نتایج پژوهش انستیتوی مطالعات سیاسی خاور نزدیک در واشنگتن تاریخ ژوئن سال جاری میلادی (۲۰۰۹) را بر خود دارد.

این پژوهش نشان می‌دهد که مسلح شدن ایران به سلاح اتمی تاثیرات عظیمی را بر آینده‌ی دولت‌های عربی و سرنوشت آنان خواهد گذاشت. از جمله اینکه این امر ابزاری برای تحقیر رژیم‌های عرب خواهد شد و آنها را به حوزه‌ی نفوذ جمهوری اسلامی ایران خواهد کشاند.

در این پژوهش آمده است، در صورت دستیابی جمهوری اسلامی به بمب اتمی، ایران گامی بلند در جهت استقرار خود به عنوان قدرتی منطقه‌ای بر خواهد داشت و بدین‌گونه خواهد توانست با قدرت عمل بیشتری در مسایل داخلی اعراب، بویژه در عراق، سوریه، لبنان و مناطق فلسطینی مداخله کند.

یکی دیگر از نتایج تحقیقات این انستیتوی پژوهشی این است که ایران به عنوان یک قدرت نظامی اتمی، میان مردم کوچه و بازار کشورهای عربی نیز محبوبیت خواهد یافت؛ امری که رژیم‌های عربی تاکنون موفق به انجام آن نشده‌اند. سیاست یک ایران اتمی در مقابل رژیم‌های عربی تهاجمی‌تر و خشن‌تر خواهد شد. آنگاه ایران می‌تواند تلاش کند، برای نمونه، سیاست نفت خود را به دولت‌های عربی تحمیل کند تا بهای نفت را بالا نگه دارد و در همان حال خود با ظرفیت کامل به تولید نفت ادامه دهد.

نتایج پژوهش این انستیتو همچنین نشان می‌دهد که ارتقاء ایران به سطح یک قدرت اتمی می‌تواند گروه‌های افراطی همچون حماس و حزب‌الله را ترغیب کرده و باعث غرور اسلام افراطی در کل جهان شود.

سلاح اتمی ایران همچنین می‌تواند تاثیری عظیم بر موقعیت پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای در خاورمیانه بگذارد. نتایج پژوهش مذکور نشان می‌دهد که رژیم‌های عربی همین حالا هم، به دلیل توانایی‌های هسته‌ای اسراییل، از سیستم منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای ناراضی‌اند و پیشرفت هسته‌ای ایران تنها می‌تواند این نارضایتی را تقویت کند.

انستیتوی مطالعات سیاسی در واشنگتن ادامه می‌دهد که این دولت‌ها سپس می‌توانند پا جا پای ایران بگذارند، دست‌کم با توسعه‌ی حوزه‌های انرژی اتمی و با فشار بر عرضه‌کنندگان، روند تحویل گرفتن فناوری هسته‌ای را تسریع کنند.

طبق نتایج پژوهش این انستیتو، این احتمال نیز وجود دارد که دولت‌های عربی همکاری خود را با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی محدود کرده و از اثربخشی این نهاد، که در هر حال محل سوال است، بکاهند.

BB/SN