پاییز سال ۲۰۱۱ جین بینگهام، عکاس ۴۲ ساله‌‌ی آمریکایی، متوجه شد که به سرطان مبتلاست و پزشکان به سرعت شیمی‌درمانی را روی وی آغاز کردند. در همین زمان سرطان به سراغ دختر ۱۲ ساله‌ی یکی از آشنایان وی نیز آمد و جنگ این دو با این بیماری مرگبار آغاز شد.

ریزش شدید موها در اثر شیمی‌درمانی جین بینگهام را به ایده‌ی ساخت یک مدل عروسک باربی بدون مو انداخت. او تقاضایش را به صورت کتبی با شرکت اسباب‌بازی سازی "مَتل" مطرح کرد و پرسید که آیا این شرکت می‌تواند یک باربی طاس تولید کند؟ وی نوشت که این باربی‌ها می‌توانند به دختربچه‌های مبتلا به سرطان که موهایشان را در اثر شیمی‌درمانی از دست داده‌اند، برای ادامه مبارزه علیه این بیماری انگیزه دهند و به آنها پیام دهند که "بدون مو نیز زیبا هستند."

جواب کوتاه "متل" به این درخواست ناامیدکننده بود. این شرکت در پاسخی کتبی اعلام داشت که پیشنهادات برای ساخت عروسک باربی از سوی افرادی خارج از شرکت را مد نظر قرار نمی‌دهد.

کمپین دفاع از باربی طاس!

این پاسخ منفی اما باعث ناامیدی این عکاس ۴۲ ساله نشد. او در ماه ژانویه ۲۰۱۲ کمپینی را با این هدف در فیس‌بوک به راه انداخت. اندکی پس از بازگشایی صفحه، گروه‌های وسیعی به جین بینگهام پیوستند و شمار طرفداران این کمپین به بیش از ۱۵۰ هزار نفر رسید.

استقبال از این حرکت موجب شد تا دست‌اندرکاران شرکت "متل" تغییر عقیده دهند و اعلام کنند که یک عروسک باربی بدون مو روانه بازار خواهند کرد.

سخنگوی این شرکت در ماه آوریل اعلام کرد که دوست باربی نیز به جای مو به کلاه‌گیس، کلاه و شال مجهز خواهد شد. نکته‌ی قابل توجه در این میان عرضه این مدل از عروسک باربی بود. به گفته‌ی سخنگوی "متل" باربی‌های تولید شده نه به فروشگاه‌ها بلکه مستقیما به مراکز درمان سرطان در آمریکا و کانادا فرستاده خواهد شد زیرا این شرکت "قصد سودکردن از این مدل باربی را ندارد."

پس از اعلام این موضوع جین بینگهام ضمن ابراز خوشحالی از موفقیت به دست آمده، نگرانی خود را از راه یافتن این عروسک‌های ویژه به سایت "ebay" و فروش آن‌ها به قیمتی بالا در میان گذاشت.

به باور وی هر کودکی می‌بایست فرصت داشتن چنین عروسکی را داشته باشد و شرکت "متل" چنانچه از عرضه عمومی این باربی‌ها صرفنظر کند، شانس ایجاد توجه همگانی به این موضوع را از میان می‌برد.

ورود واتیکان به میدان

اما در این میان جین بینگهام پشتیبان سرشناس دیگری یافت؛ روزنامه رسمی واتیکان در مقاله‌ای خواستار عرضه عمومی‌ باربی‌های طاس شده و با شعار "باربی، بزرگ شو!" به حمایت از این عکاس برخاسته است. نویسنده این مقاله به تلاش‌های چند سال اخیر شرکت "متل" برای فاصله گرفتن باربی از تصویر یک "دختر زیبای بلوند که تنها برای دوست پسرش کن زنده است" اشاره می‌کند و از نقش‌های متفاوت باربی نظیر جراح، فضانورد، سفیر صلح، قهرمان المپیک سخن به میان می‌آورد.

از دهه‌ی ۱۹۸۰ میلادی تا کنون عروسک باربی با رنگ‌های مختلف پوست به بازار عرضه شده و اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ عروسک دیگری به نام "بکی" با شباهت ظاهری زیاد به باربی اما بر روی صندلی چرخدار به فروش می‌رسد.

در سال ۲۰۰۶ شرکت "متل" عروسک‌های باربی با روبان صورتی به نشان مبارزه با سرطان سینه را عرضه کرد و وعده‌ی کمک ۱۰۰ هزار دلاری به پژوهش‌های علمی در راه مبارزه با این بیماری را داد.

حالا این شرکت عظیم اسباب‌بازی سازی با ساخت عروسک‌های طاس گامی دیگر در راه به دست آوردن دل منتقدان برداشته است. هر چند این بار منتقدان خواسته دیگری را دارند.

روزنامه رسمی واتیکان در مقاله خود با مطرح کردن این پرسش می‌نویسد: «چرا این عروسک نبایستی به بازار‌های عمومی راه یابد وقتی که می‌تواند به دختران کوچکی که مادرانشان با شیمی درمانی دست و پنجه نرم می‌کنند، آرامش دهد؟ چرا باربی تصمیم نمی‌گیرد که دیگر واقعا بزرگ شود؟»