"سبز"ها، یک انتخابات و دو نامزد

این حزب در آلمان رنگ سبز دارد. نام کامل حزب "Die Grünen/Bündnis 90" است که در سال ۱۹۹۳ از ادغام دو حزب"Die Grünen" (تأسیس ۱۹۸۰ در کارلسروهه) و "Bündnis 90" (تأسیس ۱۹۹۱ در پوتسدام) در شهر لایپزیگ آلمان تشکیل شد. کلاودیا روت رهبر حزب است.

این حزب کمی بیشتر از ۸ درصد کرسی‌های پارلمان آلمان را در اختیار دارد. "سبزها" مخالف استفاده از انرژی هسته‌ای هستند. ایجاد یک میلیون فرصت شغلی جدید با تمرکز بر حوزه محیط زیست و آب و هوا، حداقل دستمزد ۷۵۰ یورویی و افزایش پرداختی بیکاران از ۴۰۰ به ۴۲۰ یورو در ماه، وعده‌هایی هستند که "سبزها" به رأی​دهندگان می​دهند. یوشکا فیشر، وزیر امور خارجه اسبق و محبوب آلمان، از سبزها بود که به تنهایی نامزد حزب در زمان خود شد و ۸ درصد آرا را برای حزبش به ارمغان آورد. اکنون که فیشر از دنیای سیاست کناره‌گیری کرده است، "سبزها" برای کسب رأی بیشتر، با دو نامزد برتر به میدان انتخابات آمده‌اند، امری که البته در تاریخ این حزب بی‌سابقه نیست. یکي از نامزدها رناته کوناست است.

نامزد زن ۵۳ ساله و وزیر کشاورزی اسبق آلمان که با صراحت کامل سیاست‌های اقتصادی دولت کنونی را نقد می‌کند. وی در میان طرفداران "سبزها" چهره محبوبی است. نامزد دوم یورگن تریتین نام دارد که در مقایسه با کوناست در برابر دولت خوددارتر است.

او وزیر محیط زیست آلمان بود که در زمان صدارت اعظمی گرهارد شرودر، بر طبل خاموشی نیروگاه‌های اتمی می‌کوبید و اکنون نیز نوک پیکان انتقادهای خود را به سمت سیاست‌های دولت کنونی در زمینه انرژی نشانه رفته است. تریتین می‌تواند در جلب رضایت حزب "چپ​ها" نقش مهمی ایفا کند.

براي آشنايي با سياستمداران "زرد" آلماني ورق بزنيد!

"دموکرات​های آزاد"، زردهایی با یک "تک​چهره"

حزب "FDP" که با رنگ زرد شناخته می​شود، در سال ۱۹۴۸ در شهر هِپِنهایم (در ایالت هِسِن) تأسیس شد. این حزب کمی بیش از ۷۰ هزار عضو دارد و در پارلمان سراسری آلمان ۶۱ عضو (۱۰ درصد). رهبر حزب گیدو وستروله است که علیرغم جوانی (۴۷ سال) از سال ۲۰۰۱ در سمت ریاست حزب است. با حضور وستروله در سطوح بالایی حزب، دمکرات‌های آزاد پس از ۳۰ سال (در سال ۱۹۹۸) در دولت شریک شدند. جایگاه آنان در پارلمان‌های ایالتی نیز بهبود چشمگیری داشته است.

