بیشتر افراد گرایش دارند وقتی عشقبازی کنند که به بستر میروند و این معمولا شب هنگام است.علت وابستگی این دو نیاز غریزی به یکدیگر، چندان شناخته شده نیست؛ اما شاید موضوع به دستور بیولوژیک برای باروری و تولید مثل برمیگردد.
تبلیغات
بیشتر افراد گرایش دارند وقتی عشقبازی کنند که به بستر میروند و این معمولا شب هنگام است. علت وابستگی این دو نیاز غریزی به یکدیگر، چندان شناخته شده نیست.
به درستی معلوم نیست که چرا عشقورزی در شب به لحاظ بیولوژیکی مطلوبیت بیشتری دارد. از سوی دیگر پژوهشهای مردمشناسی بیانگر این نکتهاند که خیانت جنسی در هر ساعتی از روز، از سپیده صبح تا غروب و چیرگی شب امکان پذیر است.
چرا معاشقه پیش از خواب ارجحیت دارد
پژوهشگران دریافتهاند که بیشترین میزان عشقورزی در شب، بین ساعت ۱۰ شب تا ۲ بعد از نیمه شب صورت میگیرد و اگر پارتنرها اهل شب بیداری هم باشند، این زمان تا ساعت ۶ صبح هم ممکن است ادامه یابد. این گرایش در طول تعطیلات آخر هفته بیشتر میشود.
در واقع برنامه کاری در طول هفته، تا حدودی الگوهای فعالیت جنسی را تحت تاثیر قرار میدهد. پرهیز از عشقبازی در طول هفته باعث میشود فرد برای انجام مسئولیتهای شغلی در روز بعد، به اندازه کافی استراحت کند.
الگوی غالب فعالیت جنسی شبانه توجیهی منطقی دارد: در دسترس بودن و فرصت مناسب. افراد متاهل بیشتر مایل هستند هنگامی که به بستر میروند به معاشقه بپردازند زیرا در دسترس یکدیگر هستند.
البته این پرسش نیز ممکن است مطرح شود که چرا زوجهای متاهل اغلب کنار یکدیگر میخوابند. اما پرسش مهمتر این است که چرامعاشقه در رختخواب مشترک، در شب بیشتر از روز است؟
دلایل فیزیولوژیکی
مدت زمان جفتگیری در بیشتر پستانداران کوتاه مدت است، البته موارد استثنایی هم وجود دارد، مثلا سگها حین جفتگیری به اصطلاح به هم گره می خورند و در هم قفل میشوند و حدود۲۰ دقیقه تا نیم ساعت یا حتی بیشتر بیحرکت میمانند. همین امر باعث پراکندگی رقبای نر میشود.
کوتاهی زمان جفتگیری دخالتی در باروری ندارد. این امر در فعالیتهای جنسی موجوداتی که روی دو پا راه میروند از جمله انسان صدق نمیکند، زیرا ایستادن موجب خروج منی از دستگاه تناسلی میشود. بنابراین درازکشیدن بعد از عمل جنسی، شانس باروری را بالا میبرد. همچنین این امر میتواند به ایجاد صمیمیت و لذت جنسی کمک کند که خود در بارداری موثر است.
زوجهایی که شانس بیشتری برای با هم ماندن دارند
از رفتار یک زوج با همدیگر میتوان طول عمر یک رابطه را دریافت. محققان دانشگاه ایلینوی ۳۷۶ زوج را به مدت ۹ ماه همراهی کردند تا دریابند کدام زوجها شانس بیشتری برای با هم ماندن در یک دوره طولانی را دارند.
عکس: Colourbox
از رفتار یک زوج با همدیگر میتوان طول عمر یک رابطه را دریافت. محققان دانشگاه ایلینوی به سرپرستی برایان اگولسکی ۳۷۶ زوج بین ۲۰ تا ۳۰ سال و ازدواج نکرده را به مدت ۹ ماه همراهی کردند تا دریابند کدام زوجها شانس بیشتری برای باهمماندن در یک دوره طولانی را دارند.
عکس: Colourbox
در این تحقیقات رفتار یک زوج با یکدیگر به عنوان "یک واحد" در نظر گرفته شده وهمچنین زوجهایی در این تحقیقات سهیم بودند که "احتمال ازدواج در آینده" را مد نظر داشتهاند.
