لیو شیائوبو دهه‌ها از عمر خود را صرف مبارزه در راه دمکراسی برای چین کرد. او در سال ۱۹۵۵ در کلان‌شهر چانگچون، واقع در شمال غربی چین، به دنیا آمد. تحصیلات دانشگاهی خود را در پکن انجام داد و در همانجا از سال ۱۹۸۴ به تدریس پرداخت.

لیو شیائوبو از سال ۱۹۸۹ به عنوان استاد میهمان چند دانشگاه در کشورهای غربی به تدریس پرداخت. اما برای شرکت در جنبش دمکراسی‌خواهی میدان تیان‌آن‌من به پکن بازگشت. پس از سرکوب خونین جنبش در سال ۱۹۸۹ برای نخستین بار بازداشت شد. او در سال‌های پس از آن بارها روانه زندان شد.

لیو شیائوبو در سال ۲۰۰۸ از جمله تدوین‌کنندگان بیانیه‌ای بود به نام "منشور ۰۸" که ۳۰۰ تن از روشنفکران چین آن را امضا کرده بودند. روشنفکران چینی در این بیانیه خواستار "حکومتی آزادتر و دمکراتیک‌تر" در کشورشان شده بودند.

هنگامی که لیو در سال ۲۰۰۹ به اتهام تلاش برای تضعیف و براندازی دولت چین محاکمه می‌شد، هوادارانش به نشانه همبستگی با او، نوارهای زرد بر نرده‌های جلوی ساختمان دادگستری گره زدند. پلیس به سرعت اقدام به باز کردن نوارها از نرده‌ها کرد.

محکومیت لیو شیائوبو به ۱۱ سال زندان هم در هنگ کنگ که منطقه ویژه اداری چین محسوب می‌شود و هم در خود چین اعتراض‌های زیادی را برانگیخت.

در سال ۲۰۱۰ کمیته نوبل لیو شیائوبو را به عنوان برنده جایزه نوبل صلح برگزید. صندلی او هنگام اعطای جایزه در شهرداری اسلو خالی بود. در آن روز او در زندان به سر می‌برد.

لیو شیا، همسر شیائوبو، به طور مداوم درخواست آزادی شریک زندگی‌اش را می‌کرد. مقامات چینی لیو شیا را در حبس خانگی نگاه داشتند. ماموران امنیتی چین لیو هیو، برادر شیابائو را نیز دستگیر و در سال ۲۰۱۳ به ۱۱ سال حبس محکوم کردند. اقدام دولت چین هشداری به همه خانواده شیابائو تلقی می‌شد.

لیو شیا، همسر شیابائو، عکاسی شناخته‌شده در سطح جهانی است. نمایشگاه‌های آثار او از جمله در آلمان برگزار شده است. تصویر بالا عکسی است که توسط لیو شیا از همسرش گرفته شده، با عروسکی که در چند اثر عکاسی دیگر او هم دیده می‌شود.

پزشکان در آغاز سال ۲۰۱۷ تشخیص دادند که لیو شیابائو مبتلا به سرطان کبد است. او را به بیمارستانی منتقل کردند. کشورهای غربی چون آمریکا و آلمان از چین خواستند که اجازه دهد لیو برای معالجه به خارج سفر کند. چین این درخواست را رد کرد. لیو شیابائو در ۱۳ ژوئیه ۲۰۱۷ از دنیا رفت.