میلیاردها یورو بی‌صاحب در حساب‌های بانکی آلمان
۱۴۰۴ شهریور ۲۲, شنبه
در بانک‌های آلمان نزدیک به چهار میلیارد و ۲۰۰ میلیون یورو در حساب‌های موسوم به "بی‌خبر" یا "فراموش‌شده" بلااستفاده مانده‌اند. به گفته کریستیان کلاین، استاد اقتصاد در دانشگاه کاسل، "در اغلب موارد، صاحب حساب احتمالاً درگذشته و وارثی وجود ندارد، یا حساب در هیچ مدرکی ثبت نشده است."
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
این کارشناس می‌گوید: «همچنین ممکن است موضوع به وجوه غیرقانونی مربوط باشد، پول سیاه، پول مواد مخدر، که شاید مالکانشان از فراموش‌شدن این پول‌ها بدشان نمی‌آید.»
بسته‌شدن حساب‌های بانکی "فراموش شده" پس از ۳۰ سال
طبق قوانین آلمان، حساب زمانی "فراموش‌شده" تلقی می‌شود که مؤسسات مالی طی سال‌ها نتوانند با صاحب آن تماس بگیرند.
یک مسئول اسپاردا-بانک ایالت هسن در این‌باره اشاره می‌کند: «حساب‌های دائماً غیرفعال یک فرایند بررسی و اطلاع‌رسانی گسترده و چندمرحله‌ای را طی می‌کنند. برای ما مهم است هر کاری از دستمان برمی‌آید انجام دهیم تا صاحب یا صاحبان حساب یا یک شخص ذی‌حق را شناسایی کنیم.»
اگر با این حال تماسی برقرار نشود، بیشتر بانک‌ها پس از ۳۰ سال حساب را می‌بندند. با این وجود، اگر مثلاً پس از ۴۵ سال کسی مراجعه کند و پولش را بخواهد، بانک موظف به استرداد است.
بیشتر بخوانید: ۵۴۰۰ میلیارد دلار پس‌انداز بیشتر مردم جهان به علت بحران کرونا
کریستیان کلاین می‌گوید: «احساس می‌کنم این موضوع برای اغلب بانک‌ها موضوعی ناخوشایند است. پولی فراموش شده، حالا همان‌طور مانده، و این حس خوبی نیست که بانک آن را به اصطلاح تصرف کند.»
تورستن هِشه، مشاور ارشد حقوقی اتحادیه بانک‌های آلمان که نمایندگی بانک‌های خصوصی را بر عهده دارد، می‌داند چرا مؤسسات مالی ترجیح می‌دهند در این موضوع محتاط باشند.
او می‌گوید: «از نگاه ما، ذات قضیه این است که گاهی ارتباط با مشتری از بین می‌رود، و اینکه بعد چه باید بشود، روشن تنظیم شده است. از این‌رو از نظر ما نیازی به بحث ویژه‌ای وجود ندارد.»
آیا دولت می‌تواند پول را به نفع خود استفاده کند؟
میلیاردهایی که همین‌طور بلااستفاده مانده‌اند، طبعاً "اشتیاق" می‌آفرینند، همچنین برای دولت فدرال آلمان. دولت در صفحه ۷۹ قرارداد ائتلافی اعلام کرده است: «ما نوآوری‌های اجتماعی را تقویت می‌کنیم و برای این منظور از وجوه حساب‌های بی‌خبر در یک صندوق گردشی استفاده می‌کنیم.» برای اینکه دولت بتواند چنین صندوقی تشکیل دهد، بانک‌ها باید طبعاً پول را در اختیار بگذارند.
به‌گفته اتحادیه بانک‌ها، این یک مشکل است. تورستن هِشه حاطرنشان می‌کند: «ما با مشتریان یک رابطه قراردادی داریم، بعید می‌دانم از ما انتظار برود بگوییم این وجوه را حالا به دست دیگری می‌سپاریم. افزون بر این، همیشه یک "بوی ناخوشایند" دارد، وقتی دولت به حقوق مالکیت خصوصی دست‌اندازی می‌کند.»
در مقابل، استاد اقتصاد کلاین معتقد است: «البته مشکلاتی هست، اما هیچ مشکلی وجود ندارد که با کمی حسن نیت قابل حل نباشد.»
بیشتر بخوانید: اشتباه ۹۰۰ میلیون دلاری سیتی بانک؛ بزرگترین خطای تاریخ بانکداری
او اضافه می‌کند: «در اروپا حتی نمونه‌هایی داریم که کار می‌کنند. در بریتانیا رویکردی وجود دارد که یک صندوق اجتماعی با این پول‌ها تأمین مالی می‌شود و بسیار موفق بوده است.»
راهکارهایی برای پیشگیری از فراموشی
ظاهرا اکثر مردم طبعاً می‌خواهند خیلی پیش‌تر دست‌به‌کار شوند و هر طور شده از فراموش‌شدن حساب‌هایشان جلوگیری کنند. اما بهترین راه در این زمینه چیست؟
کاتارینا لاورنس از مرکز مشاوره مصرف‌کنندگان ایالت هسن می‌گوید: «ما همیشه به مشتریان توصیه می‌کنیم یک فهرست کاغذی تهیه کنند. در آن باید بنویسند با کدام بانک‌ها قرارداد دارند و لطفاً حتماً همیشه شماره حساب را هم اضافه کنند.»
بااین‌حال، او بر این باور است که مشکل در آینده بزرگ‌تر هم خواهد شد. لاورنس تصریح می‌کند: «حساب‌های آنلاین روزبه‌روز بیشتر می‌شوند. از این‌ها دیگر تصادفا یک دفترچه پس‌انداز در گاوصندوق یا کشو پیدا نمی‌شود. آن‌وقت گذرواژه‌ها فراموش می‌شوند، اپلیکیشن‌ها دیگر به‌روزرسانی نمی‌شوند. خیلی چیزها هم در گوشی است که شاید دیگر کسی نتواند به آن دسترسی پیدا کند.»
از حدود ۱۱۰ میلیون حساب جاری در آلمان، در حال حاضر بیش از ۷۰ درصد به‌صورت آنلاین مدیریت می‌شوند.
چگونه می‌توان حساب‌های فراموش‌شده را پیدا کرد؟
برای وارثانی که گمان می‌کنند جایی هنوز دارایی کشف‌نشده‌ای خفته است، اتحادیه بانک‌ها "خدمات جست‌وجوی حساب" رایگان ارائه می‌کند.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
هشه در این مورد می‌گوید: «وقتی کسی با ما تماس می‌گیرد، طبعاً انتظار داریم تا حدی شواهدی وجود داشته باشد که دارایی‌های ناشناخته‌ای در کار است. هر کس ظن موجهی دارد که هنوز دارایی کشف‌نشده‌ای وجود دارد، می‌تواند با ما تماس بگیرد و ما درخواست جست‌وجو را به بانک‌های عضو خود منتقل می‌کنیم.»
اتحادیه بانک‌ها سالانه حدود ۱۰۰۰ مورد از این درخواست‌ها دریافت می‌کند. این روند رو به افزایش است.