پلاستیک در محصولات آرایشی؛ خطری که جدی گرفته نمیشود؟
۱۴۰۰ فروردین ۳, سهشنبه
سازمان گرین پیس ۶۶۴ محصول آرایشی بهداشتی را از نظر مقدار پلاستیک موجود در آنها بررسی کرده است. در ۵۰۲ مورد ردپای پلاستیک را به ویژه در لوازم آرایشی چشم و لب و آن هم از برندهای مشهور پیدا کرد.
تبلیغات
هر انسان به طور متوسط هر هفته تا ۵ گرم پلاستیک وارد بدنش میکند. ۵ گرم چیزی معادل وزن یک کارت عابربانک است و پلاستیکی که به این وزن وارد بدن میشود میتواند از مواد خوراکی، آب یا هوا آمده باشد. مواد آرایشی در این میانه چه نقشی بازی میکنند؟
تحقیق سازمان محیط زیست صلح سبز یا گرین پیس نشان میدهد که هنوز هم بسیاری از محصولات آرایشی حاوی پلاستیک هستند. این سازمان در تحقیقات خود در این باره ثابت کرده که در ۵۰۲ مورد از ۶۶۴ محصول مورد بررسی قرار گرفته از ۱۱ برند مشهور لوازم آرایشی، مواد پلاستیکی پیدا شده است. این سازمان در پایان این تحقیقات و با توجه به یافتهها نتیجهگیری کرده است که تدابیر داوطلبانه در آلمان برای چشمپوشی از مصرف پلاستیک در محصولات آرایشی که به عهده خود تولیدکنندگان گذاشته شده، راهگشا و کافی نیستند.
برای این مطالعه ابتدا به دادههایی مراجعه شد که شرکتها روی وبسایتهای خود در مورد مواد به کار رفته در این محصولات ذکر کردهاند. نتیجه اینکه در ۷۶ درصد از محصولات انواعی از ۵۳۰ نوع پلیمر یافت شد.
یک چهارم محصولات حاوی میکروپلاستیک و بقیه محصولات حاوی پلاستیک در فرمهای مایع، نیمه جامد یا حلال بودند. در گام بعدی گرین پیس در مطالعات خود یازده محصول را انتخاب کرد و در آزمایشگاه با دقت بیشتری به بررسی آنها پرداخت.
محصولات آرایشی چشم و لب بیش از همه حاوی پلاستیک
بررسیها نشان میدهند که محصولات آرایشی که با حساسترین نقاط چهره یعنی چشم و لب در تماساند، بیش از دیگر محصولات حاوی مواد پلاستیکی هستند که به راحتی به دهان و راههای تنفسی مصرفکننده وارد میشوند. بیشترین حجم مواد پلاستیکی در محصولات آرایشی چشم، برق لب و رژ لب پیدا شد: ۹۰ درصد در محصولات آرایشی چشم، ۷۳ درصد در رژلب و برق لب، ۵۱ درصد در کرم پودرها.
محققان این حجم بالا از مواد پلاستیکی را در برندهای مشهور محصولات آرایشی یافتند. بیشترین سهم محصولات حاوی پلاستیک با ۸۵ درصد از آن "میبلین" (شرکت تولید لوازم آرایشی آمریکایی) بود و پس از آن دبورا (۸۴ درصد) و سفورا (برندی فرانسوی) و لنکوم شرکت لوازم و محصولات آرایشی بهداشتی فرانسوی متغلق به لورئال) با ۷۷ درصد.
این در حالی است که اتحادیه صنایع محصولات بهداشتی و آرایشی در آلمان به چندین تحقیق منتشرشده در اینترنت اشاره میکند و میگوید خطر سلامتی از طریق میکروپلاستیکها به اثبات نرسیده است.
گرین پیس در مقابل مینویسد، این شرکتها در توضیحاتشان همه این محصولات را محصولاتی فاقد مواد پلاستیکی عنوان کردهاند که این مسئله صحت ندارد. به نوشته این سازمان بسیاری از تولیدکنندگان به تعریفی رجوع میکنند که پلاستیک مایع، ژل یا واکسمانند را در در دسته پلاستیکها قرار نداده است.
درخواست گرین پیس از دولت آلمان
این سازمان زیست محیطی معتقد است که تلاش دولت آلمان برای حذف پلاستیک از صنایع تولید لوازم آرایشی با کمک داوطلبانه صاحبان این صنایع، شکست خورده است.
ویولا وولگموت، کارشناس گرین پیس میگوید، هفت سال گفتوگو با این صنایع برای همکاری داوطلبانه به نتیجهای نرسیده است و ما با این واقعیت روبرو هستیم که "همچنان به طور منظم در حال مالیدن پلاستیک به صورتمان هستیم، گاه به شکل کرم پورد، گاه به شکل رژلب".
گرین پیس خواستار ممنوع کردن مصرف مواد پلاستیکی در مواد آرایشی از سوی دولت فدرال در آلمان شده است.
