"اَری کوهن" (Ari Cohen) پسر ۲۷ ساله‌ای است که از یک سال پیش در شهر نیویورک زندگی می‌کند. در ماه سپتامبر سال گذشته‌ی میلادی، تنها چهار ماه پس از ورودش به نیویورک، تصمیم می‌گیرد وبلاگی را به نام "Advancedstyle" به راه بیندازد و حالا او تبدیل به چهره‌ای شناخته شده برای خیلی از پیرمردان و پیرزنان نیویورکی شده است؛ البته آنهایی که آنقدر خوش‌پوش هستند که لنز دوربین "اری" هر کجا باشند، ثبتشان می‌کند.

از این دست وبلاگ‌هایی که نویسندگانشان عکس‌هایی را از آدم‌های خوش‌پوش شهرشان منتشر می‌کنند، فراوانند: دابلین، آمستردام‌، مادرید، توکیو، مونترال و حتی تل‌آویو. اما آن چیزی که باعث می‌شود میان وبلاگ "اری" و دیگران تفاوتی به وجود بیاید، سوژه‌های این عکس‌ها هستند.

"اریِ" در اولین پست وبلاگی‌اش می‌نویسد: «هدف اصلی من ثبت نمونه‌هایی از سبک لباس پوشیدن افراد مسن در شهر نیویورک است؛ از آنهایی که آگاهانه خوش‌پوش هستند گرفته تا کسانی که به طور اتفاقی رنگ‌های جورواجور لباس‌هایشان چشم‌‌نواز است.» برای همین هم او همیشه با دوربینش در حال شکار وبلاگی است. کسانی که به وبلاگ "اری" سر می‌زنند، با پیرمردان و پیرزنانی مواجه می‌شوند که سرخوشانه در گوشه‌ای از شهر نیویورک یا حوالی آن برای چند لحظه ژست گرفته‌اند و سلیقه‌ی خلاق و مدرنشان را به رخ کشیده‌اند.

جذابیت جسارت

در دنیای تجاری امروز تصویر افراد مسن را تنها وقتی می‌توان بر روی تابلوهای تبلیغاتی دید که صحبت از بیمه‌ی ‌عمر، داشتن دندان‌های سالم در سنین بالا یا پس‌انداز بانکی است. جسارت خاصی می‌طلبد که مثلا یک طراح، پیرمردی را به عنوان مدلی برای نمایش کلکسیون لباس‌های بهاره یا تابستانه خود انتخاب کند.

وقتی که مدل‌های جذاب و خوش‌اندامی هستند که قرار است مردان را برای پوشیدن لباس‌های خوش‌طرح مارک‌های نامدار تشویق کنند‌، چه کسی شهامت این را دارد که مردان شصت ساله را روی سکوی سالن‌های مد بفرستد؟ آن‌هم برای نشان دادن کلکسیون تابستانی مردانه. یعنی لباس‌هایی آستین کوتاه که نیاز به بازوان جوان و خوش‌تراش دارند یا شلوارک‌هایی برای روزهای گرم که انگار تنها بر تن آفتاب سوخته و بدون چروک پسران خوش‌چهره جلوه دارد.

دنیای مد نشان داده که دنیای غافلگیرکننده‌ای است؛ نه تنها در ارائه‌ی طرح و مدل روز که حتی در چهرهایی که به روی صحنه می‌فرستد. این دنیای سرسخت که نگاهی بی‌رحمانه به سن دارد و هر مدلی که مرزهای سی سالگی را رد کند، رفته‌رفته با جوان‌ترها جایگزین می‌شود، به تازگی از در دوستی با پیرمردان در آمده است.

سالن‌های مد در تصرف پیرمردان

الهام‌بخش کلکسیون جدید لباس‌های مردانه‌ی آدام کیمل، طراح ۲۹ ساله‌ی آمریکایی، فضای هنری لس‌آنجلس سال‌های دهه‌ی ۶۰ میلادی بوده است. در پایان برای نمایش چنین طرح‌هایی چه کسانی بهتر از آدم‌های همان زمان را می‌شد تصور کرد؟ مردان جوان آن روزها که پیرمردان امروز به شمار می‌آیند اما درخششان در لباس‌های کیمل دست‌کمی از مد‌ل‌های جوانی که گاها کنارشان ایستاده‌اند، ندارد.

پیش از کیمل هم طراحان جسور دیگری بود‌ه‌اند که طرح‌هایشان را به تن مردان مسن نشانده‌اند و آنها را روانه‌ی سکوهای مد کرده‌اند. "یوهیجی یاماموتو" طراح نامدار ژاپنی، در سال ۲۰۰۸ سالن مد شهر پاریس را به تصرف پیرمردان در آورد و مارک پرآوازه‌ی ایتالیایی etro هم برای نمایش کلکسیون پاییزه و زمستانه‌ی امسالش مانکن‌های مردِ پیر و جوان را در کنار هم به روی سکو فرستاد.

تصویر مردان مسن البته پیش‌تر بر تابلوهای تبلیغاتی آمده بودند، با این تفاوت که این‌‌ها مردانی بودند با شهرت جهانی و چهره‌های آشنا. برای نمونه شان کانری و فرانسیس فوردکاپولا درتبلیغی برای مارک "لویی ویتون" که بیشتر از همه با کیف‌هایش شناخته می‌شود.

معمولی اما به یادماندنی

پیرمردان و پیرزنان نیویورکی که "اری" سلیقه‌ی آنان را تحسین می‌کند و اجازه می‌دهد تا هزاران بازدیدکننده‌ی وبلاگش هم از مشاهده‌ی چنین افراد خوش‌ذوقی لذت ببرند، افراد عادی به حساب می‌آیند که برای یک لحظه این فرصت را بدست می‌آورند همانند مدل‌ها ژست بگیرند. البته "اری" در چند خط هم داستان کوتاهی از آنها، اگر که داشته باشند و بگویند، می‌نویسد.

با این حال زیبایی وبلاگ "Advancedstyle" در این است که نشان می‌دهد موهای یکدست سفید در ترکیب با بلوز و شلواری سفیدرنگ به همراه کفش‌هایی نارنجی سرشار از شور زندگی است، هرچند که ممکن است نامتعارف به نظر برسد. در این بین نکته‌ی مهم، تنها داشتن کمی جسارت و روحیه‌ی سرزندگی است و بس.