاند.
تبلیغات
روز چهارشنبه، ۲۴ نوامبر (سوم آذر) یک قایق با ۳۳ مهاجر که قصد داشتند از فرانسه بهطور غیرقانونی وارد بریتانیا شوند، واژگون شد.
به گفته مقامات فرانسوی دستکم ۳۱ تن از آنان از جمله یک دختربچه غرق شدهاند. یک مقام محلی فرانسوی گفت، این فجیعترین حادثه پناهجویی در این آبراه است.
کانال مانش تنگه آبی میان اقیانوس اطلس و دریای شمال است که در شمال فرانسه و جنوب بریتانیا واقع شده و یکی از پر رفتوآمدترین آبراههای جهان بهشمار میرود.
پناهجویان اغلب با شناورهای کوچک از آن عبور میکنند. سال گذشته نیز پنج عضو یک خانواده ایرانی در این کانال غرق شدند.
اتهامهای متقابل
مقامات بریتانیا و فرانسه یکدیگر را مسئول فاجعه روز چهارشنبه میدانند. بوریس جانسون، نخستوزیر بریتانیا از فرانسه خواست، کنترل سواحل شمالی را تشدید کند.
ناتاشا بوچار، شهردار شهر ساحلی کاله فرانسه جانسون را به "بزدلی" متهم کرد و گفت، نخستوزیر بریتانیا "هیچ مسئولیتی را بهعهده نمیگیرد".
امانوئل مکرون، رئیسجمهور فرانسه نیز خواستار تشکیل یک نشست اضطراری وزیران مسئول امور مهاجرت در کشورهای عضو اتحادیه اروپا شد.
او در بیانیهای تاکید کرد، "فرانسه اجازه نمیدهد کانال مانش به قبرستان تبدیل شود". مکرون افزود که حفاظت از مرزهای اتحادیه اروپا باید بیش از پیش تشدید شود.
به گفته مکرون از ابتدای سال جاری میلادی تاکنون یکهزار و ۵۵۲ قاچاقچی انسان در سواحل فرانسه دستگیر و ۴۴ شبکه قاچاقچی متلاشی شده است.
رئیس جمهور فرانسه تاکید کرد: «اگر فوری تلاشهای خود را افزایش ندهیم، تراژدیهای بیشتری رخ خواهد داد.»
در سال جاری میلادی ۲۵ هزار و ۷۰۰ پناهجو بهطور غیرقانونی از کانال مانش گذشته و وارد بریتانیا شدهاند.
این تعداد بیش از سه برابر کل پناهجویانی است که در سال گذشته از این آبراه به بریتانیا راه یافتهاند.
چه تعداد از پناهجویانی که این خطر را به جان میخرند و بهدور از چشم جهانیان غرق میشوند، معلوم نیست.
گالری تصویری از پناهجویانی راهی ناکجاآباد
سازمان ملل متحد شمار آوارگان در سراسر جهان را حدود ۸۲میلیون و ۴۰۰ هزار نفر برآورد کرده است. اکثر آنها بهاجبار خانه و کاشانه خود را رها کردهاند. جنگ، بلایای طبیعی و تغییرات آب و هوایی عوامل این گریز ناگزیر هستند.
عکس: KM Asad/dpa/picture alliance
نجات از دریا
پلیس غواص اسپانیا کودکی چندماهه را از دریا نجات میدهد. بعد از این که مراکش کنترل مرزی در منطقه سئوتای اسپانیا را قطع کرد بسیاری از این کشور دل به دریا زده و راهی اسپانیا شدند. این عکس نمادی است از بحران مهاجرت در سئوتا. منطقه خودمختار سئوتا در شمال آفریقا، هممرز با مراکش و تحت حاکمیت اسپانیاست.
عکس: Guardia Civil/AP Photo/picture alliance
همه زندگی در یک چمدان
۴۰درصد از پناهجویان کودک هستند. یکمیلیون و ۱۰۰هزار نفر از اقلیت روهینگیا به دلیل اعمال خشونت ارتش میانمار پا به فرار گذاشته و به بنگلادش گریختهاند. اردوگاه آوارگان "کوکس بازار" یکی از بزرگترین اردوگاههای جهان است. به گفته سازمان "دهکدههای کودکان اساواس"، خشونت، قاچاق انسان و مواد مخدر، کارگری کودکان و کودکهمسری در حال افزایش است.
عکس: DANISH SIDDIQUI/REUTERS
نبود چشمانداز
دریای مدیترانه از خطرناکترین راههای جهان برای فرار است. بسیاری از آفریقاییهایی که میخواستند خود را از طریق این دریا به اروپا برسانند شکست خورده و سر از لیبی درآوردند. آنها در لیبی برای ادامه حیات میجنگند. آنها برای بقای خود مجبورند تن به هر کاری بدهند. جوانانی که در تصویر میبینیم در طرابلس منتظر پیشنهادی برای کارند.
عکس: MAHMUD TURKIA/AFP via Getty Images
بحران جدید پناهجویی
جنگ داخلی در منطقه تیگرای اتیوپی تازهترین بحران پناهجویی را بهوجود آورده است. ۹۰درصد از جمعیت این منطقه اینک به کمکهای انساندوستانه وابسته است. یکمیلیون و ۶۰۰هزار نفر، از جمله ۷۲۰هزار کودک به سودان فرار کردهاند. آنها در اردوگاههای موقت به آیندهای نامعلوم چشم دوختهاند.
عکس: BAZ RATNER/REUTERS
خانوادهای رهسپار ناکجاآباد
جزایر یونان مراکز اولیه پذیرش پناهجویان در این کشور است. پناهجویان افغانستان و سوریه تلاش میکنند ابتدا وارد ترکیه شده و بعد خود را به یونان برسانند. بسیاری از آنها تا پیش از آتشسوزی در اردوگاه موریا در جزیره لسبوس اقامت داشتند. این خانواده مجبور شد به همین دلیل از لسبوس راهی آتن شود و بعد از آن معلوم نیست به کجا خواهد رفت. اتحادیه اروپا مدتهاست بیهوده در پی رویکردی مشترک در سیاست پناهجویی است.
عکس: picture-alliance/dpa/Y. Karahalis
هستی دشوار
این کودکان افغان که ساکن اردوگاهی در پاکستاناند از داشتن مدرسه محروماند. این اردوگاه از زمان مداخله نظامی شوروی سابق در افغانستان در سال ۱۹۷۹ تا بهحال پابرجاست. پناهجویان این اردوگاه زندگی دشواری دارند و از آب آشامیدنی و سکونتگاه مناسب برخوردار نیستند.
عکس: Muhammed Semih Ugurlu/AA/picture alliance
نقش سازمانهای امدادی
بسیاری از خانوادههای ونزوئلایی از کشور خود ناامید شده و راهی کلمبیا میشوند. آنها در آنجا از کمک سازمان صلیب سرخ برخوردار میشوند. این سازمان در مدرسهای در "آرائوکیتا" اردوگاهی موقت بنا کرده و در آنجا کمکهای پزشکی و بشردوستانه ارائه میکند.
عکس: Luisa Gonzalez/REUTERS
بالاخره در آلمان
بسیاری از پناهجویان امید داشتند که فرزندانشان در آلمان آیندهای بهتر داشته باشند. در این خانه در کارسروهه کودکان پناهجو از آموزشهای مقدماتی برای ورود به مدارس آلمان برخوردار میشدند. اما پاندمی کرونا باعث شد که آنها فعلا از این کمک آموزشی که زمینه پیوند آنها با جامعه را فراهم میآورد محروم شوند.