نگرانی آژانس از برنامه اتمی ایران بهرغم کاهش ذخایر اورانیوم
۱۴۰۲ اسفند ۷, دوشنبه
دیدهبان هستهای سازمان ملل اعلام کرد که ذخایر اورانیوم غنیشده ایران برای تولید تسلیحات اتمی تا حدودی کاهش یافته است، اما مشکلات بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی با این کشور همچنان ادامه دارد.
تبلیغات
به گزارش روز دوشنبه ۷ اسفندماه خبرگزاری رویترز، در یکی از دو گزارش محرمانه سه ماهه آژانس بینالمللی اتمی به کشورهای عضو آمده است که تخمین زده میشود ذخایر اورانیوم ۶۰ درصد غنیشده ایران در مقایسه با سه ماه پیش ۶.۸ کیلوگرم کاهش یافته و به ۱۲۱.۵ کیلوگرم رسیده باشد.
بنا بر این گزارش ایران ۳۱.۸ کیلوگرم اورانیوم غنیشده تا ۶۰ درصد را برای تولید ۹۷.۹ کیلوگرم اورانیوم ۲۰ درصدی، رقیق کرده است.
یکی از دیپلماتهای ارشد در پاسخ به سوالی درباره گزارشی که به دست رویترز مشاهده کرده، گفت که مشخص نیست چرا ایران این کار را انجام داده است. او افزود: «شاید ایران نمیخواهد تنشها با غرب را افزایش دهد؛ ما این را نمیدانیم.»
در پایان سال گذشته، ایران به اندازه کافی اورانیوم ۶۰ درصد غنیشده (نزدیک به ۹۰ درصد برای ساخت بمب هستهای) داشت تا به لحاظ تعریفی که آژانس بینالمللی انرژی اتمی ارائه میدهد، در صورت غنیسازی بیشتر، سه بمب هستهای تولید کند.
این کشور همچنین دارای ذخایر اورانیوم غنیشده تا سطوح پایینتر است که در صورت تمایل میتواند سوخت کافی برای بمبهای بیشتر تولید کند؛ ایران چنین قصدی را رد میکند؛ در مقابل اما قدرتهای غربی میگویند هیچ توجیه غیرنظامی برای چنین سطح بالایی از غنیسازی وجود ندارد.
ایران سال گذشته میلادی غنیسازی اورانیوم خود را کاهش داد؛ اقدامی که به گفته دیپلماتها احتمالاً نتیجه مذاکرات محرمانه واشنگتن و تهران بود که منجر به آزادی شهروندان آمریکایی زندانی در ایران شد.
اما گزارش آژانس در ماه دسامبر نشان داد که ایران در نوامبر به روند کاهش سرعت غنیسازی خود پایان داد و به سرعت تولید پیشین بازگشت.
نوسانات برنامه هستهای ایران در غیاب مذاکرات و نظارت
آژانس بینالمللی انرژی اتمی دسامبر گذشته خلاصهای از گزارش محرمانه خود به کشورهای عضو را در اختیار رویترز قرار داده بود که نشان میداد ایران تولید اورانیوم غنیشده در سطح بالا را افزایش داده و روند قبلی کاهش تولید اورانیوم ۶۰ درصدی را از اواسط سال ۲۰۲۳ معکوس کرده است. بر اساس این گزارش، این میزان نزدیک به سطح لازم برای ساخت سلاح اتمی است.
رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی در فوریه سال جاری میلادی نیز هشدار داد که جمهوری اسلامی ایران در مورد برنامه هستهای خود "کاملاً شفاف نیست". این اظهارات رافائل گروسی در پی اظهارات رئیس پیشین سازمان انرژی اتمی ایران بیان شد که گفته بود ایران از تمام مقدمات تولید بمب اتمی برخوردار است.
دیپلماتها میگویند که مذاکرات محرمانه پایان یافته است و امید چندانی برای احیای آنها به ویژه با توجه به جنگ اسرائیل در غزه وجود ندارد. همچنین نشانههای کمی وجود دارد که آمریکا و متحدانش خود را برای انجام اقداماتی مانند فشار برای تصویب قطعنامهای علیه جمهوری اسلامی در نشست شورای حکام آژانس در هفته آینده آماده کرده باشند.