وستروله رئیس فراکسیون دمکرات​های آزاد در پارلمان سراسری آلمان نیز هست. دمکرات‌های آزاد تمام تخم​مرغ‌های خود را در سبد وی گذاشته و او را به​عنوان نامزد برتر حزب خود در انتخابات ۲۷ سپتامبر (۵ مهر) معرفی نموده‌اند. از این حزب به دلیل همراهی با دمکرات مسیحی‌ها و دولت آنگلا مرکل، پس از انتخابات ۴ سال پیش، انتقاد می​شود. دمکرات‌های آزاد برای تشکیل دولت آینده، حاضر به ائتلاف با دمکرات​مسیحی‌ها (زرد + سیاه) و سبزها هستند. (زرد+سیاه+سبز؛ ائتلافی موسوم به "جامائیکا" چون رنگ احزاب یادشده شبیه رنگ پرچم این کشور است.) وستروله این امکان را دارد که در یک دولت "دمکرات​مسیحی+دمکرات​های آزاد" قائم مقام صدراعظم و وزیر امور خارجه آلمان باشد. این پست، پست سنتی دمکرات‌های آزاد است. وزارت امور خارجه آلمان از ۱۹۶۹ تا ۱۹۹۸، بدون وقفه در اختیار اعضای این حزب بوده است. کاهش مالیات‌ها و کاهش کاغذبازی و دیوان‌سالاری (بوروکراسی) را دمکرات‌های آزاد به رأی دهندگان وعده داده‌اند. در آلمان با افزایش درآمد، میزان مالیات تصاعدی افزایش می‌یابد. دمکرات‌های آزاد می‌خواهند این قانون را نیز لغو کنند.

براي آشنايي با سياستمداران "قرمز" آلماني ورق بزنيد!

سوسیال​دمکرات​ها، "قرمز"های صرفه​جو

"SPD" (حزب سوسیال​دمکرات آلمان)، به رهبری فرانتس مونته فرینگ، قدیمی​ترین حزب در میان احزاب مطرح آلمان است. رنگ این حزب قرمز است. حزب سوسیال​دمکرات آلمان در سال ۱۸۷۵ از ترکیب دو حزب "ADAV" (تأسیس ۱۸۶۳ در لایپزیگ) و "SDAP" (در سال ۱۸۶۹ در آیزِناخ) در شهر گوتها (ایالت تورینگن) بنیان نهاده شد.

این حزب که با دمکرات مسیحی‌ها دولت ائتلافی آلمان را تشکیل می‌دهد، ۲۲۲ کرسی از ۶۱۲ کرسی پارلمان سراسری را در اختیار دارد (بیش از ۳۶ درصد). نیم میلیون نفر در آلمان عضو این حزب هستند. پر اشتاین​بروک، وزیر دارایی آلمان، از این حزب است. فرانتس والتر اشتاین​مایر، وزیر امور خارجه آلمان، نیز نخستین سوسیال​دمکراتی است که پس از ویلی برانت، سیاستمدار کهنه‌کار آلمانی، این مقام را به دست گرفته است.

اشتاین​مایر که قائم مقام صدراعظم آلمان و قائم مقام رهبر حزب خود – مونته​فرینگ – نیز هست، از میان سوسیال​دمکرات‌ها به​عنوان نامزد برتر و کاندیدای تصدی مقام صدارت اعظم دولت آینده معرفی شده است. همسر اشتاین​مایر که حقوقدان و قاضی است، همسر خود را نه یک سیاستمدار اهل شعار، بلکه "مرد عمل" می‌داند. کاهش مالیات مهم‌ترین وعده انتخاباتی سوسیال​دمکرات‌هاست. سوسیال​دمکرات‌ها نیز مانند شریکان خود در دولت ائتلافی، دمکرات​مسیحی‌ها، وعده داده‌اند که مالیات‌ها افزایش نخواهند یافت.

براي آشنايي با سياستمداران "سياه" آلماني ورق بزنيد!

دمکرات​مسیحی​ها، "سیاه"های حاکم

حزب "CDU" در سال ۱۹۴۵ در برلین تشکیل شد. این حزب به همراه شریک بایرنی خود، CSU (حزب سوسیال​مسیحی) با تنها یک نماینده بیشتر (۲۲۳) نسبت به سوسیال​دمکرات‌ها، با ۴/ ۳۶ درصد، اکثر کرسی‌های پارلمان را در اختیار دارد. کمی بیش از نیم میلیون نفر در آلمان عضو این حزب محافظه‌کار و راست میانه هستند که ۲۴ درصد آنان را زنان تشکیل می‌دهند. رهبر و چهره شاخص این حزب آنگلا مرکل، صدراعظم کنونی آلمان است که در انتخابات آینده نیز برای احراز این مقام، از سوی هم​قطاران خود، نامزد شده است.

