پلمب دفتر انجمن روزنامهنگاران تهران؛ تعرض به آزادی صنفی
۱۴۰۴ مرداد ۳۰, پنجشنبه
انجمن صنفی میگوید "نزاع بر سر ساختمان نیست" بلکه بحث "آزادی فعالیتِ حرفهای روزنامهنگاران و چندصداییِ جامعه" مطرح است. این تشکل اعلام کرد با توجه به تعاملِ دو سال گذشته با شهرداری، از مسیرهای قانونی و صنفی برای دفاع از حقوق اعضا استفاده خواهد کرد و دربارهٔ اقدامات بعدی اطلاعرسانی میکند.
اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه وله
پس از ماهها رایزنی بینتیجه، محل استقرار انجمن در روزهای سهشنبه ۲۸ مرداد ۱۴۰۴ و چهارشنبه ۲۹ مرداد ۱۴۰۴ بازپسگیری و پلمب شد. مأموران شهرداری منطقهٔ ۳ تابلوی انجمن را پایین آوردند و درِ ورودی را قفل زدند. بنا به اعلام انجمن، فعلاً تنها فرصت محدود برای جمعآوری وسایل داده میشود و این نهاد صنفی تا اطلاع ثانوی مکان مشخصی برای پیگیری امور اعضا ندارد.
مبنای حقوقیِ واگذاری و روند بازپسگیری
بهگفتهٔ انجمن، ساختمان پیشتر بر پایهٔ بند ۶ مادهٔ ۵۵ قانون شهرداریها و ذیل کمیسیون حمایت از فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی زیر نظر شهردار به روزنامهنگاران واگذار شده بود. با "غیرفعالشدن عملی" این کمیسیون در دورهٔ جدید مدیریت شهری، روندِ "بازپسگیری گزینشی" برخی اماکن آغاز شده است. پرسش انجمن این است که در میان صدها ملکی که شهرداری در اختیار نهادها و اشخاص قرار داده، چرا یک نهاد صنفیِ روزنامهنگاری در اولویت تخلیه قرار گرفته است؟
الگوی تکرارشونده از نهادهای علمی تا صنفی
در کنار این اقدام، از تخلیهٔ "خانهٔ اندیشمندان علوم انسانی" و فشار بر "انجمن جامعهشناسی ایران" نیز بهعنوان نمونههای مشابه یاد شده است. منتقدان میگویند این روند نشاندهندهٔ محدودسازیِ فزایندهٔ فعالیتهای مستقل علمی و صنفی در پایتخت است و میتواند دامنگیر دیگر تشکلهای مستقل نیز شود.
دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید
اکبر منتجبی، رئیس هیئتمدیرهٔ انجمن صنفی روزنامهنگاران استان تهران، با تأکید بر سیاسیبودن تصمیم گفت ظاهر امر "حقوقی" جلوه داده میشود، اما در عمل استقلال صنف هدف قرار گرفته است. بهگفتهٔ او، همزمان با پلمب دفتر انجمن، ساختارهایی مانند "خانهٔ روزنامهنگاران شهر" با بودجهٔ عمومی تقویت میشود که نتیجهاش "تضعیف روزنامهنگاریِ مستقل و تقویت روزنامهنگاریِ مدیریتشده" است. او همچنین زمانبندی پلمب در ایام تعطیلی و تعویق جلسات شورا را محدودکنندهٔ مسیرهای پیگیری فوری دانست.
انجمن صنفی میپرسد: آیا تهران "شهرِ همه" است یا "شهرِ نزدیکان"؟ این تشکل خواستار شفافسازی حقوقی، توقف روندهای سلبی، و رعایت حق فعالیت آزادانهٔ نهادهای صنفی شده و میگوید پیگیریهای قانونی و صنفی برای صیانت از حقوق روزنامهنگاران ادامه خواهد یافت.