عکس: Colourbox/Phovoir
هدف تحقیقات ۹ ماهه بر روی زوجها تشخیص رابطه یک زوج بر روی تغییر احساساتی که منجر به افزایش یا کاهش احتمال ازدواج در آینده میشود، بوده است.
عکس: Reuters/Cathal McNaughton
تیم تحقیقاتی دانشگاه ایلینوی با بررسی رفتار زوجها در وهله نخست موفق شده است آنها را به ۴ گروه دستهبندی کند. محققین بر گروه اول که ۳۴ درصد زوجها را تشکیل میدادند "زوجهای دراماتیک" نام نهادهاند. این زوجها در روابط خود با یکدیگر "افت و خیز" و تناوب لحظات مثبت و منفی زیادی را تجربه میکنند که باعث میشود زمان کمتری را به نسبت زوجهای دیگر با هم بگذرانند.
عکس: Colourbox/Syda Productions
دسته دوم، زوجهایی هستند که در روابطشان "شریک، جایگاهی ویژه" مییابد. این زوجها که ۳۰ درصد زوجهای مورد تحقیق را شامل شدهاند زمان زیادی را با هم سپری میکنند و بیشتر فعالیتهایشان با هم صورت میگیرد.
عکس: ISNA
دسته سوم زوجهایی هستند که از روشهای مدرن ارتباطات (تلفن، اینترنت، شبکههای اجتماعی، ایمیل و ...) بطور مداوم در رابطهشان استفاده میکنند که ۱۹ درصد زوجهای مورد تحقیق را شامل شدهاند.
عکس: Fotolia/apops
دسته چهارم زوجهای "اختلافدار"هستند که با ۱۲ درصد کمترین بخش زوجهای مورد تحقیق بودهاند. نتایج تحقیق نشان میدهد، گرچه این زوجها به نسبت دیگر گروهها بیشتر با هم اختلاف دارند، اما رابطه آنها از رابطه "زوجهای دراماتیک" مستحکمتر است.
عکس: picture alliance/Bildagentur-online/Cervo
مشاهدات ۹ ماهه بر روی رفتار هر چهار دسته از زوجها نشان میدهد که "زوجهای دراماتیک" تمایل کمتری به ازدواج داشتند و رغبت بیشتری به جدایی از خود نشان میدادند. زوجهای "اختلافدار" نیز نه تنها تمایلشان به ازدواج با شریک خود کاهش یافته بود، بلکه این تجربه منفی نظرشان در مورد ازدواج را نیز بطور کلی تحت تاثیر قرار داده بود.
عکس: picture alliance/Bildagentur-online/Yay
جالب اینکه استفاده مداوم از روشهای مدرن ارتباطات (تلفن، اینترنت، شبکههای اجتماعی، ایمیل و ...) تاثیری بر روی "تصمیم و یا عدم تصمیم" بر روی ازدواج زوجهایی که از این روشها استفاده میکنند نداشته است.
عکس: Fotolia/apops
در نهایت اینکه زوجهایی که در روابط خود "شریک، جایگاهی ویژه" مییابد رابطه مثبتی با هم داشتهاند و میل به ازدواج از همه در آنها بیشتر بوده است.
عکس: Colourbox/Kzenon
باید دقت داشت که روابط زوجها در این تحقیقات در یک مقطع خاص سنی مورد ارزیابی قرار گرفتهاند و هدف آن نشان دادن این بوده است که کدام زوجها از شانس با هم ماندن بیشتری برخوردار هستند.
عکس: Fotolia/Henry Schmitt
باید دقت داشت که این تحقیقات راهحلی برای یافتن شریک و شرایط دوام یک رابطه ارائه نمیکند.
عکس: Colourbox/Pressmaster
آنچه که این تحقیقات به آن نپرداخته تاثیرعوامل بعد از ازدواج مثل بچهدار شدن، مشکلات روزمره و تاثیر آن بر رفتار و روابط درونی یک زوج است. عواملی که بعد از ازدواج میتوانند منجر به خارجشدن یکی از طرفین"از جایگاه ویژه" در یک رابطه شده و در عین حال توضیحی برای بسیاری از جداییها نیز باشند.
عکس: goodluz - Fotolia
مشاوران خانواده به این نتیجه رسیدهاند که "جایگاه ویژه زوج" باعث ایجاد رابطه مثبت بین طرفین میشود که حتی در حالت "اختلاف" و "مشکلات روزمره" هم تلاش آنها در جهت حل مثبت اختلافات است.
