هورمون وفاداری
۱۳۸۹ اردیبهشت ۱۹, یکشنبهدر تحقیق پژوهشگران کلینیک رواندرمانی دانشگاه بن ۴۸ مرد سالم شرکت کردند. این مردان در طول مدت تحقیق اسپری بینی حاوی اکسیتوسین دریافت کردند. البته تنها در مورد نیمی از مردان اسپری بینی واقعا حاوی هورمون اکسیتوسین بود. در مورد نیم دیگر، بدون آنکه داوطلبان در جریان باشند، از اسپری پلاسبو یا بیاثر استفاده شده است. پس از مصرف اسپری، پژوهشگران از داوطلبان درخواست کردند عکسهای مختلفی را به دقت نگاه و احساسشان را توصیف کنند.
این عکسها تصاویری احساسبرانگیز بودند، به عنوان مثال تصویر کودکی در حال گریه. داوطلبان بایست توضیح میدادند که چه احساسی دارند و از آن مهمتر چقدر با فردی که در تصویر میبینند احساس همدردی میکنند.
رنه هورلهمن، یکی از پژوهشگران تیم تحقیقاتی، میگوید: «نتیجه تحقیق حاکی از آن است که گروه نخست، یعنی گروهی که اسپری اکسیتوسین دریافت کرده بود، به طور مشخص نسبت به گروه دوم احساس همدردی بیشتر و عمیقتری داشته است.» پژوهشگران در جمعبست تحقیق خود اشاره میکنند به اینکه مردان گروه نخست که هورمون اکسیتوسین دریافت کردند، در جدول بررسی احساسات به سطحی رسیدند که در مورد خانمها متداول است.
هورمون اکسیتوسین که در غده هیپوفیز مغز تولید میشود به هورمون "وابستگی" یا هورمون "وفاداری" هم معروف است. این هورمون در تعیین احساس وابستگی مادر به کودک نیز نقش مهمی بازی میکند. اکسیتوسین در عینحال یکی از مهمترین عواملی است که موجب دردهای زایمان میشود. تحقیقات مختلفی که پیش از این در مورد این هورمون صورت گرفته، نشان میدهند اکسیتوسین همچنین اثر روشنی بر ثبات روحی و روابط اجتماعی فرد دارد.
در بخش دوم تحقیق پژوهشگران دانشگاه بن، داوطلبان میبایست در یک تست کامپیوتری شرکت میکردند. در حالت نخست، در صورت انتخاب پاسخ صحیح از سوی داوطلب، چهرهای خندان به قصد تشویق، و در صورت پاسخ نادرست او، چهرهای ملامتگر روی صفحه مانیتور نمایش داده میشد. در حالت دوم، واکنش کامپیوتر نمایش دایره سبز برای پاسخ صحیح و دایره قرمز برای پاسخ نادرست بود. نتیجه این بود که تمامی داوطلبان پرسشها و پاسخها را در حالت نخست، یعنی نمایش چهره بهتر به خاطر آوردند. اما حافظه آن گروه از داوطلبان که هورمون اکسیتوسین دریافت کرده بود، به مراتب بهتر از گروه دیگر بود.
هورلهمن در مورد تحقیق کلینیک رواندرمانی دانشگاه بن اضافه میکند: «تحقیق ما برای نخستین بار نشان میدهد که درک احساسی با هورمون اکسیتوسین تغییر میکند.» پژوهشگران امیدوارند که بتوانند از هورمون اکسیتوسین در درمان بیماریهایی از قبیل شیزوفرنی (اختلال در قوه ادراک و تفکر) استفاده کنند.
SB/KG