نام فردی مرکوری، خواننده،آهنگساز و ترانه‌سرای بریتانیایی با گروه اسطوره‌ای راک کوئین پیوند خورده است. مرکوری نه تنها از صدای منحصر‌به‌فرد و پرقدرتی برخوردار بود، بلکه در مجری‌گری و اجرای روی صحنه قابلیت‌هایی کم‌نظیر داشت. او اگر در قید حیات می‌بود، پنجم سپتامبر ۲۰۲۱ (۱۴ شهریور ۱۴۰۰) تولد ۷۵ سالگی خود را جشن می‌گرفت.

نام خانواده مرکورى که از ایرانیان زرتشتى مهاجر به هندوستان بوده‌اند، در اصل بولسرا است. نام اصلى او که در پنجم سپتامبر سال ۱۹۴۶ در زنگبار به دنیا آمد، هم فرخ بود. این نام پس از رفتن به انگلستان به فردریک و سپس به فردى مبدل شد. فردى نام فامیل خود را هم از سیاره مرکور (عطارد) وام گرفت. مرکورى در لندن ابتدا در رشته گرافیک تحصیل کرد و بعد جذب دنیاى موسیقى شد.

فردى مرکورى (چپ در تصویر) در سال هفتاد میلادى با راجر تیلر، برایان مى و دوست دیگری به نام مایک گروز، گروه کوئین را تشکیل داد که طى دو دهه به یکى از موفق‌ترین، پرطرفدارترین و پرفروش‌ترین گروه‌هاى تاریخ موسیقى راک بدل شد.

ترانه معروف "راپسودی بوهمی" که در سال ۱۹۷۵ انتشار یافت، اولین ترانه گروه کوئین بود که توانست رده‌بندی ترانه‌های پرفروش روز را فتح کند. مرکوری خود این ترانه را سروده بود. تک‌آهنگ "راپسودی بوهمی" تا کنون بیش از ۵ میلیون بار در سراسر جهان به فروش رفته و جوایز زیادی نیز برای این گروه به ارمغان آورد.

چهارمین آلبوم این گروه که در همان دهه هفتاد میلادی تحت عنوان "شبی در اپرا" روانه بازار شد، چندین هفته‌ی پیاپی در صدر جدول آلبوم‌های پرفروش بریتانیا قرار داشت. این موفقیت نصیب آلبوم‌های بعدی گروه شد که حتی توانست در آن سوی اقیانوس اطلس شهرت زیادی کسب کند و در آمریکا طرفداران زیادی به دست آورد. مرکوری (چپ در تصویر) گاه با لباس‌های عجیب و گاه با بالاتنه برهنه در صحنه ظاهر می‌شد.

فردی مرکوری سعی می‌کرد زندگی خصوصی خود را تا حد ممکن از توجه عموم دور نگهدارد. او به خاطر گرایش‌های همجنس‌خواهانه از دوست‌دخترش، مری استین جدا شد و با مردان گوناگونی رابطه داشت. در دهه هشتاد میلادی بود که بیماری کشنده‌ی ایدز به موضوع روز بدل شد.

هنوز هم مشخص نیست که فردی مرکوری دقیقا چه زمان مطلع شد که به ایدز مبتلاست. در هر حال او این مسئله را پیش خود نگه داشت و همزمان نیز مبارزه برای غلبه بر این بیماری را آغاز کرد. طرفداران گروه کوئین گمان می‌کردند که دوران این گروه به پایان خود نزدیک شده که کوئین آلبوم معجزه (The Miracle) را منتشر کرد. این سیزدهمین آلبوم استودیویی این گروه بود.

فردی مرکوری علیرغم بیماری به موسیقی وفادار ماند و کوشید تمامی نیرو و وقت خود را صرف عشق به موسیقی کند. او با توجه به صدای قدرتمندش توانایی اجراهای دوصدایی با خوانندگان اپرا را داشت، از جمله با مونسرات کابایه که به همراه او ترانه پرشور "بارسلون" را خواند.

آخرین حضور فردی مرکوری در صحنه به فوریه سال ۱۹۹۰ برمی‌گردد؛ در مراسم دریافت جایزه افتخاری موسیقی بریتانیا. چهره‌ی لاغر مرکوری به خوبی نمایانگر دشواری مبارزه با بیماری ایدز است. او با وجود این یک آلبوم دیگر نیز با گروه کوئین ضبط کرد، آلبومی که تحت عنوان Innuendo در سال ۱۹۹۱ منتشر شد.

از بیمارى مرکورى اما تنها معدودى از دوستانش خبر داشتند. او روز ۲۳ نوامبر سال ۱۹۹۱ به‌طور رسمی اعلام کرد که به ایدز مبتلا است. او همزمان از دوستدارانش به خاطر این پنهانکاری عذر خواست. تنها ۲۴ ساعت بعد از این بود که سخنگوى فردى مرکوری خبر داد، او به آرامى در خانه‌اش در محله کنزینگتون لندن درگذشته است.