عکس: picture-alliance/dpa/A. Lander
این تحقیقات میتواند روشنکننده بخشی از پازل پیچیده "رابطه" بین زوجها باشد و هنوز مشخص نیست که چگونه رابطه یک زوج میتواند سالها دوام بیاورد و یا حتی در سنین بالا و پس از گذشت دهها سال هم به جدایی بیانجامد.
عکس: colourbox
عکس 151 | 15
دلایلی ارتباطی
خوابیدن زوجها کنار یکدیگر میتواند پیامدهایی در حفظ و تداوم زناشویی و تقویت ارتباط داشته باشد. البته دلایل بسیار دیگری نیز میتواند وجود داشته باشند که هیچ ارتباطی با صمیمیت ندارند. برای مثال، خوابیدن کنار هم موجب افزایش حرارت در سرمای شب یا زمستان میشود که برای مردم مناطق سردسیر دلایل زیستمحیطی دارد. همچنین، دو جفت گوش بهتر از یک جفت میتواند خطرهای شبانه همچون حمله حیوانات وحشی یا دشمن را شناسایی کند.
صفحه ویژه: عشق، سکسوالیته، زندگی مشترک
نزدیکی و تماس جنسی باعث افزایش ترشح اکسیتوسین یا هورمون عشق میشود. اکسیتوسین هورمونی است که در هیپوتالاموس ساخته و سپس به غده هیپوفیز که در قاعده مغز قرار دارد منتقل و ترشح میشود.
این هورمون علاوه بر بهبود و تسهیل روند زایمان و شیردهی بخشهایی از مغز را که مسئول رفتارهای احساسی، شناختی و اجتماعی هستند تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهشها نشان دادهاند که اکسیتوسین عامل بروز رفتارهای انساندوستانه و واکنشهای عاطفی و در نتیجه ایجاد حس آرامش، اعتماد و ثبات روانی است.
پژوهشهای گسترده درباره رفتارهای جنسی موشهای صحرایی نشان داده اند که نزدیکی تنگاتنگ نه تنها در انسان، بلکه در بسیاری دیگر از پستانداران به تقویت پیوند جفت کمک میکند و باعث میشود ماده گرایش بیشتری به جفت نر خود داشته باشد و از جفتگیری با نرهای بیگانه خودداری کند.
این الگو در نوع انسان به شکل بارزتری نمود پیدا میکند. در انسان در بیشتر موارد تماس جنسی در طول استراحت و خواب شبانه اتفاق میافتد زیرا تماس تنگاتنگ و طولانی مدت باعث تقویت احساس نزدیکی و صمیمیت زوج میشود.
رمزگشایی علمی عشق، سوختن با آتش است و عشق با دیوانگی
سوختن با آتش است و عشق با دیوانگی/ عشق بر هر دل که زد آتش، چو من دیوانه شد (وحشی بافقی). به عقیده دانشمندان بین مغز افراد عاشق و دیوانه شباهت زیادی وجود دارد. رمزگشایی علمی عشق در این گزارش تصویری:
عکس: picture alliance/chromorange
پدیده "عشق" بین دو انسان قرنهاست که تقریبا همه اندیشمندان را بهخود مشغول داشته است. ردپای عشق در تمام تمدن بشری، روایات و ادبیات دیده میشود. اما عشق چیست؟ آیا میتوان با کمک ابزار علم از یک احساس رمز گشایی کرد؟
عکس: Fotolia/Africa Studio
پیش زمینه عاشق شدن، نیاز جنسی است. به بیان دیگرعشق فرم "متمدن شده" و تمایز رفتار جنسی بین انسان و حیوان است.
عکس: Fotolia/G. Sanders
گرچه در بین انسانها نیاز جنسی خود را به شکل عشق به نمایش میگذارد، اما در نهایت هورمون تستوسترون است که تاثیر زیادی بر نیاز جنسی دارد. محققین در بین زنان و مردانی که بدنبال شریک میگردند، افزایش میزان هورمون تستوسترون را به ثبت رساندهاند.
عکس: Fotolia/Gina Sanders
حواس پنجگانه (بویایی، شنوایی، بینایی، لامسه و چشایی) در عاشق شدن انسانها سهم بهسزایی دارند. حجم انبوهی از اطلاعات در نخستین لحظات از طریق این حواس به مغز مخابره میشوند.
