هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزوئلا در وبلاگ خود نتایج انتخابات را موفقیتی بزرگ برای حزب سوسیالیست خواند. هر چند که این حزب به اکثریت آرا در انتخابات پارلمانی دست یافته است، ولی مردم این کشور به رئیس دولت‌شان نشان دادند که قضیه به این راحتی هم نیست.

برگزاری انتخابات پارلمانی روز یکشنبه (۲۷ سپتامبر / ۴ مهرماه) صورت گرفت. حدود ۱۷ میلیون و ۵۰۰ هزار نفر به پای صندوق‌های رأی فراخوانده شده بودند. هدف هوگو چاوز فتح دو سوم کرسی‌های مجلس بود تا او بتواند لایحه‌های بزرگ و مطلوب خود را به تصویب برساند. از سوی دیگر چاوز قصد داشت با تغییر قانون اساسی به قدرت فردی خود تحکیم بخشد.

بر اساس آخرین نتایج شمارش آرا، از ۱۶۵ کرسی پارلمان دست‌کم ۵۹ کرسی به نیروهای اپوزیسیون تعلق گرفته است.

اعتراض اپوزیسیون به نتایج اعلام شده

اپوزیسیون به نتایج اعلام شده از سوی کمیسیون انتخابات اعتراض دارد. از نظر رهبر اپوزیسیون "رامون گوئیلرمو آولِدو"، نیروهای مخالف دولت بیش از نیمی از آرا را کسب کرده‌اند. وی گفت که کمیسیون انتخابات هنوز نتایج آرای مناطقی را اعلام نکرده که اپوزیسیون در آنها طرفداران زیادی دارد. رامون تأخیر در اعلام قطعی نتایج انتخابات را غیرقابل پذیرش خوانده است.

گزارش‌های زیادی از نارسایی‌ها و احتمال تقلب و دستکاری به هنگام رأی‌گیری به کمیسیون برگزاری انتخابات می‌رسد. بسیاری از "آرای بی‌صاحب" سخن می‌رانند.

این انتخابات آزمونی برای هوگو چاوز محسوب می‌شد، زیرا انتخابات ریاست جمهوری در سال ۲۰۱۲ در پیش رو است.

درسی که اپوزیسیون از تحریم انتخابات گرفت

در آخرین انتخابات در سال ۲۰۰۵ نیروهای اپوزیسیون به طور یکدست انتخابات را تحریم کردند. در آن زمان غیبت اپوزیسیون پیروزی را برای چاوز تضمین کرد و کرسی‌های پارلمان را به طور کامل به زیر کنترل چاوز درآورد. منتقدان می‌گویند که نمایندگان پارلمان به طور مستقیم از کاخ ریاست جمهوری دستور می‌گرفتند.

این بار در انتخابات روز یکشنبه (۲۶ سپتامبر) نیروهای اپوزیسیون که در میان خود چند تکه و متخاصم هستند، در یک ائتلاف سراسری وارد کارزار انتخاباتی شدند. حدود ۳۰ حزب و سازمان در جبهه‌‌ای زیر عنوان "میز وحدت دمکراتیک" کوشیدند تا این بار چاوز را به عقب‌نشینی وادار کنند.

بحران اقتصادی، سرقت، قتل و آدم‌ربایی

در شرایطی که بحران اقتصادی اسفناکی کشور را به زیر سایه‌ی خود کشیده و نرخ تورم به میزان بی‌سابقه‌ای افزایش یافته و نیز جرم و جنایت در سطح این کشور نفت‌خیز رو به گسترش گذارده است، نیروهای اپوزیسیون امیدوار بودند بتوانند از این وضعیت بحرانی به یک پیروزی سیاسی دست یازند.

در ونزوئلا رشد اقتصادی به نازل‌ترین سطح خود رسیده و نرخ تورم هم‌اکنون حدود ۳۰ درصد است. در حالی که اقتصاد کشور همجوار برزیل در مسیر رشد و شکوفایی است، ونزوئلا با درآمد سرشار نفتی که دارد، با کمبود بازدهی اقتصادی مواجه شده است.

از سوی دیگر موج خشونت‌ در کشور رو به گسترش است. افزایش میزان سرقت، قتل و آدم‌ربایی در پایتخت، کاراکاس را به یکی از خطرناک‌ترین و ناامن‌ترین کشورهای جهان بدل کرده است.

هوگو چاوز خود شهروندان عادی را مسلح کرده و سپاهی از شبه‌نظامیان تشکیل داده است. وی که مایل است او را همانند فیدل کاسترو "فرمانده" بنامند، فکر و عمل‌اش بیشتر نظامی است و خود را یک "سرباز" می‌داند.

بر اساس گزارش روزنامه‌ی انتقادی "ال ناسیونال" در اواخر ماه اوت سال جاری، طبق‌ آمارها در هر ۲۷ دقیقه یک نفر در ونزوئلا به قتل می‌رسد. انستیتوی ملی آمار در پژوهشی که انتشار بیرونی نیافت، اعلام کرد که شمار قتل‌ها در سال ۲۰۰۹ به بیش از ۱۹ هزار مورد می‌رسیده است. دیگر ناظران از ۱۳ تا ۱۶ هزار مورد قتل در سال سخن می‌گویند.

ناظران سیاسی موفقیت نسبی نیروهای اپوزیسیون در این انتخابات را به معنای گسترش دمکراسی در ونزوئلا ارزیابی می‌کنند. چاوز برای تصویب لایحه‌های بزرگ خود به حمایت رقبای خود در پارلمان نیاز دارد.

DK/BM