گزارشها حاکی از آن است که ایران در مورد موضوعات مهم و ضروری، همکاریهای لازم را با آژانس بینالمللی انرژی اتمی انجام نمیدهد. یکی از اقدامات ایران، تصمیم مقامهای حکومت این کشور برای لغو مجوز بازرسی برخی از بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی از تاسیسات غنیسازی اورانیوم در ایران است. گروسی از این مسئله عمیقا ابراز تاسف کرده که ایران هنوز اقدامی برای لغو این تصمیم انجام نداده است.
برنامه هستهای ایران به روایت تصویر
نمایندگان ایران و ۱+۵ دوم آوریل ۲۰۱۵ بر سر چارچوب برنامهای به توفق رسیدند که در صورت نهایی شدن به مناقشه اتمی ۱۲ ساله ایران و غرب پایان میبخشد. ابعاد برنامه هستهای ایران چیست و چه مراکزی برای پیشبرد آن احداث شدهاند؟
عکس: Keyhan
توافق اتمی لوزان
دوم آوریل ۲۰۱۵ و دو روز پس از ضربالاجل تعیینشده، سرانجام بیانیه مشترک مذاکرهکنندگان هستهای ایران و نمایندگان گروه موسوم به ۱+۵ (آمریکا، بریتانیا، فرانسه، روسیه، چین و آلمان) در لوزان سوئیس منتشر شد. این بیانیه چارچوب توافق نهایی است که قرار است تا پایان ژوئن ۲۰۱۵ تنظیم شود و در صورت تحقق به ۱۲ سال مناقشه هستهای ایران با غرب پایان میدهد. ابعاد برنامه هستهای ایران چیست؟
عکس: Getty Images/AFP/F. Coffrini
برنامه اتمی ایران پیش از انقلاب
محمدرضا شاه پهلوی در مراسم افتتاح کرسی انرژی اتمی در دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۲. وی همزمان با تاسیس سازمان انرژی اتمی، قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را در دی ماه ۱۳۵۳ (نوامبر ۱۹۷۴) منعقد کرد. قرار بود نیروگاه اتمی بوشهر به عنوان اولین نیروگاه اتمی ایران توسط شرکت "کرافتوِرک اونیون" آلمان (Kraftwerk Union AG) ساخته شود.
عکس: Keyhan
برنامه اتمی ایران پیش از انقلاب
محمدرضا شاه پهلوی در مراسم افتتاح کرسی انرژی اتمی در دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۲. وی همزمان با تاسیس سازمان انرژی اتمی، قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر را در دی ماه ۱۳۵۳ (نوامبر ۱۹۷۴) منعقد کرد. قرار بود نیروگاه اتمی بوشهر به عنوان اولین نیروگاه اتمی ایران توسط شرکت "کرافتوِرک اونیون" آلمان (Kraftwerk Union AG) ساخته شود.
عکس: Keyhan
برنامه اتمی ایران
دانشمندان اتمی زن ایران. بریدهای از جراید ایران در دهه ۵۰ خورشیدی. از راست به چپ خانمها دکتر مرآت، رقیه باقرزاده اکبری، دکتر مهیندخت رحمانی، ثریه سمیعی، ماهرو اکبرنیا، فرزانه محمدی، دکتر افسر سیار و دکتر زهره عابدینزاده
عکس: Creative Commons
رئیس سازمان انرژی اتمی ایران تا زمان انقلاب ۵۷
دکتر اکبر اعتماد، متولد ۱۳۱۰ در شیراز و فارغالتحصیل دانشگاه لوزان سوئیس. وی در سال ۱۳۴۷ به سمت اولین رئیس موسسه تحقیقات و برنامهریزی علمی و آموزشی منصوب شد و در سال ۱۳۵۳ ریاست سازمان انرژی اتمی ایران را به دست گرفت. اعتماد به خواست شاه حکم معاونت نخستوزیری را برای "تأمین انرژی" دریافت کرد و در این زمینه شخصا به شاه گزارش میداد.
عکس: PressTV
نیروگاه اتمی بوشهر
عکس قدیمی از نیروگاه نیمساختهی بوشهر (متعلق به حدود سال ۱۹۷۷). قرارداد ایران با شرکت آلمانی کرافتورک اونیون برای احداث دو واحد نیروگاه اتمی بود. در سال ۱۳۵۷ در حالی که حدود ۷۵ درصد از واحد اول و ۶۰ درصد واحد دوم نیروگاه ساخته شده بودند، با تغییر نظام سیاسی ایران ساخت هر دو واحد متوقف ماند.
