انتظارها این بود که انتخابات پارلمانی اخیر اوکراین تغییری در بحران در شرق این کشور به وجود آورد. جایی که درگیری‌ها در آن ابعادی خونین به خود گرفته است. اما تلاش‌ها برای رسیدن به صلح میان جدایی‌طلبان و کی‌یف به جایی نرسیده است. اکنون نیز انتظار می‌رود که نشست گروه ۲۰ در استرالیا فرصتی باشد برای گفت‌وگو میان باراک اوباما، رئیس جمهوری آمریکا و ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه و این دیدارها تاثیری بگذارد بر بحران اوکراین.

در حالی که حکومت کی‌یف برای رسیدن به یک راه‌حل فشار می‌آورد، جدایی‌طلبان طرفدار روسیه در مناطق شرقی اوکراین در حال سازماندهی حکومت خود پس از انتخاباتی هستند که کی‌یف آن را به رسمیت نمی‌شناسد. آلکساندر بورودای، نخست وزیر سابق جمهوری خود‌خوانده «خلق دونتسک» در مصاحبه‌ای با یک شبکه تلویزیونی منتقد کرملین می‌گوید که این امید هست که «جمهوری‌های خلق» دونتسک و لوهانسک زمانی به روسیه بپیوندند، همان طور که در ماه مارس گذشته شبه جزیره کریمه به روسیه پیوست.

روسیه هنوز دونتسک و لوهانسک را به عنوان کشور نمی‌شناسد اما به گفته بورودای به آن‌ها کمک‌های بسیاری می‌کند. حکومت اوکراین از این حمایت‌ها به شدت انتقاد می‌کند. مقام‌های کی‌یف از حضور ستون‌های نظامی روسیه در منطقه تحت کنترل جدایی‌طلبان گزارش می‌دهند. ژوری کارین، کارشناس نظامی در کی‌یف عده شورشیان جدایی‌خواه را نزدیک به ۴۵ هزار نفر تخمین می‌زند که ۱۵ هزار نفرشان احتمالا سربازان روسی هستند. این ادعا را سرگی ناریشکین، رئیس پارلمان روسیه رد می‌کند.

سیاست در اوکراین منجمد شده است

سازمان امنیت و همکاری اروپا (OSZE) نیز تحرکات نظامی بسیار را ثبت کرده است. به گفته این سازمان در هفته‌های گذشته بیش از ۶۶۰ نفر در لباس نظامی، اما بدون سلاح، از مرز روسیه وارد اوکراین شده‌اند. اشتفان پولتوراک، وزیر دفاع اوکراین نسبت به حمله جدایی‌طلبان هشدار داده و گفته است که باید برای جنگ آماده باشیم. اما به نظر می‌رسد که سیاست در اوکراین پس از انتخابات پارلمانی ۲۶ اکتبر دچار انجماد شده باشد.

گفت‌وگوها برای دولت ائتلافی میان احزاب پیروز انتخابات، رئیس جمهور، پترو پورشنکو و آرسنی یاتسنیوک نخست وزیر دولت به درازا کشیده شده‌ است. این که یاتسنیوک در قدرت می‌ماند، بدیهی است، اما بر سر بقیه پست‌ها چانه‌زنی می‌شود. نشانه‌ها برای برون رفت از یک بحران کم‌تر به چشم می‌خورد.

کارشناسان می‌گویند کی‌یف پول کافی برای پیروزی بر جدایی‌طلبان را که تا دندان مسلح شده‌اند، ندارد. آندره لیسنکو، از مقام‌های امنیتی اوکراین می‌گوید که روشن است که نیروهایی که در منطقه تحت تسلط اوکراین وجود دارند، برای دست زدن به یک حمله نظامی کافی نیستند.

با همه این احوال درگیری‌ها شدت می‌یابد و همه روزه از هردو طرف خبر از کشته‌های بیشتری می‌رسد. جدایی‌طلبان هیچ تردیدی باقی نگذاشته‌اند که قصد دارند قدرت نظامی خود در مناطق زیر کنترل‌شان را نیز تقویت کنند. رهبر آن‌ها در پایان ماه اکتبر اطمینان داد که جدایی‌طلبان بندر استراتژیک ماریوپول در دریای آزوف را اشغال خواهند کرد. او گفته است که «اگر با زبان خوش نشد، با زور آن‌جا را می‌گیریم».

حالا همه چشم‌ها به نشست گروه ۲۰ در استرالیا دوخته شده است. تحول در بحران اوکراین بسته به گفت‌وگوهای باراک اوباما، ولادیمیر پوتین، آنگلا مرکل و سایر رهبران عضو گروه ۲۰ است و این که آن‌ها زبانی مشترک بیابند تا اختلافات را از سر راه بردارند. پوتین تا این‌جا که نمایش قدرت داده و چهار کشتی جنگی ناوگان پاسیفیک خود را به ساحل استرالیا منتقل کرده است.