ماری‌لوئيس Mari-Louise در كاخ سلطنتی امپراتوری اتريش زاده شد.

كودكی و نوجوانی‌اش اگرچه در دربار و مركز سياست ولی به رسم رفتار آن روزگار با دختران درباری در بی‌خبری گذشت.

آموزگاران و پرورش‌‌دهندگانش يكسره می‌كوشيدند كه او را برای ازدواج با يک پادشاه آماده كنند.

پنج ساله بود كه عروسكی به او دادند و نامش را ناپلئون گذاشتند و او را نماد "ضد مسيح" يا همان "خر دجال" دانستند چون ناپلئون چهار بار به اتريش تاخته و آن كشور را شكست داده بود.

۱۸ ساله بود كه ناپلئون امپراتور فرانسه ناگهان از او خواستگاری كرد چون همسرش بچه‌دار نمی‌شد و پدر ماری‌لوئيز برای جلوگيری از جنگ و تاخت و تاز احتمالی دخترش را به اين پيوند ملزم و او را راهی دربار فرانسه كرد.

۱۹ ساله بود كه وليعهدی برای ناپلئون آورد كه نامش را ناپلئون گذاشتند.

او جز خرسندی از زندگی خصوصی‌اش با ناپلئون، از زندگی‌‌اش در كشور غريبی كه مردمش با او نمی‌‌ساختند و او را مايه شكست و بدبختی كشور می‌‌‌‌‌‌دانستند، خشنود نبود.

ديری نپاييد كه امپراتوری ناپلئون سقوط كرد.

۲۳ ساله بود كه به دربار اتريش بازگشت و ۲۷ ساله بود كه با معشوقش عاليجناب نايپِرگ به شهر پارما در شمال ايتاليا رفت و فرمانروای آن سرزمين شد و تجربه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هايی كه به عنوان ملكه در فرانسه اندوخته بود را به كار گرفت. هنرمندان و فرهيختگان را در دربارش گرد آورد و با ساختن بناهای فرهنگی و هنری و آبادسازی شهر، محبوبيت بسياری در ميان مردم يافت: انقلابيون شكست‌‌خورده را می‌‌‌‌بخشيد و تا می‌‌‌توانست از فشارهای سياسی و امنيتی بر مردم می‌كاست و به آزادی فردی مردم احترام می‌گذاشت.

۴۳ ساله بود كه برای بار سوم پيوند همسری بست ولی از آن پس استقلالش را در فرمانروايی حفظ كرد و مانند سال‌های گذشته تسليم تصميم‌‌های همسرانش نمیشد.

ماریلوئيز در ۵۶ سالگی در شمال ايتاليا درگذشت.