برگیت فیشر، قایقران جاودانه آلمانی است. او در شش دوره المپیک از المپیک مسکو در سال ۱۹۸۰ تا المپیک آتن در سال ۲۰۰۴ حضور داشت و در هر دوره حداقل یک مدال طلا بدست آورده است. او در طول دوران فعالیت ورزشی خود ۲۷ بار قهرمان جهان شد و بالاخره در سال ۲۰۱۲ و در سن ۵۰ سالگی برای همیشه با "پارو" واع کرد.

هنری ماسکه، "بوکسور جنتلمن" آلمان خوانده می‌شود. افسر سابق ارتش آلمان شرقی در سال ۱۹۸۸ مدال طلای المپیک را تصاحب کرد. او در سال ۱۹۹۰ وارد دنیای بوکس حرفه‌ای شد و سه سال بعد عنوان قهرمانی جهان در نیمه سنگین را بدست آورد و تا سال ۱۹۹۶ قهرمان جهان بود. پخش مستقیم مبارزات او در تلویزیون آلمان باعث خالی شدن خیابان‌ها می‌شد. بعدا در فیلمی نقش "ماکس اشملینگ" بوکسور افسانه‌ای آلمان را ایفا کرد.

ینس وایس فلوگ، قهرمان پرش با اسکی آلمان در المپیک‌های ۱۹۸۴ تا ۱۹۹۴ در مجموع ۳ مدال طلا و ۱ مدال نقره بدست آورده است. او همچنین سه عنوان قهرمانی جهان و تصاحب ۳۳ کاپ جهانی و چهار پیروزی در تورنومنت سال نو پرش با اسکی را در کارنامه خود دارد. او که ملقب به عقاب پیست اسکی است پر افتخار‌ترین پرنده ورزش‌های زمستانی تاریخ آلمان به حساب می‌آید.

هایکه درکسلر پیش از وحدت هم در رشته پرش طول رقابت‌های جهانی و المپیک صاحب مدال شده بود. پس از وحدت در المپیک ۱۹۹۲ بارسلونا و ۲۰۰۰ سیدنی هم طلا کسب کرد. علیرغم اینکه در آغاز دهه نود رابطه او با پلیس امنیتی و شرکت در برنامه دوپینگ دولتی آلمان شرقی افشا شد، با این حال از محبوبیت او کاسته نشد.

ماتیاس زامر در پایان دهه ۸۰ میلادی از پدیده‌های فوتبال آلمان شرقی بود. او در سال ۱۹۹۰ به اشتوتگارت پیوست و در سال ۹۲ قهرمان بوندس لیگا شد، پس از مدتی کوتاه در اینترمیلان به دورتموند پیوست و دوبار دیگر قهرمان فوتبال آلمان و چمپینز لیگ شد. او کاپیتان تیم ملی بود که در سال ۱۹۹۶ قهرمان اروپا شد.

لارس ریدل (سمت چپ) و یورگن شولت قهرمانان پرتاب دیسک آلمان که تقریبا همیشه با هم در مسابقات حضور داشتند. رکورد جهانی شولت در سال ۱۹۸۶ هنوز هم پابرجاست. او در سال ۱۹۸۸ قهرمان المپیک شد. لارس ریدل که هفت سال جوانتر از شولت است با کمک او میادین جهانی را تصاحب کرد و پنج عنوان قهرمانی جهان و قهرمانی المپیک ۱۹۹۶ را بدست آورد.

فرانسیسکا فان المزیک در سال ۱۹۹۲ چهارده ساله بود که رکورد شنای آزاد ۵۰ متر جهان را شکست. در المپیک بارسلون دو نقره و یک برنز دیگر هم بدست آورد و به اولین ستاره بعد از وحدت دو آلمان تبدیل شد.

اولف کرستن (سمت راست) در سال ۱۹۹۰ از دینامو درسدن در شرق آلمان به بایر لورکوزن در غرب پیوست. او یکی از موفق‌ترین فوتبالیست‌های بوندس لیگا بود که در ۳۵۰ بازی خود ۱۸۲ گل بثمر رساند. اولاف توم (سمت چپ) هم از دیگر بازیکنان موفق شرق آلمان بود که در غرب به میدان می‌رفت.

کاترینا ویت اسطوره اسکیت روی یخ آلمان موفق شد در دو المپیک سارایوو یوگسلاوی (سابق) در سال ۱۹۸۴ و کالگری کانادا در سال ۱۹۸۸ مدال طلا را تصاحب کند. او سپس ده سال به آمریکا رفت و در بخش نمایشی اسکیت روی یخ فعالیت کرد. کاترینا ویت در سال ۲۰۰۵ بینادی برای کودکان تاسیس کرد.

اولاف لودویگ پس از کسب طلای المپیک در سال ۱۹۸۸ به دنیای دوچرخه‌سواری حرفه‌ای پیوست و در سال ۱۹۹۰ در سه مرحله "تور د فرانس" پیروز شد و تریکوی سبز را تصاحب کرد. او در سال ۱۹۹۲ و در آخرین مرحله این تور در شانزلیزه پیروز شد و در همین سال هم در کاپ جهانی پیروز شد.

اریک زابل (سمت چپ) دیگر رکاب زن اهل آلمان شرقی بود که پس از وحدت وارد دنیای حرفه‌ای شد و شش بار پیراهن سبز تور د فرانس را برتن کرد. یان اولریش (سمت راست) اولین رکاب‌زن آلمانی بود که در سال ۱۹۹۷ عنوان قهرمانی تور دفرانس را بدست اورد و در سال ۲۰۰۰ قهرمان المپیک شد. آزمایش دوپینگ هر دو دوچرخه‌سوار بعدا مثبت اعلام شد.

قهرمانان بیاتلون (اسکی صحرانوردی و تیراندازی) تکرار نشدنی آلمان. از چپ به راست: فرانک لوک، مارک کرشنر، سون فیشر، ریکو گروس در رقابت‌های تیمی المپیک‌های ۱۹۹۲، ۱۹۹۴ و ۱۹۹۸ سه بار مدال طلا را بر گردن آویختند. هر یک از آن‌ها نیز بارها تنهایی یا تیمی عناوین قهرمانی جهان را بدست آورده‌اند.