اعتراض‌ها به کشتن جورج فلوید، شهروند ۴۶ ساله ایالات متحده به دست یک مامور پلیس، روز دوشنبه، ۱۲ خرداد (یکم ژوئن) نیز با شعارهای گوناگونی مانند "بدون عدالت، صلح ممکن نیست" ادامه داشت.

اکثر این اعتراض‌ها خشونت‌آمیز هستند و به نظر می‌رسد که سیاستمداران و دستگاه‌های امنیتی هنوز نمی‌دانند، چه واکنشی باید انجام دهند.

رئیس جمهور ترامپ ضمن ابراز همدردی با خانواده مقتول اعلام کرده است که در صورت ادامه‌یافتن خشونت‌ها از هر امکانی، حتی از ارتش هم استفاده خواهد کرد.

او روز دوشنبه در یکی از توئیت‌های خود تنها به دو واژه "نظم و قانون!" بسنده کرد.

ترامپ شامگاه یکشنبه با انتشار یک رشته توییت عملکرد گارد ملی در ایالت مینه‌سوتا، جایی که حادثه اتفاق افتاده است، را ستود و خاطرنشان کرد که این نیرو باید زودتر وارد عمل می‌شدند.

به گزارش شبکه سی‌ان‌ان  در دست‌کم ۱۵ ایالت گارد ملی بسیج شده است. وزارت دفاع آمریکا گفته است، در مجموع پنج هزار سرباز گارد ملی در ایالت‌های مختلف برای کنترل اوضاع مستقر شده‌اند.

مرگ خشونت‌بار فلوید برای خیلی‌ها یادآور کشتن یک سیاه‌پوست آمریکایی دیگر است. در دسامبر۲۰۱۴ اریک گارنر غیرمسلح به دست یک مامور پلیس سفیدپوست خفه شد.

او هم مانند فلوید پیش از مرگ بارها گفته بود: "نمی‌تونم نفس بکشم".

به همین دلیل این جمله در شبکه‌های اجتماعی به زبان‌های گوناگون به یک کلیدواژه تبدیل شده است. خیلی‌ها حتی به جای پروفایل خود از جمله "نمی‌تونم نفس بکشم" استفاده می‌کنند.

اوضاع ناهنجار شهروندان سیاه‌پوست

مرگ فلوید و گارنر به این دلیل مطرح شدند که شاهدان از این دو حادثه فیلم گرفته بودند. شمار زیادی از قتل‌ها و خشونت‌های ماموران پلیس سفیدپوست علیه آمریکاییان سیاه‌پوست رسانه‌ای نمی‌شود و در خفا می‌ماند.

در ایالات متحده سیاه‌پوستان تنها از جانب برخی ماموران پلیس مورد تبعیض قرار نمی‌گیرند. دکتر اشوین وازان، پروفسور رشته پزشکی در دانشگاه کلمبیای نیویورک به دویچه وله می‌گوید: «ما در آمریکا نابرابری‌های نگران‌کننده‌ای در زمینه بهداشت داریم».

به گفته او، ویروس کرونا (سارس‌کوو ۲) این نابرابری‌ها را که قرن‌هاست وجود دارد تشدید کرده است.

تاکنون حدود ۲۳ درصد قربانیان کووید ۱۹، بیماری ناشی از سارس‌کوو ۲، سیاه‌پوست بوده‌اند. این آمار با احتساب اینکه تنها ۱۳ درصد شهروندان ایالات متحده سیاه‌پوست هستند، بسیار بالا و پرسش‌برانگیز است.

کارشناسان دلایل گوناگونی برای این روند برمی‌شمرند: سیاه‌پوستان علاوه بر اینکه نسبت به سفیدپوستان امکانات کمتری برای دسترسی به بهداشت و درمان دارند، در بازار کار و آموزش و پرورش هم مورد تبعیض قرار می‌گیرند.

به همین دلیل شمار سیاه‌پوستان در حرکت‌های اعتراضی روزهای اخیر چشمگیر است.

درماندگی معترضان

دکتر براینت مارکس، پروفسور رشته روانشناسی در "کالج مورهاوس" در ایالت جورجیا، در گفت‌وگو با دویچه وله اظهار داشت: «نیروی محرکه اعتراضات، ناامیدی و درماندگی معترضان است.»

او ضمن بیان اینکه بسیاری از ماموران پلیس و شهروندان این موضوع را درک نمی‌کنند، تصریح کرد که رئیس جمهور ترامپ هم به جای ایجاد تفاهم بیشتر بین سیاه‌پوستان و سفیدپوستان، معترضان را "thugs" می‌خواند؛ واژه‌ای معادل "گانگستر"، که به‌طور معمول برای تحقیر مردان سیاه‌پوست به‌کار برده می‌شود.

مارکس به نکته دیگری در باره رئیس جمهور اشاره کرد: هنگامی که ترامپ می‌خواهد همدردی خود را با کسی بیان کند، متن خود را از روی کاغذ می‌خواند، اما اگر کسی مایل است با شخصیت واقعی او آشنا شود باید به سخنرانی‌های آزاد و توئیت‌های او مراجعه کند.

"باید جامعه در کل تغییر کند"

آیا کسانی که اکنون علیه نژادپرستی به خیابان‌ها می‌روند می‌توانند در بی‌عدالتی کهن‌‌سال در ایالات متحده تغییری به‌وجود بیاورند؟

پاسخ براینت ماركس به این پرسش دوگانه است. او معتقد است که اگر اعتراضات ادامه یابند، در رسانه‌ها به دست فراموشی سپرده نشوند و تغییر قوانین برای کنترل بیشتر پلیس در برخی ایالت‌ها به موضوعی انتخاباتی تبدیل شود، می‌توان به تغییر و تحولاتی در زمینه عدالت و تبعیض دست یافت.

این استاد روانشناسی در عین حال تاکید می‌کند که پیش‌داوری‌ها، به‌ویژه در باره مردان جوان سیاه‌پوست، طوری درجامعه رخنه کرده است که برای از بین‌بردن این تبعیض‌ها و ایجاد برابری اجتماعی "باید جامعه در کل تغییر کند".