وداع با هلموت اشمیت، با حضور سیاستمداران آلمان و جهان
HH۱۳۹۴ آذر ۲, دوشنبه
مراسم رسمی وداع با صدراعظم پیشین آلمان با حضور ۱۸۰۰ سیاست‌مدار برجسته از کشورهای مختلف در هامبورگ برگزار شد. هلموت اشمیت حدود دو هفته پیش در سن ۹۶ سالگی درگذشت.
عکس: picture-alliance/dpa/A. Heimken
تبلیغات
هلموت اشمیت، از رهبران حزب سوسیال دموکرات، از سال ۱۹۷۴ تا ۱۹۸۲ صدراعظم آلمان بود. اشمیت دهم نوامبر امسال در گذشت و مراسم رسمی وداع با او امروز دوشنبه (۲۳ نوامبر/ ۲ آذر) برگزار شد.
آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان در این مراسم، هلموت اشمیت را شخصیتی شاخص از نظر نسل‌های گوناگون و در میان طرفداران حزب‌ها و گرایش‌های سیاسی مختلف توصیف کرد.
وداع با اشمیت در کلیسای مرکزی زادگاهش، هامبورگ برگزار شد. او در سال‌های نخست فعالیت سیاسی، مسئول (وزیر) امور داخلی این شهر بود و در جریان سیل ویرانگر سال ۱۹۶۲ به عنوان "مدیر بحران‌ها" شناخته شد.
مرکل با تاکید بر این که مرگ اشمیت خلاءای در جهان سیاست و روزنامه‌نگاری برجا گذاشت، گفت: «ما با احترام عمیق در برابر مردی که آلمانی و اروپایی بزرگی بود سر تعظیم فرود می‌آوریم.»
صدراعظم پیشین آلمان از سال ۱۹۸۲ تا واپسین روزهای پیش از مرگش یکی از منتشرکنندگان هفته‌نامه معتبر "دی‌سایت" بود.
آنگلا مرکل: مرگ اشمیت خلاءای در جهان سیاست و روزنامه‌نگاری برجا گذاشت. ما با احترام عمیق در برابر مردی که آلمانی و اروپایی بزرگی بود سر تعظیم فرود می‌آوریمعکس: picture-alliance/dpa/T. Schwarz
آنگلا مرکل خاطر نشان کرد که جایگاه والا و احترام‌برانگیز اشمیت ریشه در احساس مسئولیت او و آمادگی برای پذیرش مسئولیت در موقعیت‌های خطیر و دشوار دارد.
اشمیت سالیان طولانی در نظرسنجی‌های گوناگون جایگاه محبوب‌ترین صدراعظم و سیاست‌مدار آلمانی پس از جنگ دوم جهانی را به خود اختصاص داده بود.
صدراعظم آلمان خطابه خود در مراسم وداع با اشمیت را با این عبارت به پایان رساند: «هلموت اشمیت عزیز، جای شما کنار ما خالی خواهد بود.»
هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق ایالات متحده آمریکا یکی از شرکت‌کنندگان در مراسم یاد شده بود. کیسینجرکه از ۶۰ سال پیش با اشمیت ارتباط داشت او را "دوست خاص" خود خواند.
وزیر خارجه سابق آمریکا می‌گوید هلموت اشمیت از بسیاری از سیاستمداران پس از جنگ دوم جهانی فرهیخته‌تر بود.
در مراسم وداع با هلموت اشمیت شخصیت‌های سیاسی مهم آلمان و جهان حضور داشتندعکس: Getty Images/S. Gallup
او در سخنرانی کوتاهی که به زبان آلمانی ایراد شد گفت، اشمیت تجسم شهامت و دوراندیشی بود؛ شهامت برای مقابله با رکود و جمود و دوراندیشی، برای این که کشتی سیاست را از دریاهای پرتلاطم به سلامت عبور دهد.
در این مراسم رئیس جمهور آلمان، یواخیم گاوک و شخصیت‌های برجسته تمام احزاب اصلی آلمان نیز حضور داشتند.
سه رئیس جمهور پیشین آلمان، رومان هرتسوگ، هرست کوهلر و کریستین وولف از دیگر حاضران در این مراسم بودند.
پس از مراسم رسمی در کلیسای مرکزی هامبورگ، تابوت هلموت اشمیت برای خاکسپاری با حضور دوستان و بستگان نزدیک به گورستان "اولزدورف" منتقل شد.
صدراعظم‌های آلمان؛ از آدناوئر تا مرکل
آلمان از پایان جنگ جهانی دوم به این سو ۸ صدراعظم داشته است. صدراعظم کنونی آلمان، آنگلا مرکل اولین زن در این مقام است. در عکس‌های زیر نگاهی می‌اندازیم به ۷چهره‌ای که قبل از مرکل صدراعظم آلمان بوده‌اند.
عکس: picture-alliance/dpa
کنراد آدناوئر (Konrad Adenauer)
او رهبر حزب دمکرات مسیحی، اولین صدراعظم آلمان (غربی) پس از جنگ جهانی دوم بود. آلمان غربی که در پی جنگ تحت اشغال نیروهای متفقین بود در دوره زمامداری او به جمهوری فدرال بدل شد و دوباره استقلال سیاسی خود را بازیافت. به لحاظ سیاست بین‌المللی آلمان تحت رهبری آدناوئر در اردوگاه غرب قرار گرفت. سبک حکومت آدناوئر آمرانه توصیف شده است. دوران صدراعظمی آدناوئر از سال ۱۹۴۹ تا ۱۹۶۳ ادامه داشت.
