شهرت جهانگير آرتور ميلر نويسنده آمريكايى، بيشتر بخاطر نمايشنامه‌هايش بوده است، نمايشنامه‌هايى كه بارها فيلم شده‌اند. ميلر در دهه‌ى پنجاه ميلادى، همسر آنزمان مرلى مونرو هنرپيشه‌ى سرشناس آمريكايى، در برابر مك‌كارتيسم ايستاد و حاضر نشد كه همكاران خود را به عنوان كمونيست معرفى كند.

فرزندان، نوه‌ها و همسر آرتور ميلر، چندين روز در كنار بستر نويسنده بودند و از او مراقبت مى‌كردند. پزشكان چند ماه پيش از مرگ ميلر، تشخيص داده بودند كه وى مبتلا به سرطان است. جوئن كاپلند هنرپيشه و خواهر نويسنده صاحب‌نام آمريكايى در مورد برادر فقيدش مى‌گويد: ”او در تمام طول زندگى‌اش مردى باشهامت بودز او براى مدتى اميدوار بود بتواند با بيمارى خود بجنگد. اما چنين چيزى هميشه امكان‌پذير نيست“.

آرتور ميلر در زندگينامه‌ى خودنگاشته‌اش «پيچ و خم‌هاى زمان» در مورد دوران زندگى مشتركش با مرلين مونرو ستاره سكسى سينماى جهان مى‌نويسد كه بسيارى از مردم او را براى مدتى طولانى نه به عنوان نويسنده‌اى با تعهد سياسى و اجتماعى، بلكه به عنوان شوهر سابق مرلين مونرو مى‌شناخته‌اند.

آرتور ميلر به عنوان فرزند يك خانواده‌ى مهاجر لهستاني­ يهودى در ۱۷ اكتبر سال ۱۹۱۵ در نيويورك متولد شد. پدرش رييس ثروتمند شركتى بود كه در بحران اقتصادى سالهاى سى ميلادى ورشكسته شد و آرتور نوجوان كه با راننده و در دامان دايه رشد كرده بود، مجبور شد به كار بپردازد، مدتى هم به عنوان راننده كاميون و كارگر ساده. آرتور ميلر در سال ۱۹۳۴ در دانشگاه ميشيگان به تحصيل در رشته‌هاى ادبيات و هنرهاى دراماتيك پرداخت و نخستين نمايشنامه‌هاى خود را نيز در همين دوران نوشت.

دهه ۴۰ نقطه عطف زندگى ادبى آرتور ميلر محسوب مى‌شود، يعنى پس از انتشار كتاب «همه‌ى پسرانم» كه در سال ۱۹۴۷جايزه منتقدان را نيز از آن خود كرد. دو سال بعد نمايشنامه «مرگ يك دستفروش» برنده جايزه پوليتسر شد. اين نمايشنامه سپس با بازيگرى داستين هافمن و جان مالكوويچ بر پرده سينما رفت.

آرتور ميلر در دهه‌ى ۵۰ قربانى سياستهاى سناتور جو مك‌كارتى شد، سياستهايى كه در جريان پياده شدنش بسيارى از روشنفكران و نويسندگان با گرايشهاى چپ تحت تعقيب و مورد بازجويى قرار گرفتند و به دادگاه كشيده شدند. اليا كازان كارگردان سينما، عليه او به عنوان كمونيست شكايت كرد. ميلر در سال ۱۹۵۷ مجرم شناخته شد، زيرا حاضر نشد همكاران نويسنده‌ى خود را به عنوان كمونيست باصطلاح افشا كند. نويسنده شجاع آمريكايى اين دوران را در اثر معروفش «ساحرسوزان» بازتاب داد، دورانى كه او خود آن را ”يكى از تاريكترين نقاط تاريخ نوين آمريكا“ خوانده است.

آرتور ميلر، خود در دهه‌ى نود، در مصاحبه‌اى با هفته‌نامه «دى سايت» در مورد رفتارش واژه‌ى كله‌شق را بر شجاع ترجيح داده است. ميلر پس از جدايى از مرلين مونرو، در سال ۱۹۶۲ با اينگه‌بورگ مورات عكاس اتريشى ازدواج كرد و پس از يك جدايى ديگر، زندگى مشترك خود را با هنرمند آمريكايى آگنس بارلى آغاز نمود. آرتور ميلر در دسامبر سال گذشته اعلام كرده بود كه مى‌خواهد رسما با اين هنرمند ۵۵ ساله ازدواج كند.