غارت هزاران فروند موشک زمین به هوا از انبارهای اسلحه‌ی ارتش لیبی زنگ خطر را در پیمان نظامی ناتو به صدا درآورده است.

دریادار جامپائولو دی پائولو، رئیس کمیسیون نظامی ناتو، در گزارش محرمانه‌ای که دوشنبه‌ی گذشته (۲۹ سپتامبر/ ۴ مهر) به نمایندگان مجلس فدرال آلمان داد، گفته بود که به دلیل ناپدیدشدن این موشک‌ها احتمال حملات تروریستی به هواپیماهای غیرنظامی افزایش یافته است.

بر اساس اطلاعاتی که به دست سایت اینترنتی اشپیگل رسیده است، دریادار دی پائولو اعتراف کرده که به رغم نظارت و کنترل هوایی و کسب اطلاعات مخفی، ناتو هر گونه ردی از ۱۰ هزار فروند موشک از انبارهای اسلحه را از دست داده است. بر اساس گزارش صریحی که دریادار دی پائولو در بروکسل داده، ناتو نگران است که این موشک‌ها می‌توانند به کشور دیگری قاچاق شده ‌و به دست گروه‌های تروریستی مانند القاعده افتاده باشند.

از نظر این مقام ارشد نظامی ناتو، همچنین ممکن است که موشک‌ها به مناطقی در حوزه‌ی آفریقا و یا کشورهایی در حوزه‌ی عربی دور از لیبی انتقال یافته باشند. دریادار دی پائولو هشدار می‌دهد که در واقع موشک‌های موسوم به "سام" (SAM) می‌توانند همه جا سر بلند کنند، «هم در کنیا و هم در قندوز».

دی پائولو می‌گوید، سلاح‌هایی که به راحتی می‌توانند بر روی شانه قرار گیرند و یا از روی زمین به راحتی شلیک شوند، «منشاء خطر بزرگی برای پرواز هواپیماهای غیرنظامی است». گفته می‌شود، اغلب این موشک‌های زمین به هوا پس از سقوط طرابلس در اواخر ماه اوت به غارت رفته‌اند. در این زمان شورشیان لیبی درهای بسیاری از انبارهای اسلحه‌ی رژیم ساقط شده را گشودند که انباشته از سلاح بودند.

دریادار ناتو دی پائولو در گزارش خود در بروکسل می‌گوید، هرچند که واحدهای ویژه‌ی آمریکایی شاهد گشودن برخی انبارهای تسلیحاتی بوده‌اند و بر آن نظارت داشته‌اند، ولی سربازان ویژه بر روی پایگاه‌های نظامی متمرکز بوده‌اند که در آن‌ها سلاح‌های شیمیایی و گاز خردل انبار شده بودند.

هدایت موشک‌ها به درون توربین از طریق‌حساسه‌ها

مخالفان رژیم پیشین در گزارش جداگانه‌ای در روزهای شنبه و یکشنبه (۱و۲ اکتبر) نیز تأیید کردند که بخش بزرگی از موشک‌های زمین به هوا ناپدید شده‌اند.

محمد عدیه، مسئول امور تسلیحاتی شورای موقت ملی لیبی روز شنبه گفت که در حکومت قذافی، لیبی دارای ۲۰ هزار موشک از نوع SAM-7 (سام ۷) بوده است که از اتحاد شوروی و بلغارستان خریداری کرده بود.

دست‌کم از ۵ هزار فروند از این موشک‌ها هیچ اثری در دست نیست. عدیه این امر را بعید ندانست که در آشوب انقلاب این سلاح‌ها به دست کسانی افتاده باشد که خطرناکند. با اینکه بخش بزرگی از لیبی به تسخیر مخالفان درآمده است، ولی هیچ‌کس از شورای انتقالی لیبی نمی‌تواند ادعا کند که آنها در موقعیتی هستند که بتوانند محل این موشک‌ها را بیابند.

کارشناسان تروریسم، حمله با این موشک‌ها به هواپیماهای غیرنظامی را سناریویی بسیار محتمل می‌دانند. در سال ۲۰۰۲ هواداران گروه تروریستی القاعده یک موشک سام ۷ را به سوی یک هواپیمای پر از توریست اسرائیلی در مومباسای کنیا شلیک کردند. فقط امری اتفاقی بود که این موشک به هدف خود اصابت نکرد.

اغلب این موشک‌های زمین به هوا مجهز به حساسه‌های حرارتی هستند که مستقیما به سوی توربین هواپیما هدایت می‌شوند. هواپیماهای غیرنظامی به هنگام بلند شدن و فرود آمدن در برابر این حملات محفوظ نیستند و در صورت اصابت چنین موشکی، سقوط خواهند کرد.

DK/SA