نشست هزاره سازمان ملل: وعده‌های فراوان و امکانات محدود
۱۳۸۹ مهر ۱, پنجشنبه
به گفته بان کی‌مون، دبیرکل سازمان ملل متحد، جامعه بین‌المللی بر آن است که به اهداف خود در هزاره سوم وفادار بماند. بان کی‌مون تصریح کرد که در دوران بی‌ثباتی اقتصادی و صرفه‌جویی‌های مالی نباید مبارزه با فقر و گرسنگی فراموش شود.
با آغاز هزاره جدید جامعه جهانی تصمیم گرفت فقر و گرسنگی را در کشورهای توسعه نیافته تا سال ۲۰۱۵ میلادی به میزان چشمگیری کاهش دهد. حال پس از گذشت ده سال در نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد کشورهای عضو بار دیگر بر وعده‌های خود تاکید کردند.
در گزارش پایانی و ۳۱ صفحه‌ای سازمان ملل متحد، ۱۹۲ کشور عضو دستاوردهای موجود را ستوده، اما همزمان اعتراف کرده‌اند که «به هیچ‌وجه قادر به تامین نیازهای کشورهای فقیر نیستند.»
در نشست سه روزه‌ی سازمان ملل متحد حدود ۲۰۰ سخنران درباره کمک به کشورهای در حال توسعه و فقیر مطالبی را ارائه کردند، اما کمتر موفق به طرح پیشنهادات مشخص شدند. برخی منتقدان سخنان سران کشورهای جهان را «گرم، اما توخالی» خواندند.
باراک اوباما، رئیس‌جمهور آمریکا به عنوان یکی از آخرین سخنرانان در این نشست‌ها در روز چهارشنبه (۲۲ سپتامبر/۳۱ شهریور) گفت: «هدف از کمک به کشورهای محروم ایجاد شرایطی است که دیگر اصل کمک بلاموضوع شود.»
اوباما تصریح کرد که آمریکا از این پس سیاست یاری‌رسانی خود را با توجه به پذیرش مسئولیت از سوی کشورهای فقیر تنظیم خواهد کرد و کمک‌ها اقتصادی و مالی این کشور باید به عنوان شروعی برای کمک کشورهای محروم به خوشان تلقی شود. منتقدان این سخنان را فاقد قاطعیت در مبارزه علیه فقر و گرسنگی ارزیابی می‌کنند.
ارزیابی بان کی‌مون
کشورهای عضو سازمان ملل متحد در ده سال پیش هشت هدف را به عنوان «اهداف توسعه در هزاره سوم» منظور کردند. این اهداف می‌باید تا سال ۲۰۱۵ میلادی تحقق یابند. موضوعات عمده در این اهداف شامل مبارزه علیه فقر، گرسنگی، بیماری و بی‌سوادی از یک‌سو و ایجاد شانس برابر و جلوگیری از نابودی محیط‌زیست از سوی دیگر است.
گرچه تمامی آمار و ارقام نشان می‌دهند که جامعه بین‌المللی از تحقق این اهداف بسیار فاصله دارد، با این وجود بان کی‌مون ارزیابی مثبتی از مبارزه علیه فقر و گرسنگی در جهان ارائه داد. به گفته وی در ده سال گذشته تعداد افراد کاملاَ محروم در کشورهای در حال توسعه از ۴۶ به ۲۷ درصد کاهش یافته است.
به نظر بان کی‌مون در پنج سال آتی این میزان می‌تواند به ۱۵ درصد کاهش یابد. افراد محروم شامل کسانی می‌شود که درآمدی کمتر از ۲۵/ ۱ دلار در روز دارند. به گفته دبیرکل سازمان ملل برنامه مبارزه با بیماری‌های نظیر مالاریا تاکنون جان میلیون‌ها کودک را در کشورهای فقیر نجات داده است.
انتقاد سازمان‌های کمک‌رسانی
بسیاری از سازمان‌های کمک‌رسانی در آلمان و دیگر کشورها نتایج نشست اخیر سازمان ملل را کافی ندانسته و به شدت بدان انتقاد می‌کنند. کاترین ویلاند، مسئول یک سازمان کمک‌رسانی به کودکان می‌گوید: «اگر کمک‌رسانی موجود شتاب بیشتری نیابد، اهداف هزاره سوم به شکست خواهد انجامید.»
سونیا واین‌رایش، یکی از مسئولان سازمان کمک‌رسانی مسیحی (EED) نیز با اننقاد به سیاست دولت آلمان تصریح می‌کند که «گرچه کشورهایی نظیر فرانسه و اسپانیا بودجه خود برای کمک به کشورهای محروم را افزایش داده‌اند، اما کمک‌های آلمان همچنان کمتر از هفت دهم درصد از تولید ناخالص ملی این کشور است.»
پیش‌تر کشورهای کمک‌رسان قول داده بودند که کمک‌های دولتی را به میزان هفت دهم درصد از تولید ناخالص ملی خود افزایش دهند. تنها تعداد کمی از کشور به این وعده عمل کرده‌اند. آلمان در حال حاضر تنها نیمی از میزان مقرر شده را صرف کمک به کشورهای محروم می‌کند.
کمبود کمک‌های دولتی و خصوصی
میزان کمک‌های مالی آلمان حدود ۶ میلیارد یورو در سال است. این بودجه گرچه کمتر از میزان مقرر شده است، اما کفایت می‌کند تا آلمان سومین کشور کمک‌رسان در جهان باشد.
سازمان ملل متحد اعلام کرده است که تا سال ۲۰۱۵ بودجه‌ای بالغ بر ۴۰ میلیارد دلار را از طریق دولت‌ها، سازمان‌های کمک‌رسانی و اشخاص خصوصی برای یاری به کشورهای محروم جمع‌آوری خواهد کرد.
این پول باید ۱۶ میلیون زن و کودک را از خطر مرگ نجات دهد، اما به گفته یونیسف تنها در سال ۲۰۰۹ میلادی ۱/ ۸ میلیون کودک پیش از رسیدن به سن پنچ سالگی جان سپرده‌اند. هم‌اکنون حدود ۲۰۰ میلیون کودک از سوء تغذیه رنج می‌برند.
به گفته کارشناسان با توجه به مشکلات عظیمی که پیشروی سازمان ملل متحد است، تمام تلاش‌های جامعه بین‌المللی ناچیز به نظر می‌رسند. کارشناسان تخمین می‌زنند که تنها برای نجات مادران و کودکان از خطر مرگ در مناطق محروم بودجه‌ای بالغ بر ۱۶۹ میلیارد دلار تا سال ۲۰۱۵ لازم است.
SI/BM