پیش‌نویش پیمان جایگزین کیوتو
۱۳۸۸ مرداد ۱۹, دوشنبه
مذاکرات بین‌المللی آب‌وهوا تا کنون تنها یک نتیجه داشته است: گردآوری گزارشی که بیش از ۳۰۰ صفحه است. با اینکه رهبران هشت کشور صنعتی جهان نیز پس از آخرین نشست خود در زمینه جلوگیری از تغییرات جوی به نتیجه مشخصی رسیدند اوضاع بهتر از گذشته نشد.
رهبران گروه هشت، از جمله آمریکا در نشست ایتالیا، متعهد شدند تمامی تلاش خود را به کار برند تا از افزایش بیشتر گرمای کره زمین جلوگیری کنند. سقف تعیین شده برای این هدف، حداکثر دو درجه سانتیگراد افزایش دما تا سال ۲۰۵۰ میلادی عنوان شد.
مارتین کایزر می‌گوید:« دو درجه یعنی اینکه: احتمالأ جنگل‌های آمازون از روی زمین محو می‌شوند. یعنی اینکه: سطح آب‌های آزاد یک متر بالاتر می‌رود. یعنی اینکه: بسیاری از زمین‌های زراعی آنقدر خشک می‌شوند که هیچ بذری روی آنها عمل نخواهد آمد.» وی ادامه می‌دهد یعنی اینکه دو درجه خیلی خیلی زیاد است. مارتین کایزر عضو هیئت صلح‌سبز است.
پنج دور مذاکرات بین‌المللی تا دسامبر
دفتر " آب‌وهوا" در سازمان ملل متحد، برای جلوگیری بیشتر از تغییرات جوی و تهیه پیش‌نویس پیمانی که قرار است جانشین پیمان کیوتو شود برگزاری پنج دور مذاکرات بین‌المللی را پیش‌بینی کرده است. این مذاکرات قرار است قبل از گردهم‌آیی کپنهاک برگزار شوند. در گردهم‌آیی کپنهاک پیش‌نویس نهایی پیمان جایگزین پیمان کیوتو ارائه خواهد شد.
اولین و دومین دور مذاکرات در شهر بن آلمان برگزار شد. نشست هفته جاری در شهر بن، نشست غیررسمی سوم است و دو کنفرانس دیگر در بانکوک و بارسلونا برگزار خواهند شد. هدف از برگزاری این مذاکرات چگونگی دست‌یابی به چهار هدف تعیین شده است.
ایوو د بور رئیس‌دفتر آب‌وهوای سازمان ملل متحد این هدف‌ها را برمی‌شمارد: « نزول قابل توجه‌انتشار گازهای مضر در کشورهای صنعتی، تعهد کشورهای در حال توسعه برای کاهش هر چه بیشتر انتشار این گازها، تأمین کافی و با ثبات مالی راهبردهای تطبیقی و پیشگیرانه و اداره‌ی متناسب امور و چارچوبی برای تصمیم‌‌گیری عادلانه. »
تبدیل پیشنهادات به قرادادهای عملی
نتیجه دو نشست پیشین در شهر بن، گزارش ۳۰۰ صفحه‌ای از پیشنهادات ۱۹۲ کشور عضو است. اهداف کنفرانس این هفته بن، کوتاه کردن این گزارش بین ۵۰ تا ۱۰۰ صفحه است و تبدیل پیشنهادات به قرار‌دادهای قابل اجرا برای ارائه به نمایندگان سیاسی کشورهای شرکت‌کننده در کنفرانس کپنهاک.
در تهیه گزارش نهایی تا کنون نهادهای غیرانتفاعی مختلفی از جمله صلح‌سبز همکاری داشته‌اند.
مارتین کایزر می‌گوید:« سازمان‌های غیردولتی با همکاری صلح‌سبز، متن قراردای را روی میز گذاشتند که بی‌تردید در جهت منافع کشورهای در حال توسعه خواهد بودو جمع‌بستی است که حقیقتا بازتاب یک مسئله خواهد بود: آنچه تحقیقات علمی ثابت می‌کنند و آنچه ضروری است. اما از سوی دیگر بودجه مورد نیاز باید در دست باشد تا کشورهای مهم، آماده همکاری باشند. اگر قراردادی که ما تهیه کردیم پذیرفته شود باید گفت که قراداد قرن را به ثمر رسانده‌ایم.»
SB/AJ