وظايف پيش روى جواد مالكى، نخست وزير جديد عراق
۱۳۸۵ اردیبهشت ۳, یکشنبهدارد.
نخست وزير جديد عراق جواد مالكى به عنوان شخصيتى شناخته شده است كه مىتواند خواست خود را به كرسى بنشاند و نيز بسيار مصلحتگراست. بدين ترتيب نخست وزير جديد عراق داراى خصوصياتى كاملا متفاوت از خصوصيات نخست وزير پيشين ابراهيم جعفرى است. اغلب به ابراهيم جعفرى انتقاد مىكردند كه كنارهگير و ضعيف است و تنها علائق شيعيان را دنبال مىكند. اما مهمترين احزاب شيعى و سنى عراق از مالكى پشتيبانى مىكنند. مالكى سالها عضو رهبرى حزب الدعوة، بزرگترين حزب شيعه در عراق بود و بدين لحاظ مشكلهاى كشورش را از نزديك مىشناسد.
امريكا نيز از انتخاب مالكى استقبال كرد. رييس جمهور امريكا، جورج دبليو بوش گفت: ”تصميم تاريخى عراقیهای مصمم امريكا را مطمئنتر مىسازد.“ وزير امور خارجه امريكا، كاندوليزا رايس، مالكى را سياستمدارى ناميد كه امريكا مىتواند با آن همكارى داشته باشد. رايس گفت كه اين روزها براى عراق روزهايى مهماند. روز جمعه بود كه احزاب شيعى اعلام كردند كه ديگر از ابراهيم جعفرى حمايت نخواهند كرد و بجاى آن خواستار به روى صحنه آمدن مالكى هستند.
اينك مالكى يك ماه وقت دارد تا كابينه وزيران را تشكيل دهد. حساسترين پستها وزارت كشور و وزارت نفت به شمار مىروند، كه مىتوانند نقش مهمى براى ايجاد وحدت و اعتماد در ميان مردم عراق داشته باشند. سليم الجبورى كه استاد رشته حقوق در دانشگاه بعقوبه عراق است در مصاحبهاى گفت: ”اينكه دعواى سياسى بر سر تشكيل دولت را از سر گذرانده باشيم هنوز به معناى آن نيست كه بحران سياسى در عراق حل شده است.“ اين استاد حقوق افزود كه مالكى بايد به مسائلى بسيار دشوار بپردازد چون اشغال نظامى عراق، خودمختارى مناطق، نيروهاى شبه نظامى و محلهاى بازجويى غيرقانونى.
از جمله وظايف مالكى به عنوان رييس دولت عراق اين است كه بكوشد تا گروههاى متخاصم مذهبى و قومى را به يكديگر نزديك كند، جلوى ناآرامیها را بگيرد و بار ديگر چرخ اقتصاد كشور را به چرخش وادارد تا جلوى برپايى جنگ داخلى گرفته شود.
مالكى در كنفرانسى مطبوعاتى گفت: ”همگى ما خانوادهاى واحد را تشكيل خواهيم داد كه پايه آن بر اصل و نسب قومى و دينى استوار نخواهد بود.“ اما ناظران سياسى ترديد دارند كه مالكى بتواند، به عنوان يكى از رهبران مهمترين احزاب شيعى، از عهده چنين وظيفهاى برآيد. در گذشته به مالكى انتقاد شده بود كه موجب ايجاد جدايى ميان اقشار مردم مىشود، زيرا او در حرفهايش به سنيان، كردها، ارتش امريكا و حتى رفيقان حزبى خود حمله كرده بود.