شرکت هواپیمایی لوفت‌هانزا پس از ۴۵ سال از روز جمعه (۱۷ ژوئن/ ۲۸ خرداد) پروازهایش به کاراکاس، پایتخت ونزوئلا را قطع می‌کند. وقتی هواپیما بر فراز کاراکاس برای فرود در فرودگاه خود را آماده می‌کند، با نگاهی به بیرون از پنچره خواهید دید اسکله‌ای که زمانی مملو از کشتی‌های باری بود، حالا خالی است.

پرواز "ال اچ ۵۳۴" لوفت‌هانزا یکی از آخرین پروازهای این شرکت به کاراکاس است. ماری موجیکا که با همسرش در اسپانیا زندگی می‌کنند و برای دیدار خانواده به کاراکاس پرواز کرده می‌گوید: «۴۰ تا ۵۰ نفر بیشتر در هواپیما نبودند». توماس یاخلوف، سخنگوی لوفت‌هانزا با اشاره به مشکلات ارزی می‌گوید: «لوفت‌هانزا از ونزوئلا چند صد میلیون یورو طلب دارد».

در فروشگاه "دیوتی فری" فرودگاه بین‌المللی کاراکاس دو سه فروشنده روی صندلی نشسته‌اند و خود را با تلفن‌های همراشان سرگرم می‌کنند، زیرا مشتری ندارند. پیش از لوفت‌هانزا، چند شرکت دیگر هم پروازهاشان را به ونزوئلا قطع کردند. این کشور در مجموع ۳ میلیارد و ۷۸۰ میلیون دلار به شرکت‌های هوایی بدهکار است که در رتبه اول جهان قرار می‌گیرد.

این عکس در سال ۲۰۱۴ بهترین عکس در آمریکای لاتین شد. عکسی که پس از حمله نیروی انتظامی به تحصن اعتراضی دانشجویان در کاراکاس برداشته شده است.

اینجا فروشگاهی در کاراکاس است که چهار روز پیش (۱۲ ژوئیه) گوشت درون یخچال‌هایش مورد هجوم گرسنگان قرار گرفته است.

اینجا فروشگاه دیگری در روز ۲۸ ماه مه سال ۲۰۱۵ در کاراکاس است. قفسه‌ها خالی هستند و مردم باید برای تهیه نیازهای اولیه‌شان مانند روغن، آرد، گوشت و شکر ساعت‌ها در صف منتظر بمانند. متخصصان می‌گویند که ونزوئلا کشوری ورشکسته "failed state" است و دارد بسوی فروپاشی اقتصادی، سیاسی و اخلاقی می‌رود.

همه چیز برای کشور ۲۹ میلیون‌نفری ونزوئلا با این افسر کلاه قرمز چپ‌گرا آغاز شد. هوگو چاوز می‌خواست در کشوری که به قول متخصصان دارد در منابع نفت خود غرق می‌شود، "سوسیالیسم قرن ۲۱" را بنا نهد.

شانس چاوز که می‌خواست سوسیالیسم قرن ۲۱ را بنا نهد در این بود که قیمت هر بشکه نفت آنقدر بالا بود که می‌توانست برای کشوری که عملا هیچ تولید دیگری نداشت، همه نیازهایش را با واردات برآورده کند. (عکس: اعتراض به کمبود دارو در ماه آوریل سال ۲۰۱۶)

هوگو چاوز براثر ابتلا به سرطان درگذشت. (عکس: محمود احمدی نژاد در حال درآغوش گرفتن مادر چاوز در مراسم خاک سپاری او. رئیس جمهور سابق ایران از معدود دوستان چاوز محسوب می‌شد.)

با مرگ چاوز وقتی نیکلاس مادورو قدرت را به دست گرفت، ونزوئلا عملا با بحران مالی دست و پنجه نرم می‌کرد و حالا دارای یکی از بالاترین میزان تورم اقتصادی در سطح جهان است.

متخصصان اقتصادی می‌گویند که از سال ۱۹۹۹ که چاوز قدرت را در ونزوئلا به دست گرفت، این کشور تاکنون بیش از یک هزار میلیارد دلار نفت فروخته است. بخشی از این پول‌ها صرف ساختمان‌سازی برای "فقرا" شد و حال تمامی شهرهای این کشور پر شده از ساختمان‌های نیمه‌تمام که به درد هیچ کس نمی‌خورد.

به گفته متخصصان اقتصادی بخش دیگری از درآمدهای نفتی ونزوئلا از سوی چاوز و مادورو به کشورهایی چون کوبا و دیگر حامیان رژیم در عرصه سیاست بین‌المللی هدیه شده است. (عکس: مادرو به همراه ایوو مورالس، رئیس جمهور بولیوی و فیدل کاسترو)

بر اساس اسناد افشا شده که به "سوئیس لیکس" شهرت یافته، تعدادی از کادرهای رده بالای حزب سوسيالیست حاکم بر ونزوئلا در بانک‌"HSBC" سوئیس حساب‌های مخفی باز کرده‌اند. به گفته متخصصان اقتصادی، بخش دیگری از دلارهای نفتی ونزوئلا به این حساب‌ها سرازیر شده است. (عکس: نیکلاس مادورو در جمع طرفداران و اعضای حزب PSUV)

در کشوری که قرار بود "سوسیالیسم قرن ۲۱" بنا نهاده شود، حالا زندان‌هایش مملو از زندانی است. در این کشور روزی ۷۰ نفر و سالی ۲۵ هزار نفر فقط با سلاح گرم به قتل می‌رسند. بر اساس گمانه‌زنی‌ها احتمالا ۱۲ میلیون اسلحه غیرمجاز در دست شهروندان ونزوئلا است. (عکس: شورش در زندان کاراکاس)

کمبود برق که بر اثر خشکسالی در ونزوئلا به وجود آمده نیز اکنون باعث تشدید بحران در این کشور شده تا حدی که کارمندان دولت تنها دو روز در هفته کار می‌کنند و شهرها با ساعت‌های متمادی قطع برق روبرو هستند. (عکس: مغازه‌ای در شهر سان کریستوبال واقع در ۶۰۰ کیلومتری غرب کاراکاس)

حالا شهرهای ونزوئلا هر روز شاهد اعتراض به بحران اقتصادی فلج‌کننده هستند. طرفداران حکومت، آمریکا را مسئول این بحران و معترضان را "ضد انقلاب" می‌دانند و اپوزیسیون هم "دولت ناتوان و فاسد مادورو" را عامل وضعیت موجود.

هر روز نیروهای انتظامی با اعمال خشونت تظاهرکنندگان را سرکوب می‌کنند.

همزمان با مقابله خشونت آمیز نیروهای انتظامی با مخالفان، اعمال خشونت از سوی آنان نیز گسترش می‌یابد. (عکس: به آتش کشیدن یک خودرو از سوی معترضین در روز ۳۰ آوریل سال ۲۰۱۶)