نگاهى به مطبوعات اروپا
۱۳۸۵ بهمن ۹, دوشنبه- روزنامهى Kommersant چاپ مسكو در شمارهى روز دوشنبهى خود به مناسبات ميان دو كشور ايران و روسيه پرداخته و مىنويسد:
”ايگور ايوانف، دبير شوراى امنيت ملى روسيه در سفر روز يكشنبهى خود به تهران مىبايستى به اين پرسش پاسخ دهد كه: ”آيا پس از اجراى تحريمها زندگى همچنان جريان خواهد داشت؟” و اينكه اين زندگى چگونه زندگىاى خواهد بود؟ بايد گفت، يكماه پس از آنكه رئيس جمهورى اسلامى ايران، محمود احمدىنژاد، با اظهارات پرشورش در مورد سانتريفوژها آمريكايىها را شوكه و خشمگين ساخت، حال بايد به پرسش ديگرى پاسخ گفت، اينكه: ”آيا تحريمها و قطعنامهى سازمان ملل اصلا به مرحلهى اجرا درآمدهاند؟ در پاسخ بايد گفت: هنوز نه!
در گفتگوهاى ديروز تهران هر دو طرف به زحمت چنان نشان دادند كه تحريمها هنوز آغاز نشدهاند. تحريمى كه مسكو مجبور بوده است در شوراى امنيت بدلايل ژئوپوليتيك با آن موافقت كرده و از تقاضاى كشورهاى غربى حمايت كند. به همين دليل نمىتوان ادعا كرد كه اين قطعنامه بطور جدى مىتوانسته در مناسبات تهران و مسكو تأثيرگذار بوده باشد.”
- روزنامهى فرانسوى La Charente Libre چاپ آنگولم واقع در غرب فرانسه به تظاهرات عليه جنگ عراق در واشنگتن پرداخته و مىنويسد:
”اين نخستين تظاهرات عليه جنگ عراق از دسامبر ۲۰۰۵ ميلادى بدين سو خاطرهاى را بياد مىآورد، آنهم نه بهخاطر مشاركت جين فوندا و ديگر ستارگان هاليوود در آن تظاهرات. برگزاركنندگان، محل اين تظاهرات، يعنى «كاپيتول» كه محل برگزارى كنگرهى آمريكاست را بىدليل انتخاب نكردهاند. اعتراض تظاهركنندگان تنها متوجه دولت جرج دبليو بوش نيست، بلكه كنگرهى آمريكا كه اكثريت آن را دمكراتها تشكيل مىدهند نيز مورد اعتراض است. آنها كنگره را متهم مىكنند از دست زدن به اقدامات ضرور براى خروج سريع نيروهاى آمريكايى از عراق امتناع مىورزند. آندسته از آمريكايىهايى كه با ادامهى جنگ عراق مخالفت مىورزند، از هماكنون دمكراتها را در برابر پرسشهاى مكرر نسبت به استراتژى عراق قرار دادهاند ...”
- روزنامهى «فاينانشيال تايمز» چاپ لندن در شمارهى امروز خود پيرامون يك گفتگوى ملى در لبنان ميان نيروهاى مختلف سياسى و مذهبى مىنويسد:
”اين خود لبنانىها هستند كه بايد آيندهى خود را از هماكنون رقم بزنند، البته اگر نخواهند كه بار ديگر سورىها و سعودىها، عراقىها و ليبىها و اسرائيلىها و ايرانىها با بمبهاى جاسازىشده در خودروهاى خود، نوعى ديگر از گفتگو را تعيين كنند. براستى هم يك ديالوگ ملى، كه بتواند به انتخابات و وحدت ملى بيانجامد، مىتواند يگانه پاسخ براى برونرفت از شرايط بحرانى كنونى باشد. ديالوگى با حمايت از خارج، بىآنكه ديگران بخواهند براى سرنوشت اين كشور تصميم بگيرند.”
- روزنامهى La Repubblica چاپ رم پيرامون تلاشهاى ميانجيگرانهى رهبران سعودى در مناقشه ميان نيروهاى فلسطينى فتح و حماس در نوار غزه مىنويسد:
”بى شك عربستان سعودى نيز همانند مصر و اردن كه جزو كشورهاى ميانهرو محسوب مىشوند و از متحدان آمريكا و مخالفان ايران و سوريه به شمار مىروند، چندان جذابيتى براى جنبش حماس ندارد. معلوم نيست كه سعودىها چگونه مىخواهند حماس را قانع سازند كه با محمود عباس، رئيس تشكيلات خودگردان فلسطين راه سازش را در پيش گيرد و يك دولت وحدت ملى را تشكيل دهد. آنهم يك دولت ملى كه از سوى غرب برسميت شناخته شود و موجوديت دولت اسرائيل را نيز برسميت بشناسد. اين چيزى بوده كه تا امروز جنبش حماس بشدت از آن اجتناب ورزيده است.”