مرکل مدرک دکترای فیزیک دارد و زمانی که در سال‌های دورتر به نیابت رئیس حزب دموکرات مسیحی آلمان انتخاب شد، برخی او را "سهمیه‌ مؤنث آلمان شرقی" در حزبی که رهبران آن مردان غربی هستند، نامیدند. او در کارنامه سیاسی خود وزارت زنان و جوانان در نخستین دولت آلمان متحد به ریاست هلموت کُهل، وزارت محیط زیست، ریاست حزب دمکرات​مسیحی و صدارت اعظمی آلمان را دارد. مرکل نخستین زنی است که ریاست یک حزب بزرگ مردمی و همچنین ریاست دولت را در آلمان به‌دست می‌گیرد. مجله‌ی آمریکایی "فوربس" در تابستان ۲۰۰۶، به آنگلا مرکل لقب "مقتدرترین زن جهان" را داد.

حزب دمکرات​مسیحی در آلمان رنگ سیاه دارد و هم​چون "قرمز"های سوسیال​دمکرات، قول داده که مالیات‌ها افزایش نیابند. این در حالی است که به اعتقاد برخی از کارشناسان اقتصادی آلمان، دولت آینده این کشور برای جبران زیان‌های بحران مالی و کاستن از بدهی‌های دولت‌های پیشین، چاره‌ای جز افزایش مالیات‌ها ندارد.

براي آشنايي با سياستمداران "چپ قرمز" آلماني ورق بزنيد!

"چپ"ها، قرمزهای "پولدار"

احزاب هر قدر کمتر با اداره کشور در ارتباط هستند، وعده‌های مالی‌شان بیشتر است. حزب "چپ‌ها" (Die Linke) که با رنگ قرمز شناخته می‌شود، وعده داده که ۲ میلیون فرصت شغلی جدید در آلمان ایجاد کند. هزینه این وعده ۱۸۰ میلیارد یورویی از محل افزایش مالیات پولدارترها و "دولتی​شدن بانک​ها" تأمین خواهد شد. "چپ‌ها" ۵۳ نماینده (نزدیک به ۹ درصد) در پارلمان آلمان دارند و سیاست‌های سوسیال​دمکراسی را دنبال می​کنند. یکی از رهبران این حزب که دو سال پیش در برلین تشکیل شده، اسکار لافونتن، سیاستمدار معروف و رهبر اسبق حزب سوسیال​دمکرات (SPD) است که در سال ۱۹۹۹ در اعتراض به اصلاحات گرهارد شرودر، صدراعظم وقت، از وزارت دارایی کناره‌گیری کرد.

وی به تدریج به تفکرات چپ متمایل‌تر شد و از حزب سوسیال دمکرات خارج شد. لافونتن سرانجام ۲ سال پیش (۲۰۰۷) نخستین حزب چپ واحد در آلمان را با نام "Die Linken" پایه‌گذاری کرد. این حزب نیز در انتخابات آینده، مانند "سبز"ها، دو نامزد برتر را معرفی کرده است: گِرِگور گیزی و اسکار لافونتن که از زمان انتخابات پیشین، ریاست فراکسیون "چپ‌ها" را در پارلمان آلمان بر عهده دارند. "چپ‌ها" به مدد چهره سرشناس خود، لافونتن، در انتخابات ایالتی ماه گذشته در ایالت زارلند، ۱۹ درصد بیشتر رأی کسب کردند. این بزرگ​ترین جهش در آرای یک حزب نسبت به انتخابات دور پیش از آن، در تاریخ جمهوری آلمان فدرال است.