بعد از تماشای مسابقات جام جهانی از طریق ویدئو پروژکتور، حق مسلم حضور در ورزشگاه به تعداد محدودی از زنان در دیدار ایران و بولیوی داده شد. یک دستاورد یا یک مانور تبلیغاتی با حضوری گزینشی؟

ورود گزینش‌ شده شماری از تماشاگران زن در مسابقه فوتبال ایران و بولیوی، برخی رسانه‌ها را به اشتباه انداخت تا آنجا که از رفع ممنوعیت حضور زنان در ورزشگاه آزادی خبر دادند. کسی نپرسید چرا تعدادی از دختران و زنان علاقمند به فوتبال در حالی که استادیوم خالی بود، اجازه ورود نداشتند.

معاون فرهنگی وزیر ورزش در بهار ۹۷ گفته بود طرحی سه مرحله‌ای برای حضور زنان در ورزشگاه‌ها در دست اقدام است و مرحله اول شامل تماشای مسابقاتی می‌شود که فاقد حساسیت‌های اجتماعی هستند. مسابقه ایران و بولیوی حساسیت خاصی نداشت. خبرگزاری مهر نوشت سوژه اصلی این مسابقه، سکوی تماشاچیان بود نه زمین بازی.

زنان حاضر در ورزشگاه آزادی، عمدتا اعضای تیم‌های ملی فوتبال و فوتسال زنان و کارکنان زن فدراسیون فوتبال بودند. تازه همین عده را هم شورای تامین استان تایید کرده بود. پایگاه خبری ورزش زنان ایران می‌نویسد گرچه درهای آزادی فقط برای بازیکنان تیم ملی زنان باز شد اما این، یک اتفاق ویژه و نوعی "خط شکنی خفیف" به شمار می‌رود.

بازیکنان تیم فوتبال زنان بر اساس درخواست فدراسیون فوتبال مستقیما از اردوی تمرینی به استادیوم آزادی آمدند. تیم ملی زنان زیر ۱۹ سال هم شاهد بازی ایران و بولیوی بود.

خبر آنلاین می‌نویسد حدود ۲۰۰ دختر و زن توانستند مسابقه ایران و بولیوی را در آزادی تماشا کنند. گزارشگر این سایت نوشت: «از اتوبوس پیاده شدیم و ایست بازرسی را رد کردیم. از میان تونلی از سربازان نیروی انتظامی گذشتیم که ایستاده بودند تا آقایانی را که در مسیر درهای ورودی ورزشگاه بودند سریع تر رد کنند و چهره‌های بهت زده مردانی که عادت به دیدن چهره‌های زنانی این چنین شاد در محوطه ورزشگاه را نداشتند.»

فاطمه ذوالقدر، عضو فراکسیون زنان مجلس ابراز امیدواری کرده که دامنه حضور زنان در مسابقات فوتبال به حداکثر برسد. او اذعان کرده که حضور زنان در ورزشگاه‌ها یک ضرورت است و تعویق آن خطر محرومیت‌های بین‌المللی برای ایران را در بر دارد.

فدراسیون‌های والیبال و بسکتبال پیشتر تلاش‌هایی برای حضور زن‌ها در ورزشگاه‌ها، آن هم به صورت خانوادگی انجام داده بودند. در بهار ۹۷، جیانی اینفانتینو، رئیس فدراسیون جهانی فوتبال در سفری یکروزه به تهران اعلام کرد که در ملاقات با حسن روحانی درباره مسئله منع ورود زنان به ورزشگاه‌ها صحبت کرده است.

وبسایت فرارو می‌نویسد حضور همین تعداد محدود زنان در ورزشگاه آزادی می‌تواند سرآغازی باشد برای رخ دادن اتفاق بزرگی که هواداران فوتبال سال‌ها منتظر آن بوده‌اند. وزیر ورزش ایران پیش از این، پیشنهاد کرده که خانواده‌ها در بازی پرسپولیس و السد قطر حضور یابند.

زنان و دختران همچنان برای تماشای مستقیم مسابقات فوتبال گریم می‌کنند، ریش می‌گذارند و خود را مرد جا می‌زنند. این ریسکی است پر زحمت که خطر برخورد ماموران انتظامی را نیز در بر دارد. دخترانی که با قیافه مبدل به استادیوم‌های فوتبال می‌روند می‌گویند بیشتر تماشاچیان مرد وقتی می‌فهمند آنها زن هستند، کمک‌شان می‌کنند و مراعات‌کار می‌شوند.

وقتی عربستان، شرط همراهی مردان با زنان در استادیوم‌های ورزشی را نیز لغو کرد، صدای اعتراض زنان ایرانی بلندتر شد و کاربران فضای مجازی ایران را "تنها کشوری" خواندند که به زنان اجازه تماشای بازی فوتبال را نمی‌دهد. زنان ایران تا قبل از انقلاب بهمن ۱۳۵۷ مشکلی برای حضور در ورزشگاه‌ها نداشتند و ممنوعیت‌ها با انقلاب اسلامی رواج یافت.

یک سال پیش نیز حواشی بازی فوتبال ایران و سوریه بر متن چربید. تماشاچیان زن ایرانی را در حالی به استادیوم راه ندادند که هواداران تیم سوریه به طور خانوادگی در ورزشگاه حضور داشتند. در آن بازی، زنان سوری با پرچم حزب‌الله مسابقه را تماشا کردند.

سه سال قبل تعدادی از مخالفان حضور تماشاگران زن در مسابقات ورزشی، در مقابل ساختمان وزارت ورزش و جوانان تجمع کردند و جلوی در این وزارتخانه نماز خواندند. این تجمع در ابراز انزجار از "حضور غیرشرعی زنان در مسابقات مردان" برگزار شد. پس از بازی ایران و بولیوی دادستان کل ایران گفت حضور تماشاچیان زن هیچ توجیه شرعی ندارد و با بسترسازی حضور زنان در ورزشگاه‌ها برخورد خواهد شد.