انقلاب فرهنگی چین که از سوی مائو تسه‌تونگ، بنیان‌گذار جمهوری خلق چین، مبارزه با عوامل کهنه در چین را هدف خود قرار داده بود در عمل به تصفیه خونین حزب کمونیست این کشور از تمامی رقبای سیاسی‌اش تبدیل شد. بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر کشته شدند. گاردهای سرخ قدرت را به دست گرفتند تا انقلاب فرهنگی چین را اجرایی کنند.

انقلاب فرهنگی چین دانشگاه‌ها را تعطیل کرد و بسیاری از آثار فرهنگی ارزشمند به بهانهٔ مبارزه با مظاهر سنتی و فرهنگی سرمایه‌داری، تخریب شدند. در عوض کیش شخصیت مائو به شدت افزایش یافت و رهبر انقلاب در هر محفلی حضور یافت.

در جریان انقلاب فرهنگی سراسر کشور پهناور چین از پلاکاردهایی پر بود که به عنوان روزنامه‌های دیواری بر در و دیوار و در مجامع عمومی دیده می‌شدند. هدف این پلاکاردها تبلیغ برای زمانی نو در این کشور و "انسان طراز نوین" از نوع چینی بود. انواع بسیاری از این پلاکاردها هنوز موجودند.

هر انقلابیِ واقعی باید لباسی شبیه مائو بر تن و آن را با مدال‌هایی با تصویر مائو، راهنمای بزرگ انقلاب، در حالت‌های مختلف تزیین می‌کرد. در دوران انقلاب فرهنگی چین مائو را "سرخ‌ترین خورشید" می‌نامیدند.

موسسه‌های تبلیغاتی انقلاب فرهنگی چین وظیفه تکثیر "کتاب سرخ" مائو را به عهده گرفتند و میلیون‌ها نسخه از آن را چاپ کردند. این کتاب ‌تنها به زبان چینی نبود و به زبان‌های مختلف جهان برگردانده و به عنوان صدور انقلاب به کشورهای مختلف جهان ارسال ‌شد.

کتاب‌ها و پلاکاردها و تزئین‌آلات انقلابی کافی نبودند؛ باید برای تبدیل مردم چین به اهرم‌های اجرای فرامین رهبر کبیر تبلیغات بیشتری انجام می‌شد. صدها هزار مجسمه کوچک و بزرگِ مائو در ابعاد مختلف و فرم‌های گوناگون به بازار روانه شدند.

در صورت ناکافی بودن مجسمه‌های کوچک و بزرگ این امکان نیز وجود داشت که مجسمه‌های چینی تمام قد رهبر به زندگی خصوصی مردم این کشور راه یابند.

۵۰ سال از انقلاب فرهنگی چین می‌گذرد. این دوران برای بیشتر کسانی که آن را از سر گذرانده‌اند، دورانی مخوف بوده است. آثار باقی مانده از این دوران اما برای کلکسیونرها که آثار آن زمان را جمع می‌کنند، منبع عظیمی از شادی و ثروت شده است.

تاجرهای پکنی خوب می‌دانند که پلاکاردها و روزنامه‌های قدیمی مربوط به دوران انقلاب فرهنگی چین چه با ارزش‌اند. آنها این اشیاء را جمع‌آوری کرده و به گردشگران و کلکسیونرهای غربی می‌فروشند.

امروز فروش هر آنچه به انقلاب فرهنگی چین و مائو مربوط می‌شود پول خوبی عاید فروشندگان می‌کند، نه به خاطر اقدامات مثبت این انقلاب در جهت رفاه مردم این کشور، بلکه به خاطر یادآوری از دورانی مخوف که دیگر نباید تکرار شود.