جمعی از خانواده‌های زندانیان سیاسی در ایران با انتشار نامه‌ای خطاب به صادق لاریجانی، رئیس قوه قضاییه ایران ادامه وضعیت فعلی زندانیان سیاسی را باعث وارد شدن "لطمات جدی به نظام" دانسته‌اند.

در این نامه که شنبه ۱۳ آذر ۱۳۸۹ منتشر شده ، خطاب به رئیس قوه قضاییه ایران آمده است: «ما هنوز دلمان نمی‌خواهد باور کنیم مظالمی که بر ما می گذرد با اطلاع مقامات قضائی کشور است. باور نداریم آن چه بر ما و عزیزانمان می‌گذرد با دستور که نه، حتی با اطلاع شما باشد.»

در ادامه این نامه خانواده‌های زندانیان سیاسی، صادق لاریجانی را "جناب قاضی القضات" مورد خطاب قرار داده‌اند و به او یادآوری کرده‌اند، اگر «علیرغم واقعیت روشن و آشکار، اعضای خانواده ‌آنها را مجرم می دانند»، اما خانواده‌‌های زندانیان سیاسی باید از حقوقی اولیه خود همچون امکان "گفت‌وگوی تلفنی" و "ملاقات حضوری" برخوردار باشند.

در بخش‌هایی از این نامه آمده است: « یادآور می‌شود که پدر و مادران پیر برخی از زندانیان توان تحمل سختی‌های ملاقات کابینی را ندارند و تنها گوش به زنگ تماسی از جانب عزیزانشان هستند. کودکان خردسال آن‌ها نیز نه می توانند و نه به صلاح است که در چنین میعادگاه نامبارکی برای دیدار پدر حضور یابند. تماس تلفنی مظلومان دربند، امری واجب است که ماهها است از آنان و خانواده هایشان دریغ شده است.»

در این نامه از رئیس قوه قضاییه ایران خواسته شده تا جوابگوی "مضایقه" و ظلمی که به خانواده‌های زندانیان سیاسی می‌شود باشد. در پایان نامه نیز آمده است: «استمرار ظلم را مانع شوید که ضرر را از هرکجا که جلوگیر شوید منفعت است.»

این نامه را خانواده‌های زندانیانی سیاسی همچون، محمد نوری زاد"، "عبدالله مومنی"، "نسرین ستوده"، "نازنین خسروانی"، "عماد بهاور"، "بهمن احمدی امویی"، "محسن امین زاده"، "هنگامه شهیدی"عبدالرضا تاجیک"، "مصطفی تاجزاده"، "کیوان صمیمی"حسن اسدی زیدآبادی"، "بهاره هدایت و "سایر خانواده محروم از حقوق حداقلی" امضا کرده‌اند.

در همین زمینه و در روزهای گذشته جمعی از زندانیان سیاسی ایران نیز نامه‌ای را خطاب به علی‌اکبر هاشمی رفسنجانی منتشر کرده بودند و از او به عنوان "رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام" خواستار دخالت در روند غیرقانونی محاکمه‌شان شده بودند.

HK/SA