ابتکار یک رشته اصلاحات با عنوان "پیمان آینده" سازمان ملل متحد سه سال پیش مطرح شد. پس از تجربیات ریاست جمهوری دونالد ترامپ و همه‌گیری کرونا، اعتماد زیادی به سازمان ملل و نظم جهانی چندجانبه در سراسر جهان از میان رفت.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد نیز این یقین رسیده بود که نهادهای سازمان ملل متحد به اصلاحات فوری نیاز دارند. این نهادها هنوز هم توازن قدرت پس از جنگ جهانی دوم را بازتاب می‌دهند، اما دیگر برای چالش‌های سده بیست‌ویکم مناسب نیستند.

اصلاحات مشترک و دستور کار آینده

این‌که ۱۹۳ کشور عضو سازمان ملل متحد بتوانند بر سر اصلاحات ساختار سازمان ملل و برنامه آینده به توافق برسند، امر دشواری است. وظیفه‌ای که آلمان و نامیبیا به عنوان پیشتازان این روند بر عهده گرفتند، حتی دشوارتر بود. جنگ تجاوزکارانه روسیه علیه اوکراین و جنگ غزه، این پروژه را تقریباً غیرممکن ساخت. حال چگونه می‌توان بر سر یک برنامه اصلاحی مشترک توافق کرد وقتی دنیا از چارچوب‌های خود خارج شده است؟

بیشتر بخوانید: طرح "پیمان آینده" در مجمع عمومی سازمان ملل بررسی می‌شود

آلمان و نامیبیا تا همین اواخر به ارسال پیش‌نویس متون جدید ادامه داده‌اند. "پیمان برای آینده" قرار است حداکثر تا دوشنبه ۲۳ سپتامبر (دوم مهرماه) در اجلاس سران "آینده" سازمان ملل در نیویورک با حضور اولاف شولتس، صدراعظم آلمان به تصویب برسد.

پایان برنامه بلندپروازانه اصلاحات

متن "پیمان آینده" تقریباً ۳۰ صفحه است. در پنج فصل، پیشنهادات متعددی برای اقدام در مورد موضوع‌های گوناگونی مانند فقر و گرسنگی، تضمین صلح، اصلاح ساختار مالی بین‌المللی، اصلاح شورای امنیت سازمان ملل، مقررات هوش مصنوعی و تعهد مجدد به توافق‌نامه‌های پیشین حفاظت از آب و هوا ارائه شده است.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

منتقدان نگران هستند از این‌که در نهایت برنامه اصلاحات بلندپروازانه‌ای که گوترش، دبیرکل سازمان ملل به آن امیدوار بود، محقق نشود و ۱۹۳ کشور در بهترین حالت در مورد کمترین مخرج مشترک توافق کنند. با این حال همین توافق حداقلی را در این دوران جنگ‌ها و بحران‌ها می‌توان یک موفقیت دانست.