نسرین ستوده در نامهای به رییس سازمان زندانها خواسته تا زندان قرچک ورامین را تعطیل و "زندانی در شان زنان ایران در منطقهای مناسب احداث کنند". در حال حاضر دهها زندانی زن سیاسی در کنار مجرمان عادی در قرچک هستند.
تبلیغات
نسرین ستوده در نامهای که از داخل زندان به رییس سازمان زندانها فرستاده خواهان تعطیلی زندان قرچک ورامین شده است.
این وکیل زندانی شرایط قرچک را "غیر استاندارد و غیر انسانی" خوانده و از مسئولان خواسته تا "زندانی در شان زنان ایران در منطقهای مناسب احداث کنند".
رضا خندان همسر خانم ستوده بخشهایی از این نامه را در صفحه فیسبوکش منتشر کرده است. خانم ستوده در این نامه نوشته است: «اولین شرط احداث یک زندان، وجود آب و هوای مناسب است؛ در حالی که این زندان نه آب سالم دارد و نه هوای مناسب برای تنفس. فضاهای داخل زندان مخروبه و به حدی فشرده و تنگ با سقفهای کوتاه و بدون پنجره و تهویه مناسب است که شرایطی غیرانسانی را ایجاد کرده است. بوی نامطبوع زندان حتی برای پرسنل زندان نیز آزاردهنده است.»
زندان قرچک یا "ندامتگاه شهرری" در ۴۵ کیلومتری جنوب شرقی تهران نزدیک شهرستان قرچک و در امتداد اتوبان تهران-ورامین واقع شده است. رضا خندان که برای ملاقات با همسرش هفتهای یک بار از تهران به این زندان میرود نوشته "اطراف این زندان محل چَرا و پرورش شتر، شترمرغ و انواع حیوانات است".
به گفته او به دلیل دوری راه بسیاری از خانوادهها نمیتوانند به طور مرتب به ملاقات زندانیان خود بروند.
پرسنل قرچک گفتهاند که این زندان ۱۰ سال پیش به طور موقت ساخته شد تا در فرصت مناسب زندانی برای زنان ساخته شود که ظاهرا هنوز این "فر صت مناسب" نرسیده است.
در حال حاضر حدود دو هزار زندانی زن با اتهامات گوناگون از قتل و قاچاق مواد مخدر تا اتهامات سیاسی و عقیدتی در هفت سوله این زندان نگهداری میشوند.
علاوه بر نسرین ستوده، زندانیان سیاسی و عقیدتی دیگری از جمله نوشین جعفری، عکاس و خبرنگار، صبا کرد افشاری از مخالفان حجاب اجباری، آتنا دائمی، لیلا میرغفاری و سهیلا حجاب در قرچک ورامین دوران حبس خود را میگذرانند.
روایتی از تجربههای تلخ و شیرین زندان زنان
فیلم مستند ایرانی "و من عاشقانه زیستهام" بهزودی در برلین بهنمایش در میآید. پانتهآ بهرامی، در این فیلم تجربههای ۱۳ زن زندانی سیاسی را به تصویر میکشد. یکی از آنها چگونگی ماجرای تجاوز به خود را در زندان فاش میکند.
عکس: Pantea Bahrami
راهرویی در زندان (بازسازی صحنههای زندان)
عکس: Pantea Bahrami
دمپاییهای زندان (بازسازی صحنههای زندان)
عکس: Pantea Bahrami
خوردن غذا (بازسازی صحنههای زندان)
عکس: Pantea Bahrami
راهرویی در زندان (بازسازی صحنههای زندان)
عکس: Pantea Bahrami
"آنها میخواستند، همهی احساسات ما را غارت کنند، احساس دیدن، لمس کردن..." (بازسازی صحنههای زندان)
عکس: Pantea Bahrami
تعدادی از اعضای "سازمان چریکهای فدایی خلق" که در درگیری با مأموران ساواک شاه کشته شدند
عکس: Pantea Bahrami
گلی ماجرای دستگیریاش را تعریف میکند
عکس: Pantea Bahrami
بهاره: روزگار تلخی بود
عکس: Pantea Bahrami
نسرین: "من اینجا فوق لیسانس روانشناسی گرفتهام و در رشتهی حقوق بینالملل فارغالتحصیل شدهام"
عکس: Pantea Bahrami
نازلی و دخترش میشل. نازلی پرتوی یکی از شخصیتهای قوی فیلم مستند "... و من عاشقانه زیستهام" است. او حدود ۸ سال از دوران جوانی خود را در زندانهای جمهوری اسلامی گذرانده است. نازلی یکی از بازماندگان تنبیه معروف "قبرها" است که در سال ۱۳۶۹ به مدت ۹ ماه در زندان قزل حصار به دستور حاج داود به مرحله اجرا در آمد. روحیه شوخ و مقاوم نازلی به او کمک کرد تا دوران سخت شکنجه و زندان را پشتسر بگذارد.
عکس: Pantea Bahrami
نینا در سال ۱۳۶۱ دستگیرمیشود. او در دوران شکنجه از سوی بازجویش مورد تجاوز قرار میگیرد. نینا در زندان دو بار دست به خودکشی میزند. نینا: «بازجویم میگفت: "کاری میکنم که سرت را نتوانی بلند کنی" و پس از مکثی طولانی ادامه میدهد: «مثل رعد و برقی که میآید و میرود، باورم نمیشد که دست به این عمل زده باشد».
عکس: Pantea Bahrami
عکس دوران جوانی راضیه در لباس ارتشی
عکس: Pantea Bahrami
سالها گذشته است: راضیه در پارک
عکس: Pantea Bahrami
سرور یکی از ۱۳ زن مصاحبه شونده در فیلم است که تلخی زندان را در دو رژیم شا ه و جمهوری اسلامی تجربه کرده است. او یکی از سازماندهندگان جنبش دانشجویی مخفی در زمان شاه بود. سرور در سال ۱۳۶۰ دستگیر میشود. او را چنان وحشیانه کتک میزنند و شکنجه میکنند که برای مدتی حافظهاش را از دست میدهد. سرور: «... میگفتم ۱، ۲، ولی شمارهی ۳ را بهخاطر نمیآوردم. اسم مادرم و خواهرم را هم به یاد نمی آوردم.»
عکس: Pantea Bahrami
آویژه و دخترانش
عکس: Pantea Bahrami
یکی از صحنههای فیلم مستند "... و من عاشقانه زیستهام"
عکس: Pantea Bahrami
یکی از صحنههای فیلم مستند "... و من عاشقانه زیستهام"
عکس: Pantea Bahrami
یکی از صحنههای فیلم مستند "... و من عاشقانه زیستهام"
عکس: Pantea Bahrami
یکی از صحنههای فیلم مستند "... و من عاشقانه زیستهام"