هر سال هزاران آفریقایی تلاش می‌کنند از طریق غیرقانونی خود را به اروپا برسانند. پناهجویان پول زیادی به سازمان‌های قاچاق انسان می‌پردازند و زندگی خود را به خطر می‌اندازند. این سفری است طولانی که همیشه پایان خوشی ندارد. ولی این امید که آنان بتوانند در اروپا زندگی کنند، باعث می‌شود همه‌ی تلاش خود را انجام دهند. بدین‌سان همواره کشتی‌های بیشتری که بار آن‌ها پناهجویان درمانده است، در سواحل اروپا کناره می‌گیرند.

هر روز هلیکوپترها اوج می‌گیرند و به سوی جنوب پرواز می‌کنند، جایی که قایق‌های پناهجویان کناره می‌گیرند. با این حال، همواره حتا قایق‌های بزرگ از شبکه‌ی محافظتی نیروی دریایی ناتو و نگهبانان ساحلی ایتالیا، در منطقه‌ی دریایی میان این کشور و لیبی به داخل نفوذ می‌کنند.

آخر هفته‌ی پیش، یک قایق ماهیگیری بزرگ با ۴۰۰ سرنشین از آفریقا مستقیما وارد بندر کوچک لامپه‌دوسا واقع در جنوبی‌ترین نقطه‌ی ایتالیا شد و در جریان لنگرگیری حتا با قایق سریع‌السیر گشت مرزی تصادم کرد. با این حال توانست سرنشینان خود را بدون مزاحمت در خشکی پیاده کند. نگهبانان مرزی کاملا غافلگیر شده بودند و آفریقایی‌ها خوشحال و سپاسگزار بودند که توانسته‌اند از این سفر طولانی جان سالم به در برند.

مرد جوانی می‌گوید: «من هر نقطه‌ی کوچکی در ایتالیا را قبول دارم، جایی که بتوانم در آن با آرامش زندگی کنم». وی برای سفر دریایی خود هزار دلار پرداخته است. از زمانی که دولت ایتالیا با روش‌هایی سختگیرانه، پناهجویان غیرقانونی را به زندان و بازگرداندن دسته‌جمعی تهدید کرده، سازمان‌های قاچاق انسان، بهای سفر دریایی را دوبرابر و حتا سه‌برابر کرده‌اند. قاچاقچیان انسان، در سواحل لیبی از پناهجویان تا دو هزار دلار درخواست می‌کنند. این سازمان‌های مافیایی ظاهرا قصد دارند یکسری قایق‌های بزرگ روانه ایتالیا کنند. آنان می‌خواهند اردوگاه‌های پذیرش پناهجو را در معرض سیل فراریان قرار دهند و بدین‌سان مقامات ایتالیا را وادارند، پناهجویان را بدون مزاحمت آزاد بگذارند. حتا این شایعه بر سر زبان‌ها افتاده که آنان می‌خواهند انبوه پناهجویان را به شورش تحریک کنند.

از هم‌اکنون اردوگاه لامپه‌دوسا با حدود ۸۰۰ پناهجو، دیگر گنجایش ندارد. ولی این جنوبی‌ترین جزیره‌ی ایتالیا، تنها هدف قایق‌های پناهجویان نیست. از سواحل الجزایر نیز همواره پناهجویان آفریقایی بیشتری به ساردنیا می‌رسند. نگهبانی از سواحل این جزیره‌ی بزرگ، برای مقامات ایتالیا بسیار دشوارتر از لامپه‌دوسا است.

کارل هوفمن / رادیو دویچه وله