”چرا ايران بدنبال بمب اتمى است؟”
۱۳۸۴ آذر ۱۸, جمعه�شناس خاورميانه و ايران معتقد است كه ايران بدنبال سلاح اتمى است.
گزارشى از «ايگال آويدان»
در حاشيهى اجلاس گفتگوى اروپا و اسرائيل كه دو انتشارات بزرگ «آكسل شپرينگر» در برلين و «لرد جرج وايدنفلد»، از انگليس برگزار كرده بودند، امير طاهرى تشريح كرد كه چرا ايران بدنبال آن است تا به يك قدرت اتمى بدل شود. (بايد اشاره كرد كه اين دو كنسرن انتشاراتى و رسانهاى صاحبان رسانههاى پرنفوذ سمعى ـ بصرى و نوشتارى در اين دو كشور هستند.)
كارشناس مسائل ايران امير طاهرى كه در تبعيدِ پاريس بسر مىبرد، تا پيش از فرارش از كشور در سال ۱۹۸۰ ميلادى سردبير روزنامهى پرتيراژ «كيهان» در تهران بود. از وى تاكنون ۹ عنوان كتاب پيرامون مسائل خاورميانه به چاپ رسيده كه به ۲۰ زبان انتشار يافته است. وى چندين فيلم مستند تلويزيونى ساخته و مفسر فرستندههايى چون CNN و BBC است. طاهرى در مورد انگيزهى ايران براى تبديل شدن به يك قدرت اتمى مىگويد:
”ايران در رقابت با ايالات متحدهى آمريكا بر سر برترى در خاورميانه خود را يك قدرت منطقهاى حساب مىكند. ايران خود را در محاصرهى آمريكايى مىبيند كه در عراق، تركيه، افغانستان و در حوزهى خليج فارس حضور نظامى و سياسى دارد. بنابراين از نظر ايرانىها با مسلح شدن به سلاح هستهاى يگانه برترى ايشان نسبت به حضور آمريكايىها در منطقه تضمين خواهد شد. ايران بر اين باور است كه مىتواند در يك جنگ متعارف پيروزى را از آن خود سازد، آنهم بدليل آمادگى بيشتر براى دادن قربانى و تقبل درد و رنج بيشتر. از اين رو ايران سلاح اتمى را عليه نيروهاى نظامى آمريكايى در منطقه و عليه اسرائيل كه مهمترين متحد آمريكايىهاست مىخواهد.”
دربارهى اظهارات احمدىنژاد كه چند هفته پيش از محو اسرائيل از نقشهى جهان سخن گفته بود و اظهارات اخيرش در مكه (روز پنجشنبه ۸ دسامبر) مبنى بر اينكه، اگر اروپايىها نگران اسرائيل هستند، پس بهتر است دولت اسرائيل به خاك اروپا انتقال يابد، امير طاهرى معتقد است كه اين اظهارات به هيچ وجه تصادفى بيان نشدهاند و مىافزايد:
”به باور من اين اظهارات دقيقا طراحى شدهاند. احمدىنژاد يك سياستمدار با نظم و خيلى خوب سازماندهىشده است. او بدقت همه چيز را يادداشت مىكند. او اولين رئيس جمهورى در ايران است كه به وزيرانش اول كارى كه كرد، يك يادداشت در مورد اهداف آنها به دستشان داد. به گفتهى خودش او سه هدف را دنبال مىكرد: يكى اينكه مخالفان خودش را تضعيف كند، به اين گونه كه همه همكارانش را مجبور سازد موضع خود را در قبال اسرائيل روشن كنند. دوم اينكه قصد داشت در راه كشورهاى اسلامى كه در عادىسازى روابط با اسرائيل مىكوشند، سنگاندازى كند: كشورهايى مانند تونس، پاكستان، تركيه، اندونزى و حوزهى خليج فارس. به همين دليل بود كه در آخرين دقايق در كنفرانسى كه قرار بوده پيرامون آيندهى خاورميانه در بحرين تشكيل شود، دعوت از اسرائيل لغو شده بود. و سوم اينكه قصد دارد به مردم كشورهاى عربى خود را بعنوان يك مدافع سرسخت در احقاق حقوق مردم فلسطين معرفى كند. ايران قصد دارد با سخنرانىهاى آتشين عليه اسرائيل اعراب را به سوى خود بكشاند. بنابراين احمدىنژاد با سخنرانىهاى هدفمندش مىخواهد موفقيتهايى را از نظر خودش در اين زمينه كسب كند.”