لاک ناخن زنان، از آغاز تا به امروز
رنگآمیزی ناخن زنان تاریخی طولانی دارد و درآغاز مختص اشراف بوده است. حالا لاک ناخن و ناخنهای مصنوعی با طرح و رنگهای گوناگون جهانی شده و جزیی جداییناپذیر از استایل برخی زنان را تشکیل میدهد.
عکس: picture-alliance/dpa
رنگآمیزی ناخن زنان تاریخچهای طولانی دارد. سه هزار و دویست سال قبل از میلاد مسیح زنان اشراف چینی اهمیت ویژهای به ناخنهایشان میدادند و آنها را به کمک رنگ حاصل از برگ گل رنگآمیزی میکردند.
عکس: picture-alliance/dpa
در قرون گذشته، ناخنهای بلند، تمیز و مرتب نشانی از "اشرافیت و ثروت" بود. زنانی که دارای ناخنهایی بلند بودند این پیام را القا میکردند که خود نیاز به انجام کار با دست ندارند و "خدمه" در اختیارشان است. (عکس: کریس والتون در سال ۲۰۱۱ رکورددار بلندترین ناخن جهان بود. او ۱۸ سال ناخنهایش را کوتاه نکرده بود)
عکس: GUINNESS WORLD RECORDS BUCH 2012 - Ryan Schude
در مصر باستان نیز رسیدگی به ناخنهای دست و رنگآمیزی آن از اهمیت بالایی برخوردار بود. جالب اینکه رنگ ناخنها جایگاه اجتماعی زنان را مشخص میکرد. رنگهای تیره مختص زنان مرفه بود و دیگر زنان از رنگهای روشن استفاده میکردند.
عکس: picture-alliance/dpa
طول ناخن زنان اشراف اسپانیایی در قرن چهارده میلادی به ۲۰ سانتیمتر میرسید و آنها ناخنهایشان را برای جلب توجه براق میکردند.
عکس: picture-alliance/dpa
در یکصد سال پیش نوعی لاک براق ناخن وجود داشت که با قلمی از جنس موی شتر بر روی ناخن کشیده میشد، اما این لاک تنها یک روز دوام داشت.
عکس: picture-alliance/dpa
با ابداع رنگ اتومبیل و ایجاد تغییراتی در آن، "لاک ناخن" متولد شد و در سالهای ۱۹۲۰ میلادی استفاده از آن در بین زنان عمومی شد، اما کیفیت این "لاک" چندان خوب نبود و سطح ناخن را کاملا نمیپوشاند.
عکس: picture-alliance/dpa
با ورود "لاک" به بازار، اقشاری از زنان در سالهای ۱۹۲۰ میلادی بنا به دلایل "اخلاقی، مذهبی و سنتها" از آن استقبال نکردند. حالا اما استفاده از لاک جهانی شده است.
عکس: picture-alliance/dpa
کیفیت "لاک" ناخن از سال ۱۹۳۲ بهبود یافت و غلظت آن به گونهای شد که همه سطح ناخن را میپوشاند.
عکس: picture-alliance/dpa
در سالهای اخیر بهغیر از رنگ کلاسیک قرمز، بسیاری از رنگهای دیگر نیز بر روی ناخنهای بانوان راه یافتهاند.
عکس: picture-alliance/AP
در سالهای اولیه رنگهای استفاده شده در لاک ناخن و بخصوص پاککنندههای شیمیایی تاثیرات نامطلوبی بر روی ناخن داشتند، اما کیفیت این مواد بهتدریج بهبود یافت.
عکس: picture-alliance/dpa
سالنهای مانیکور "Manucure" که بطور تخصصی فقط به ناخنها و زیبایی آن میپردازند در بسیاری از شهرها برپا شده و از رونق بسیاری برخوردار هستند.
عکس: picture-alliance/dpa
طبق حکم یک دادگاه در سال ۲۰۱۱ کارفرما حق تعیین رنگ لاک ناخن را ندارد. این حکم پس از شکایت یک خانم کارمند در آلمان از شرکتی که در آن کار میکرد صادر شد. این شرکت کارمندان زن خود را از استفاده از ناخنهای چند رنگ به هنگام کار منع کرده بود.
عکس: picture-alliance/dpa
حتی ناخنهای مصنوعی نیز تاریخی طولانی دارند. زنان چینی در سلسله "مینگ" بین قرن ۱۴ تا ۱۷ میلادی از این ناخنها استفاده میکردند. (عکس: ناخنهای مصنوعی با لامپهای LED در ژاپن)
عکس: Yoshikazu Tsuno/AFP/Getty Images
زنان یونانی نیز در قرن نوزدهم از پوست پسته برای زیبایی ناخنهایشان استفاده میکردند. (عکس: ناخنهای مصنوعی با پرچم آلمان به هنگام جام جهانی فوتبال)
عکس: picture-alliance/dpa
حالا این ناخنهای مصنوعی در همه رنگ و مدل با طرحهای گوناگون قابل خریداری هستند.
عکس: picture-alliance/dpa
در سال ۱۹۳۴ اختراع اولین ناخن مصنوعی در کالیفرنیا به ثبت رسید. ناخنی که به راحتی بر روی ناخن اصلی میچسبید و بدون صدمه رساندن به آن از ناخن جدا میشد.