۳۰ سال پس از فاجعه نیروگاه اتمی چرنوبیل در شوروی سابق، مناطق وسیعی اطراف این نیروگاه که اکنون بخشی از اوکرایین و بلاروس است، به دلیل تشعشعات رادیواکتیو خالی از سکنه‌اند. در عوض، خانه‌ها و ساختمان‌های این مناطق، محل زندگی گرگ‌‌ها، گوزن‌ها، پرندگان و دیگر حیوانات شده‌اند.

چندین گونه مختلف حیوانات در این منطقه زندگی می‌کنند؛ مانند این روباه که در تصویر می‌بینید. واسیلی فدوسینکو، عکاس رویترز در بلاروس این عکس‌ها را گرفته است. رویترز به نقل از وزیر طبیعت اوکرایین، حنا فرونسکا، نوشته است که "انسان هرگز نمی‌تواند در این مناطق زندگی کند. ناممکن است. حتا در ۲۴هزار سال آینده".

روز ۲۶ آوریل ۱۹۸۹، یک آزمایش ناموفق منجر به انفجار در راکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل شد و بلافاصله مقدار زیادی مواد رادیواکتیو نشت کرد. بیش از ۳۵۰ هزار نفر خانه و زندگی خود را ترک کردند و بین سال های ۱۹۸۶ تا ۲۰۰ در دیگر نقاط ساکن شدند.

کارشناسان در مورد عواقب این واقعه بر گیاهان و جانداران منطقه نظرات مختلفی دارند و به دو دسته تقسیم شده‌اند. به ویژه بر سر تاثیر منفی رادیواکتیو و تاثیر مثبت عدم سکونت انسان در این منطقه. با این همه، به نظر می رسد آن گونه که این عکس‌ها در نزدیک روستای درونکی بلاروس نشان می‌دهند، طبیعت متوقف نمی‌شود.

روستای پریپیات، نزدیک مرز اوکرایین و بلاروس به طور کلی متروک شده است. این روستا زمانی محل زندگی ۵۰ هزار نفر بود.

بسیاری از مردم از پیامدهای درازمدت رادیواکتیو هراس دارند. در ماه مارس ۲۰۱۶، سویتلانا الکسوویچ، برنده جایزه نوبل از بلاروس به دویچه وله گفت که "تمام دوستان من که در ۱۰ سال گذشته مرده‌اند، به سرطان مبتلا بودند و حتا یک روز نشد که بشنوم کسی از بیماری دیگری درگذشته است".

یک گرگ به لنز دوربین در روستای متروک "اورویچی" بلاروس نگاه می کند. شواهد نشان می‌دهند هرچند که گونه‌های مختلف گیاهان و حیوانات به زندگی خود ادامه می‌دهند، اما این حیوانات کمتر از میانگین طبیعی سنشان زندگی می‌کنند. به نظر می،رسد که رادیواکتیو بر همه گونه‌های حیات تاثیر داشته است.

تیموسی موسه، یک زیست‌شناس که سال‌ها به نمونه برداری از اطراف چرنوبیل و فوکوشیما مشغول بوده می گوید: «بسیاری از مناطق قرن‌ها و حتی هزاران سال سمی باقی می‌مانند.»

یک عقاب بر فراز مدرسه‌ای در روستای متروک "تولگویچی"، در ۳۶۰ کیلومتری جنوب غرب مینسک نشسته است. بلاروس از ۷۰ درصد مواد رادیواکتیو نشت کرده بر اثر انفجار نیروگاه متاثر شد. حدود ۲۰ درصد از زمین های زراعی در منطقه مرزی این کشور حالا بی حاصل و خشک هستند.

اکنون ۳۰ سال پس از واقعه چرنوبیل، هنوز هم شمار ابتلا به سرطان و بیماری‌های مربوط به آن قابل توجه است. در انفجار نیروگاه ۳۱ تن کشته شدند اما بعد از آن، در نتیجه تشعشات تعداد بی‌شماری جان خود را از دست داده‌اند.

حیوانات مورد آزمایش مانند این "شانه سرک" دانشمندان را به این باور رسانده که تاثیرات رادیواکتیو از طریق غذا و همچنین از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. آزمایش حیوانات اطراف نیروگاه چرنوبیل نشان می‌دهد که تومور و آب مروارید بین آنها افزایش یافته و همچنان دستگاه‌های عصبی از جمله مغز آنها کوچکتر شده است.

برخی از دانشمندان بر این باورند که بسیاری از حیواناتی که اکنون اطراف چرنوبیل زندگی می‌کنند، پیش از فاجعه اتمی آنجا نبوده‌اند. با این حال، این ادعا تاکنون تایید نشده و بسیاری از دانشمندان درباره آن با شک و تردید ابراز نظر می‌کنند.