عکس: Creative Commons
نیروگاه اتمی بوشهر
نمایی از نیروگاه اتمی بوشهر
عکس: Fars
نیروگاه اتمی بوشهر
مدل نیروگاه اتمی بوشهر در غرفه ایران در اکسپوی شانگهای
عکس: Creative Commons/Bernd.Brincken
برنامه پرهزینه غنیسازی اورانیوم در ایران
بسیاری از کشورهایی که به لحاظ فنی قادر به تولید سوخت نیروگاههای اتمی هستند به دلیل با صرفهتر بودن ترجیح میدهند آن را از خارج تهیه کنند. این کشورها نیازی مشخص و برنامههایی شفاف مبتنی بر محاسبات اقتصادی دقیق و مرسوم دارند که هدف آن در نظر گرفتن منافع ملی است. صرف دهها میلیارد دلار برای تولید داخلی سوخت یک نیروگاه که با ۵۰ میلیون دلار قابل خریداری است نمیتواند گامی در جهت رشد و شکوفایی باشد.
تأسیسات نظامی پارچین
یکی از مراکز مهمی که با فعالیتهای هستهای ایران مرتبط است پایگاه نظامی پارچین واقع در جنوب شرقی تهران است. این مرکز یک پادگان نظامی و در اختیار سپاه پاسداران جمهوری اسلامی است، اما آژانس احتمال میدهد که ایران در این مکان دست به آزمایش انفجار هستهای زده باشد.
عکس: DigitalGlobe/ISIS via dapd
تأسیسات نظامی پارچین
در نیمه نخست سال ۲۰۱۲ آژانس بینالمللی از انجام عملیات گسترده خاکبرداری و پاکسازی احتمالی در پارچین خبر داد که مستند به تحلیل عکسهای هوایی بود. اما ایران دیگر اجازه بازدید از پارچین را به بازرسان آژانس نداد.
تأسیسات پرهزینه غنیسازی اورانیوم
تأسیسات غنیسازی اورانیوم در نطنز. ایران در بهمن ۱۳۸۵ رسما خبر راهاندازی دو آبشار ۱۶۴ تایی در تاسیسات زیرزمینی نطنز را اعلام کرد. در سالهای بعد تعداد سانتریفوژهای این مرکز به چند هزار افزایش داده شد. راهاندازی و نگهداری تاسیسات این بخش، به دلیل ویژگی دستگاهها و پیچیدگی ساخت آنها یکی از پرهزینهترین قسمتهای چرخهی سوخت هستهای است. دهها میلیارد دلار هزینه برنامه غنیسازی شده است.
عکس: Fars
تأسیسات پرهزینه غنیسازی اورانیوم
در فروردین سال ۱۳۸۶ محمود احمدینژاد رئیسجمهور ایران برای نخستینبار از نصب و راهاندازی سه هزار دستگاه سانتریفوژ در نطنز خبر داد. رسانههای ایران نوشتند که این دستگاهها از نوع نسل جدید سانتریفوژهاست که توسط خود ایران ساخته شدهاند. در آخرین گزارشهای رسانهها، تعداد سانتریفوژ نصب شده در نظنز تا ۶ هزار نیز قید شده است.
عکس: AP
تأسیسات هستهای
تاسیسات پرهزینه غنیسازی اورانیوم نطنز در نزدیکی شهر نطنز در شمال اصفهان قرار دارد. زمان آغاز ساخت تاسیسات غنیسازی اورانیوم نطنز روشن نیست. اما بخش اصلی این تاسیسات که محل استقرار سانتریفوژهاست، در زیرزمینی به عمق ۳۰ متر قرار دارد.
عکس: picture-alliance/ dpa
تأسیسات هستهای
مرکز کنترل تأسیسات غنیسازی اورانیوم در نطنز
عکس: REUTERS
تأسیسات اتمی
میلههای سوختی
عکس: picture-alliance/dpa
تأسیسات اتمی
در سال ۲۰۱۱ و پس از گذشت ۱۵ سال پیمانکار روسی اعلام کرد که واحد اول نیروگاه بوشهر به مرحله راهاندازی آزمایشی رسیده است. مدت زمان ساخت یک نیروگاه مشابه بوشهر در کشورهای پیشرفته صنعتی حداکثر ۷ سال و در کشورهای مشابه ایران حداکثر ۸ سال طول میکشد.