عکس: picture alliance/Kurt Rohwedder
لودویگ ارهارد (Ludwig Erhard)
ارهارد هم مثل آدناوئر از حزب دمکرات مسیحی بود و دوران صدراعظمی او از ۱۹۶۳ تا ۱۹۶۶ طول کشید. ارهارد در دوران آدناوئر وزیر اقتصاد بود و به سبب طرح‌هایش در راستای ایجاد اقتصاد بازار با جهت‌گیری‌های اجتماعی، محبوبیت یافته بود. هنوز هم از وی به عنوان پدر "معجزه اقتصادی" آلمان پس از جنگ یاد می‌شود. علاقه به سیگار نیز شاخص دیگری برای ارهارد بود و معمولا سیگاری در دست یا میان لب‌هایش دیده می‌شد.
عکس: picture-alliance/dpa
کورت گئورگ کیسینگر (Kurt Georg Kiesinger)
او هم تنها سه سال (۱۹۶۶-۱۹۶۹) صدراعظم آلمان بود. کیسینگر از حزب دمکرات مسیحی بود و برای اولین بار در تاریخ پس از جنگ توانست ائتلافی از این حزب و حزب سوسیال دمکرات شکل دهد و اقتصاد را دوباره رونق بخشد. سابقه کیسینگر، به خصوص در سال‌های اول حکومت نازی‌ها بحث‌انگیز بود. و صدراعظم‌شدن او به عنوان نمادی از عدم برخورد کافی و جدی نخبگان سیاسی آلمان با سال‌های حکومت هیتلری و دست‌اندرکاران آن تلقی می‌شد.
عکس: picture-alliance/dpa
ویلی برانت (Willy Brandt)
برانت اولین صدراعظم سوسیال دمکرات آلمان در دوران پس از جنگ بود و تحولات گسترده‌ای را در عرصه سیاسی و اجتماعی رقم زد. او با اقدام تاریخی خود یعنی زانو‌زدن در برابر بنای یادبود کشته‌شدگان قیام ورشو علیه نیروهای حکومت هیتلری، عملا به اراده آلمان برای پوزش از گذشته خویش بعد تازه‌ای بخشید. در عرصه داخلی ایجاد دولت رفاه در زمان برانت اوج تازه‌ای یافت. ویلی برانت در سال‌های ۱۹۶۹ تا ۷۴ صدراعظم آلمان بود.
عکس: picture-alliance/dpa
هلموت اشمیت (Helmut Schmidt)
اشمیت با استعفای ویلی برانت صدراعظم آلمان شد. دوران زمامداری او با بحران نفت، تورم و رکود اقتصادی همراه بود. او سعی کرد، با برنامه و نتیجه‌مند به مقابله با این مشکلات برود. فعالیت‌های گروه تروریستی "فراکسیون ارتش سرخ" در آلمان هم در دوران دولت وی به اوج خود رسید. او در برابر این گروه و گروگان‌گیری‌ها و ترورهای آن کوتاه نیامد و به درخواست‌های آن بی‌توجه ماند. اشمیت تا سال ۱۹۸۲ صدراعظم آلمان بود.
عکس: picture-alliance/dpa
هلموت کهل (Helmut Kohl)
کهل که از سال ۱۹۸۲ در رأس ائتلاف حزب دمکرات مسیحی و حزب دمکرات‌های آزاد صدراعظمی آلمان را به عهده گرفت به مدت ۱۷ سال در این مقام ماند و رکورددار شد. سال‌های زمامداری او به سال‌های کم‌تحرکی در زمینه اصلاحات معروف شده‌اند. با این همه نقش او در وحدت دو آلمان پس از فروپاشی دیوار برلین، تاریخی و قابل اعتنا تلقی می‌شود. در زمینه وحدت اروپا و گسترش و تعمیق روندها در اتحادیه اروپا نیز کهل نقشی مهم داشت.
عکس: picture-alliance/dpa
گرهارد شرودر (Gerhard Schröder)
شرودر پایان‌بخش دوران دراز صدراعظمی کهل بود. او سال ۱۹۹۸ با پیروزی حزب سوسیال دمکرات اولین ائتلاف با حزب سبزها در تاریخ معاصر آلمان را شکل داد و خود در رأس این ائتلاف قرار گرفت. در دوران شرودر ارتش آلمان در چارچوب ناتو مجددا به ماموریت‌های جنگی ورای مرزهای آلمان اعزام شد. اصلاحات انقباضی دولت وی در سیستم رفاه آلمان که به "منشور ۲۰۱۰ " مشهور است بحث‌ها و اختلافات فاحشی در حزب و جامعه برانگیخت.
عکس: picture-alliance/dpa
آنگلا مرکل (Angela Merkel)
مرکل که از سال ۲۰۰۵ در رأس دولت آلمان است اولین زن در تاریخ آلمان و حزب دمکرات مسیحی است که عهده‌دار این مقام می‌شود. یکی از بزرگترین چالش‌های دوران او بحران مالی سال ۲۰۰۷ است که اتحادیه اروپا همچنان از آن رهایی نیافته و آلمان را هم به عنوان قدرتمندترین اقتصاد این اتحادیه به خود مشغول کرده است. شیوه زمامداری او بیشتر عمل‌گرا توصیف می‌شود. یکی از شاخص‌های مرکل تنوع رنگ‌های کت‌هایی است که می‌پوشد.