عکس: DW
در نخستین لحظات روبرو شدن زن و مرد حس بینایی و شنوایی تاثیری تعیین کننده بر روند عاشق شدن آنها دارد.
عکس: Fotolia
تحقیقات نشان میدهد که حس بویایی روند عاشق شدن را تسریع میکند. هرچه عطر و بوی بدن شریک شباهت بیشتری با والدین فرد مقابل داشته باشد، بر احتمال عاشق شدن دو طرف نیز افزوده میشود.
عکس: imago/CHROMORANGE
با همخوانی اطلاعاتی که مغز در وهله نخست دریافت کرده آن احساسی آغاز میشود که انسان نام "عشق" بر آن نهاده است.
عکس: Rasnim
پیچیدگی هنگامی آغاز میشود که احساس عشق فقط در یک طرف ایجاد شود و طرف دیگر این احساس را نداشته باشد.
عکس: Filmfest München
اطلاعات رسیده به مغز میتواند تحت تاثیر شرایط خاص مثل مصرف مشروبات الکلی و فضای خاص مثل کنسرتها و دیسکوها قرار بگیرند. از سوی دیگر فرهنگها نیز تلاش کردهاند چارچوبی برای روابط زن و مرد ایجاد کنند. کمبود اطلاعات تبادل شده بین طرفین نیز میتواند به ایجاد حس خطا در تصمیمگیری و جدایی بیانجامد.
عکس: picture-alliance/ZB
چهره در تصمیمگیری نقش عمدهای ایفا میکند. زنان برای انتخاب، مردانی با آروارههای درشت را ترجیح میدهند. مردان برای انتخاب، زنانی با چشمان درشت و چانهای باریک را ترجیح میدهند. محققین گمان میبرند انتخاب این نوع ترکیب صورت از تصور طرفین مبنی بر افزایش شانس تولید مثل نتیجهگیری میشود.
با آغاز احساس عشق محققین شاهد تغییرات زیادی در بدن و حالات رفتاری عشاق بودهاند. اما کدام هورمونها مسئول چه حالت در بدن و رفتار انسان در دوران عاشقی هستند؟
عکس: Doppelplusultra
محققین در بین عشاق افزایش ضربان قلب، عرق کردن دستها و حالات بسیار دیگری را ثبت کردهاند. دلیل بوجود آمدن چنین حالاتی افزایش ترشح هورمون "اپینفرین" یا همان آدرنالین در بین عشاق است. با ترشح این هورمون اشتها کاهش مییابد و بدن خود را برای انجام کارهای سخت آماده میکند.
عکس: Getty Images/AFP
در اوج دوران عاشقی سطح هورمون "دوپامین" که به "هورمون خوشبختی" نیز معروف است در بدن افزایش مییابد. کوکائین و نیکوتین نیز البته این هورمون را فعال میکنند. درواقع زوج عاشق به هم معتاد میشوند و نمیتوانند حتی لحظهای از یکدیگر جدا باشند.
عکس: picture-alliance/dpa/Patrick Pleul
هورمون سروتونین بطور معمول وظیفه حفظ ثبات در حالات احساسی انسان را برعهده دارد. دانشمندان دریافتهاند که در بین افراد عاشق میزان هورمون سروتونین بشدت کاهش مییابد.
عکس: imago/McPHOTO
عدم تعادل احساسی در میان افراد عاشق را بسیاری با "دیوانگی" مقایسه کردهاند. وحشی بافقی نیز این احساس را اینگونه توصیف کرده است: سوختن با آتش است و عشق با دیوانگی/ عشق بر هر دل که زد آتش، چو من دیوانه شد.
عکس: MNStudio - Fotolia
بعد از تفریبا مدت زمان سه تا پنج ماه "دوران عشق دیوانه کننده" به پایان میرسد. در اینجاست که هورمون اکسیتوسین که بیشتر هورمون محبت است تا عشق، وارد عمل میشود.هورمون اکسیتوسین در بدن زنانی که به نوزادشان شیر میدهند نیز ترشح میشود که باعث ایجاد پیوند عمیق بین مادر و نوزاد میشود.
عکس: Fotolia/Marcito
در بین عشاقی که مدت زمانی طولانیتری با هم هستند بوسیدن هم باعث ترشح هورمون اکسیتوسین میشود که به استحکام رابطه دو طرف کمک میکند.