عکس: AP
تأسیسات فردو
خبر احداث تأسیسات زیرزمینی غنیسازی فردو در اطراف قم در بحبوحه مناقشه هستهای ایران و غرب (۲۰۰۹) منتشر شد. غرب خواستار برچیدن این تأسیسات و جمهوری اسلامی خواستار ادامه فعالیت آن بود. بر اساس بیانیه مشترک لوزان، فردو به مرکز تحقیقات هستهای و فیزیک پیشرفته تبدیل میشود و هزار سانتریفوژ در آن فعال خواهند بود؛ اما غنیسازی اورانیوم در این تأسیسات متوقف شده و ماده شکافپذیری نیز در آن تولید نمیشود.
عکس: picture-alliance/dpa
مذاکرات اتمی میان ایران و غرب
مذاکرات اتمی میان نمایندگان ایران و کشورهای ششگانهی آمریکا، فرانسه، بریتانیا، روسیه، چین به انضمام آلمان به سرپرستی کاترین اشتون، مسئول وقت سیاست خارجی اتحادیه اروپا در استانبول، آوریل ۲۰۱۲. پیش از روی کار آمدن دولت حسن روحانی، سعید جلیلی (تصویر) سرپرستی تیم مذاکرهکننده ایران را بر عهده داشت.
عکس: Reuters
تأسیسات هستهای آب سنگین اراک
پروژههای آب سنگین در چارچوب قرارداد منع گسترش سلاحهای هستهای قرار میگیرد و باید زیر نظر آژانس بینالمللی انرژی اتمی باشند.
عکس: aeoi.org.ir
تأسیسات هستهای آب سنگین اراک
آنچه سبب حساسیت آژانس بینالمللی انرژی هستهای به رآکتورهای آب سنگین شده، تولید پلوتونیوم به عنوان محصول فرعی است. از این پلوتونیوم میتوان مستقیم و بدون نیاز به غنیسازی اورانیوم، سلاحهای اتمی ساخت. بر اساس توافق اتمی لوزان، رآکتور تحقیقاتی اراک آب سنگین باقی میماند اما با بازطراحی روزآمد میشود و از میزان پلوتونیوم تولیدی آن نیز کاسته میشود.
عکس: aeoi.org.ir
تأسیسات فرآوری اورانیوم اصفهان
"تأسیسات فرآوری اورانیوم اصفهان" (Uranium Conversion Facility – UCF) مرکزی برای تبدیل کیک زرد به گاز هگزا فلوراید است. این گاز سپس در سانتریفوژها تزریق میشود تا اورانیوم قابل استفاده آن افزایش یابد. فکر ایجاد تاسیسات اصفهان به پیش از انقلاب ۱۳۵۷ ایران باز میگردد که به عنوان گزینهای برای تکمیل چرخه سوخت نیروگاه اتمی بوشهر پیشنهاد شد.
عکس: aeoi.org.ir
"کیک زرد"
یکی از وظایف مهم تاسیسات UCF اصفهان تولید "گاز هگزا فلوراید اورانیوم" (UF6) است. برای تولید این گاز ابتدا كیك زرد (سنگ اورانیوم پودر شده با درجه خلوص بیشتر) را در اسید نیتریك حل میكنند. بر اثر این عمل، مادهای به نام نیترات اورانیوم تولید میشود. پس از یک رشته فعل و انفعالات گاز هگزا فلوراید اورانیوم تولید میشود. این همان گازی است كه برای غنیسازی در دستگاههای سانتریفوژ تزریق میشود.
عکس: aeoi.org.ir
رآکتور تحقیقاتی تهران
رآکتور تـحقیقاتی آب سبک تهران یکی از انـواع راکـتورهای چند منظوره و در نوع خود از کارآترین انواع راکتورهای دنیا در زمینه علمی و صنعتی است. این رآکتور با ظرفیت ۵ مگاوات در سال ۱۹۶۷ توسط آمریکا در مرکز تحقیقات اتمی تهران وابسته به دانشگاه تهران ساخته شد. آمریکا برای مدت ۲۰ سال سوخت مورد نیاز رآکتور تحقیقاتی تهران را تامین کرد.
عکس: aeoi.org.ir
رآکتور اتمی تهران
در سال ۲۰۱۰ ایران اعلام کرد سوخت رآکتور تهران در حال اتمام است و از طریق آژانس بینالمللی انرژی اتمی خواستار تامین سوخت ۲۰ درصد برای این رآکتور شد. اما این درخواست با دیگر مسائل مناقشهی اتمی ایران پیوند خورد و موضوع آنطور که ایران مایل بود، حلوفصل نشد.